Filanagnostis

«… Αυτό που ήξερα και ήμουν βέβαιη ήταν η βαθύτερη ανάγκη μιας φυγής. Πάντα ήθελα να φεύγω. Να πετάει η ψυχή μου σαν τα πουλιά. Να νιώθω την γλύκα μιας ατέλειωτης φυγής. Όχι να φεύγω για άλλους τόπους. Από την ίδια τη ζωή μου να φεύγω. Να ρίχνω τα «στοπ» στον δρόμο μου. Να γκρεμίζω τις πινακίδες που σηματοδοτούσαν διαδρομές. Να πατάω στις διαχωριστικές γραμμές. Ν αψηφώ τα όρια της ταχύτητας. Να φεύγω χωρίς προορισμό. Μια φυγή μέσα στην ίδια τη φυγή…»      «Μια ατέλειωτη φυγή», το νέο βιβλίο της κ. Αλκυόνης Παπαδάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη.      Και τώρα; Πώς να μιλήσεις για το μύθο της σύγχρονης πεζογραφίας, μιας πεζογραφίας που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άκρως ποιητική; Πώς να αναφερθείς σε μία πολυγραφότατη συγγραφέα που απαριθμεί στο ενεργητικό της, τουλάχιστον 18 βιβλία; «Το κόκκινο Σπίτι», «Η μπόρα», «Το χρώμα του φεγγαριού», «Το σκισμένο ψαθάκι», «Αμάν…Αμάν», «Οι κάργιες», «Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα», «Η βαρκάρισσα της χίμαιρας», «Στον ίσκιο

« …Τα παλιά σπίτια έχουν την τάση να μαζεύουν ιστορίες. Θαρρείς και το κτίσμα ήταν το χοντρό εξώφυλλο κι οιι στιγμές παρέμεναν προστατευμένες μέσα του…»      Ένα βιβλίο το «Η ΣΚΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» του Κων/νου Κέλλη, από τις εκδόσεις Κέδρος, που δύσκολα   μπορείς να αναφερθείς σε αυτό. Και αυτό έγκειται στο γεγονός ότι πέρα από αυτό που επέλεξε ο συγγραφέας και ο εκδότης να δώσει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου δεν μπορείς να πεις τίποτα παραπάνω γιατί τίποτα δεν πρέπει να αποκαλυφθεί και ο αναγνώστης χρειάζεται, σελίδα τη σελίδα να «ζήσει μέσα» στο αρχοντικό Καρατζά, μαζί με τον Τάσο, την Ελπίδα, τον Δημητράκη και… την   «ΣΚΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ»!  Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:       [ «Όλα τα παλιά σπίτια κουβαλούν αναμνήσεις. Τελευταίες ανάσες. Παίζουν κρυφτό ανάμεσα στους ζωντανούς». Μετά τον πρόωρο θάνατο της αγαπημένης του Ναταλίας, ο Τάσος Βαρθαλίτης προσπαθεί μαζί με τα δυο του παιδιά να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του και να ξαναφτιάξει τη ζωή τους. Θέλοντας

      «… Σκοτάδι, τα πάντα βυθισμένα στο σκοτάδι. Πόνος. Στην αρχή μακριά, ύστερα πιο κοντά και στο τέλος κομμάτι της πραγματικότητας. Κομμάτι μου… Μολονότι εξακολουθούσε να επικρατεί σκοτάδι, τον πόνο μπορούσα να τον δω. Αναλαμπές κίτρινες, κόκκινες και μπλε, πυροτεχνήματα έσκαγαν αθόρυβα πίσω από τα κλειστά μου βλέφαρα…»      Το γνωστό, σε όλο το αναγνωστικό κοινό πλέον, δημοσιογραφικό αλλά και συγγραφικό-λογοτεχνικό ζευγάρι, που υπογράφει τα βιβλία του με το ψευδώνυμο Nicci French , επανέρχεται με ένα νέο ψυχολογικό θρίλερ, που κυκλοφορεί για μια ακόμη φορά από τις εκδόσεις Διόπτρα , με τον πραγματικά αντιπροσωπευτικό τίτλο, που συνοψίζει την ουσία της ιστορίας, « Επιστροφή από το σκοτάδι », σε μετάφραση Αναστασίας Καλλιοντζή .      Μια νεαρή κοπέλα, η Άμπι Ντέβερο, ξυπνάει στο απόλυτο σκοτάδι, χωρίς να έχει ιδέα τι της συμβαίνει. Σύντομα καταλαβαίνει ότι φορά κουκούλα, ένα καλώδιο είναι δεμένο στον λαιμό της, με την άλλη άκρη του να είναι δεμένη με έναν χαλκά στον τοί