«Το αίνιγμα της κερασόπιτας» - Βάσια Ακαρέπη - Διόπτρα

     «…Λένε πως η πίκρα είναι ποταμός που φουσκώνει και, αν τον συγκρατήσεις, το μόνο που θα καταφέρεις, είναι να πνιγείς μέσα στα νερά του. Δεν συγκρατείται η ορμή του. Δεν μπορείς να του βάλεις φράγματα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να αφεθείς να σε παρασύρει, να σε ξεπλύνει από τον πόνο και να σε οδηγήσει στην θάλασσα. Να σε γαληνέψει…»

     «Το αίνιγμα της κερασόπιτας»  είναι το δεύτερο βιβλίο της Βάσιας Ακαρέπη, που κυκλοφόρησε 8/2/2017 από τις εκδόσεις Διόπτρα. Η συγγραφέας εμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα με το «Μια νύχτα που κράτησε χρόνια» το 2013, το πρώτο της βιβλίο για ενήλικες, και απέσπασε πολύ θετικές κριτικές για πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα, βάζοντας έτσι γερά θεμέλια στην ελληνική λογοτεχνία κάτι που αποδεικνύεται οριστικά με το αίνιγμα της κερασόπιτας.

     Μια ιστορία ανθρώπινη, αινιγματική, ευρηματική και  πρωτότυπη, που δείχνει τις ανθρώπινες σχέσεις, την αληθινή φιλία, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη και την συγχώρεση. Μια ιστορία που δείχνει το πώς καθορίζεται η ζωή των ανθρώπων από τις επιλογές του και τις αποφάσεις του. Το πώς οι απωθημένες μνήμες, που θάφτηκαν κυρίως στην παιδική ηλικία, έρχονται στην επιφάνεια -γιατί είναι πάντα εδώ στην ζωή μας- έρχονται στο συνειδητό και τι αποτέλεσμα έχει αυτό στον ψυχισμό των ανθρώπων. Μια ιστορία που θα κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί ακόμα και για την αυτοδικία σε περιπτώσεις που κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί σκληρά για τις πράξεις του. Μυστικά και αποκαλύψεις, ψυχικός πόνος και λύτρωση. 

     «…Φοβάμαι τις αλλαγές που φέρνουν στη ζωή μας οι άλλοι άνθρωποι. Οι λανθασμένες επιλογές μας που καθορίζουν το μέλλον μας. Μα πιο πολύ με τρομάζει το ενδεχόμενο να μην υπάρχει άλλη επιλογή παρά μόνο η λανθασμένη! Είναι φορές που δεν γίνεται αλλιώς. Μόνο ο γκρεμός υπάρχει, δεν υπάρχει και ρέμα για να μπορέσεις να διαλέξεις. Αυτά τα διλλήματα, που δεν είναι διλλήματα, μα ένας φριχτός μονόδρομος μίας και μοναδικής κατεύθυνσης… Κι όταν τα χρόνια περάσουν, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των επιλογών και των επιβεβλημένων αποφάσεων χάνεται εντελώς. Τα όρια μπαίνουν εκ νέου. Κι έτσι ο άνθρωπος δεν θυμάται πια που σταματούσε η προσωπική επιλογή και από που άρχιζε ο εξαναγκασμός των καταστάσεων....»

      Ένα υπέροχο εξώφυλλο-- με το κόκκινο χρώμα των κερασιών και την πρωταγωνίστρια να ξεκινάει ένα ταξίδι που αφήνει τον αναγνώστη να καταλάβει ότι πρόκειται για μια ιστορία αινιγματική-- κοσμεί το βιβλίο.

     Η Έλλη, γίνεται αποδέκτης κληρονομιάς ενός σπιτιού και ενός ζαχαροπλαστείου  στην Κεφαλονιά και ενός τετραδίου συνταγών. Όλα αυτά προέρχονται από την θεία της Μάρθα, που έχει να την δει από παιδί, από τότε που τα καλοκαίρια της πήγαινε διακοπές και έμενε μαζί της. Όροι για την κληρονομιά δεν υπάρχουν, μόνο μια τελευταία επιθυμία της θανούσης. Να παρασκευάσει εκείνη τώρα τη φημισμένη κερασόπιτα της. Το ξάφνιασμα της Έλλης μεγάλο. Τη θεία της τη μισεί από τότε που προσπάθησε να την δηλητηριάσει και ας ήταν μόνο 7 χρονών παιδί. 

