«Μια ατέλειωτη φυγή» -Αλκυόνη Παπαδάκη -Καλέντης
«… Αυτό που ήξερα και ήμουν βέβαιη ήταν η βαθύτερη ανάγκη μιας φυγής. Πάντα ήθελα να φεύγω. Να πετάει η ψυχή μου σαν τα πουλιά. Να νιώθω την γλύκα μιας ατέλειωτης φυγής. Όχι να φεύγω για άλλους τόπους. Από την ίδια τη ζωή μου να φεύγω. Να ρίχνω τα «στοπ» στον δρόμο μου. Να γκρεμίζω τις πινακίδες που σηματοδοτούσαν διαδρομές. Να πατάω στις διαχωριστικές γραμμές. Ν αψηφώ τα όρια της ταχύτητας. Να φεύγω χωρίς προορισμό. Μια φυγή μέσα στην ίδια τη φυγή…» «Μια ατέλειωτη φυγή», το νέο βιβλίο της κ. Αλκυόνης Παπαδάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη. Και τώρα; Πώς να μιλήσεις για το μύθο της σύγχρονης πεζογραφίας, μιας πεζογραφίας που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άκρως ποιητική; Πώς να αναφερθείς σε μία πολυγραφότατη συγγραφέα που απαριθμεί στο ενεργητικό της, τουλάχιστον 18 βιβλία; «Το κόκκινο Σπίτι», «Η μπόρα», «Το χρώμα του φεγγαριού», «Το σκισμένο ψαθάκι», «Αμάν…Αμάν», «Οι κάργιες», «Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα», «...