«Μια γυναίκα δεν είναι άνθρωπος» - Etaf Rum -Eκδόσεις Ιβίσκος

      Ένα συγκλονιστικό μανιφέστο για τη θέση της γυναίκας στον ισλαμικό χώρο, μια μαρτυρία για την ενδοοικογενειακή βία των έμφυλων διακρίσεων, μια συνταρακτική ιστορία τριών γενεών των γυναικών μιας οικογένειας, ένα βιβλίο που θα σας μείνει αξέχαστο είναι το νέο βιβλίο «Μια γυναίκα δεν είναι άνθρωπος» που κυκλοφόρησε στο πλαίσιο της σειράς Διεθνή Best Sellers που εγκαινίασαν πέρσι οι εκδόσεις Ιβίσκος.

     Η συγγραφέας καταθέτει την ιστορία των τριών γενεών Παλαιστινιακής καταγωγής γυναικών που έχουν μεταναστεύσει στην Αμερική και τον αγώνα τους να διεκδικήσουν, στον βαθμό που μπόρεσε η κάθε μια, τη ζωή τους, τα όνειρά τους, τους συμβιβασμούς τους. Γυναίκες που έμαθαν ότι πρέπει: 

«[…]να φιμώνουμε τη φωνή μας. Μας δίδαξαν ότι η σιωπή μας θα μας σώσει. Στην πατρίδα μου κρατάμε αυτές τις ιστορίες για τον εαυτό μας. Το να τις πούμε στον έξω κόσμο είναι κάτι το ανήκουστο, επικίνδυνο, η έσχατη ντροπή». 

     Με αφοπλιστική δεξιοτεχνία στη γραφή της η Rum ανασυνθέτει τον κόσμο αυτών των γυναικών με ακρίβεια και γλαφυρότητα και συγκλονίζει καταθέτοντας μια ιστορία που δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη, που πρέπει να διαβαστεί από όλες τις γυναίκες ανά τον κόσμο αλλά και από όλους τους άντρες επειδή θα αναγνωρίσουν εντός της σημεία ενός πολιτισμού που επιβιώνει ως τις μέρες μας και όχι μόνο στον ισλαμικό κόσμο.

     Στην Παλαιστίνη του 1990 μια δεκαεπτάχρονη κοπέλα, η Ισρά, βλέπει τη ζωή της να αλλάζει όταν η οικογένειά της αρχίζει να της βρίσκει μνηστήρες ενώ εκείνη προτιμά να διαβάζει βιβλία γνωρίζοντας ότι είναι πολύ μικρή για έναν γάμο που θα την εγκλωβίσει στο σπίτι. Μια εβδομάδα αργότερα βρίσκεται ήδη παντρεμένη και εγκαταλείπει την πατρίδα της για να ζήσει στο Μπρούκλιν, εκεί όπου έχει μεταναστεύσει η παλαιστινιακής καταγωγής οικογένεια του άντρα της. Αντιμέτωπη με την καταπιεστική πεθερά της, νιώθοντας πως ο άντρας της είναι ένας ξένος και έχοντας απομακρυνθεί από την οικογένειά της θα βιώσει την απόλυτη ταπείνωση και την ενδοοικογενειακή βία όταν φέρει στον κόσμο σταδιακά τέσσερις κόρες και κανέναν γιο.

    Κάμποσα χρόνια αργότερα η Ντεγιά, η μεγαλύτερη κόρη της αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα όταν η γιαγιά της η Φαρίντα, η πεθερά της Ισρά την πιέζει να παντρευτεί ενώ εκείνη ονειρεύεται να σπουδάσει. Οι γονείς της έχουν πεθάνει σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα κι η Ντεγιά αναπολεί τη μητέρα της και αναρωτιέται πώς θα ήταν η ζωή της αν δεν την είχε χάσει.

     Πολύ σύντομα, μια γυναίκα από το παρελθόν θα μπει στη ζωή της και θα οδηγήσει τα βήματα της Ντεγιά σε ένα εφιαλτικό μονοπάτι καταιγιστικών ανακαλύψεων και ανατροπών που συνταράζουν την ηρωίδα και ταυτόχρονα τον αναγνώστη. Η Ντεγιά θα κληθεί να αντιμετωπίσει το κρυμμένο παρελθόν, τη συγκλονιστική αλήθεια του οποίου αγνοούσε και παράλληλα να επαναστατήσει για να σωθεί και η ίδια αλλά και οι αδερφές της από την προκαθορισμένη τους μοίρα. Μια αλήθεια που όταν τη γνωρίσει η Ντεγιά δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

     Η αφηγηματική ροή του βιβλίου είναι καθαρά κινηματογραφική με έντονες ανατροπές, σασπένς και αγωνία που κορυφώνεται σταδιακά και εκτινάσσει τα συναισθήματα. Η λιτή, λογοτεχνική γραφή γεμάτη ζωντανούς διαλόγους και παραστατικές περιγραφές συναισθημάτων, πράξεων, τόπων κάνουν το κείμενο μια δυναμική καταγραφή των έντονων ψυχολογικών διακυμάνσεων των ηρώων και δίνουν μια λεπτομερή σύνθεση της νοοτροπίας του αραβικού κόσμου για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία του. Η μετάφραση της Τέσυς Μπάιλα δίνει ένα κείμενο που ρέει απρόσκοπτα στην ελληνική γλώσσα, αποδίδει με ακρίβεια την ηθογραφία του αραβικού κόσμου και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε όλη τη διάρκεια της αναγνωστικής διαδικασίας.