     «…Όταν πληγώνεσαι από έναν άνθρωπο που αγαπάς πολύ και τον θαυμάζεις, η απόρριψη που βιώνεις σε σημαδεύει για πάντα. Ειδικά όταν είσαι μικρό παιδί…»

Αποφασίζει να πάει στο νησί, να πουλήσει την περιουσία και να φτιάξει την κερασόπιτα που όμως η συνταγή της δεν είναι γραμμένη στο τετράδιο μαζί με τις υπόλοιπες 6 συνταγές. Και το ταξίδι της ζωής της στην Κεφαλονιά ξεκινάει. Γνωρίζει όλους όσοι ήξεραν την θεία της, γίνονται φίλοι της. Κάθε μια συνταγή, κάθε γλυκό που φτιάχνει προορίζεται για κάθε έναν από αυτούς. Και το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού αρχίζει. Ο Μάνος, η Αγγέλα, ο Ανέστης, φίλοι από τα παιδικά χρόνια, η Ευγενία μητέρα του Μάνου και αδελφική φίλη της θείας στέκονται στο πλευρό της  και της δείχνουν πως υπήρξε μια Μάρθα διαφορετική από εκείνη που είχε στο μυαλό της. Με τα δικά τους μάτια βλέπει την γλυκιά, εγκάρδια, τρυφερή, δοτική Θεία, που και ή ίδια κάποτε αγαπούσε πολύ.

-Τι ήταν αυτό που έκανε την μητέρα της να βγάλει από την ζωή τους τη θεία Μάρθα; 

- Η θεία της ήθελε να την δηλητηριάσει; Γιατί;

-Γιατί οι μνήμες της Έλλης σταματούν ένα συγκεκριμένο απόγευμα;

-Ποια μυστικά κρύβονται στο νησί, ποιοι τα γνωρίζουν και με ποιον τρόπο θα αποκαλυφθούν- αν αποκαλυφθούν;

-Οι συνταγές-γρίφοι, πού θα την οδηγήσουν;

-Υπάρχει η Συνταγή της Κερασόπιτας; Θα καταφέρει να τη βρει και να τη φτιάξει η Έλλη, ικανοποιώντας την τελευταία επιθυμία της θείας της;

Τα ερωτήματα πολλά, με μεγαλύτερο αυτό που διαβάζουμε στο εξώφυλλο… «Άραγε οι νεκροί μπορούν να ζητήσουν συγγνώμη;»

     «… Θέλει σωστή κρίση η ζωή. Να κρίνεις ποιοι άνθρωποι αξίζουν την συγχώρησή σου και ποιοι όχι. Να αξιολογείς τις φιλίες και τις ανθρώπινες σχέσεις που αποτελούν τον κόσμο σου…»

     Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό της κεντρικής ηρωίδας μας προς την αλήθεια, μέσα από μια εξαιρετική πλοκή και ευρηματική λύση, μέσα από επινοητικές συνταγές-ποιήματα-άξιο θαυμασμού αυτό που έκανε η κ. Ακαρέπη- να καθοδηγούν τα βήματα της βήμα-βήμα προς την αποκάλυψη της πραγματικότητας. Το έργο, γραμμένο με μια στρωτή και όμορφη γραφή, με υπέροχες εικόνες, κινείται σε δύο χρόνους, στο τώρα και στο τότε. Η ροή είναι γρήγορη και ανατρεπτική και κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση ως το τέλος.

Ένα έργο που σίγουρα θα ικανοποιήσει τον αναγνώστη του.

     «…Η νύχτα αποχαιρετούσε τον ουρανό βάφοντας τον με πορφυρά χρώματα, αφήνοντας θαρρείς μικρά κόκκινα σημάδια για να τα βρει η νύχτα που ερχόταν…»

     «Δύο γυναίκες, δύο μοίρες ενωμένες

όπως τα υλικά μιας συνταγής με γεύση γλυκόπικρη.

Μια κληρονομιά, ένα τετράδιο με συνταγές γλυκών και ένα παράδοξο παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού φέρνουν την Έλλη στην Κεφαλονιά. Σκοπός της να παρασκευάσει τη γιορτινή κερασόπιτα της θείας Μάρθας πραγματοποιώντας έτσι την τελευταία επιθυμία της αινιγματικής γυναίκας που καθόρισε τη μοίρα της…

Οι τρυφερές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία μπλέκονται με τη ζοφερή ανάμνηση μιας απόπειρας δηλητηρίασης και το μίσος που φώλιασε μέσα της.

Όμως πού τελειώνει το ψέμα και πού ξεκινά η αλήθεια;

Στη σκιά της αδερφής της μητέρας της, η Έλλη καλείται να εκτελέσει έξι συνταγές-γρίφους και να ξεκλειδώσει ένα προς ένα τα μυστικά που στοιχειώνουν τη ζωή και πολλών άλλων. Με σύμμαχο τον Μάνο και τους φίλους που αποκτά στο νησί θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της, θα αναμετρηθεί με τις θολές μνήμες και θα ανασύρει από το μακρινό παρελθόν μια ιστορία που ήρθε η ώρα να βγει στο φως.

Η ζωή της Μάρθας γίνεται ο καμβάς που κάνει τη συνταγή της κερασόπιτας να σημαίνει πολύ περισσότερα από όσα μπορούν να πουν οι λέξεις...

Άραγε οι νεκροί μπορούν να ζητήσουν συγγνώμη;»

                                                                   (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

                                                                                                     Βιργινία Αυγερινού για το vivlio life