     Ένα συγκλονιστικό έργο για τη γυναίκα που τολμά να ακολουθήσει την προσωπική της πορεία ζωής, από μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα, που έχει ήδη διακριθεί στο εξωτερικό ως μπεστ σέλερ των New York Times, έχει συμπεριληφθεί ανάμεσα στα δέκα βιβλία που προτείνονται για τον Μάρτιο στη Washington Post, έχει προταθεί ως το καλύτερο μυθιστόρημα γυναίκας συγγραφέα του 2019  σύμφωνα με το Marie Claire, καλύτερο βιβλίο του καλοκαιριού σύμφωνα με το Newsweek, καλύτερο βιβλίο της εβδομάδας στην εκπομπή USA Today, ως «Ένα βιβλίο που είναι δύσκολο να το αφήσεις κάτω» σύμφωνα με τη Washington Book Review, έχει βρεθεί ανάμεσα στα 29 καλύτερα βιβλία του μήνα στο Refinery, ανάμεσα στα «Τέσσερα βιβλία που δεν μπορούσαμε να αφήσουμε κάτω τον προηγούμενο μήνα» στο Buzzfeed News, ανάμεσα στους καλύτερους πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς του πρώτου εξαμήνου του 2019 στο Electric Lit 20 και ανάμεσα στα «Βιβλία που ανυπομονούμε να αποκτήσουμε το 2019» του The Millions.

 

     «Σε αυτό το πρώτο της μυθιστόρημα, η Ετάφ Ρουμ διηγείται την ιστορία τριών γενεών Παλαιστίνιων γυναικών της Αμερικής, οι οποίες αγωνίζονται να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι στη ζωή και να εκφράσουν τις ατομικές τους επιθυμίες μέσα στα πλαίσια της αραβικής τους κουλτούρας και στον απόηχο της σκανδαλώδους ενδοοικογενειακής βίας στην κοινότητά τους. Πρόκειται για μία αναπάντεχη ιστορία πολιτισμού και τιμής, μυστικών και προδοσιών, αγάπης και βίας.

"Στην πατρίδα μου διδαχθήκαμε να φιμώνουμε τη φωνή μας. Μας δίδαξαν ότι η σιωπή μας θα μας σώσει. Στην πατρίδα μου κρατάμε αυτές τις ιστορίες για τον εαυτό μας. Το να τις πούμε στον έξω κόσμο είναι κάτι το ανήκουστο, επικίνδυνο, η έσχατη ντροπή".

Παλαιστίνη 1990. Η δεκαεπτάχρονη Ισρά προτιμά να διαβάζει βιβλία από το να υποδέχεται τους μνηστήρες που ο πατέρας της έχει επιλέξει για εκείνη. Μέσα σε μία εβδομάδα, αυτό το αφελές και ονειροπόλο κορίτσι αρραβωνιάζεται και παντρεύεται εν τάχει, ενώ σύντομα βρίσκεται να ζει στο Μπρούκλιν. Εκεί, η Ισρά αγωνίζεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της καταπιεστικής της πεθεράς Φαρίντα και του άγνωστου συζύγου της Αντάμ, μία πίεση που κορυφώνεται καθώς αρχίζει να γεννοβολάει παιδιά· τέσσερις κόρες αντί για τους γιους που η Φαρίντα της είπε ότι θα έπρεπε να γεννήσει.

Μπρούκλιν, 2008. Η δεκαοκτάχρονη Ντεγιά, η μεγαλύτερη κόρη της Ισρά, πρέπει να συναντήσει υποψήφιους συζύγους κάτω από την επιμονή της γιαγιάς της, της Φαρίντα, αν και η μόνη της επιθυμία είναι να πάει στο κολέγιο. Η Ντεγιά αναρωτιέται εάν οι προοπτικές της θα ήταν διαφορετικές στην περίπτωση που οι γονείς της επιζούσαν από το αυτοκινητικό δυστύχημα στο οποίο σκοτώθηκαν όταν εκείνη ήταν μόλις οκτώ χρονών. Πάντως η γιαγιά της είναι απόλυτη: ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει η Ντεγιά ένα αξιόλογο μέλλον είναι το να παντρευτεί τον κατάλληλο άντρα.

Ωστόσο η μοίρα έχει άλλα σχέδια και σύντομα η Ντεγιά θα βρεθεί σε ένα απροσδόκητο μονοπάτι που θα την οδηγήσει σε συγκλονιστικές αλήθειες για την οικογένειά της· μια γνώση που θα την αναγκάσει να αμφισβητήσει όλα όσα νόμιζε ότι ήξερε για τους γονείς της, το παρελθόν, καθώς και το ίδιο της το μέλλον». 

                          (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)