«ΤΡΙΑ ΜΑΥΡΑ ΝΟΥΦΑΡΑ» - Michel Bussi- ΚΕΔΡΟΣ

         «Σ’ ένα χωριό ζούσαν τρεις γυναίκες. Η πρώτη ήταν κακιά, η δεύτερη ήταν ψεύτρα, η τρίτη ήταν εγωίστρια. Κι όμως, είχαν ένα κοινό σημείο, κάτι σαν μυστικό…»

     Οι εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ μπορούν να  είναι υπερήφανες για το γεγονός ότι ο Michel Bussi με τα δύο σημαντικά βιβλία του ανήκει στο δυναμικό τους. Μετά το εξαιρετικό «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ 5403», δίνουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το δεύτερο βιβλίο του Bussi  «ΤΡΙΑ ΜΑΥΡΑ ΝΟΥΦΑΡΑ», σε μετάφραση Κατερίνας Γούλα.

     Μια ακόμα συναρπαστική ιστορία, η οποία διαδραματίζεται στο Νορμανδικό χωριό ΖΙΒΕΡΝΙ, 75 χλμ από το Παρίσι. Ένα χωριό που αρχίζει να γίνεται διάσημο το 1883, όταν ο ζωγράφος Κλωντ Μονέ ενθουσιασμένος από την περιοχή, εγκαταστάθηκε εκεί με την γυναίκα του και τα παιδιά του. «Ο Μονέ, μαζί με άλλους Αμερικανούς ζωγράφους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετέπειτα, έκαναν το Ζιβερνί μια πόλη που πλημυρίζει από τον ιμπρεσιονισμό. Ο Μονέ στο Ζιβερνί, έκανε εκτροπή ενός ρέματος, δημιουργώντας μια Λίμνη γεμάτη Νούφαρα, κάνοντας την πηγή της έμπνευσης του. Εκεί έζησε μέχρι το 1926 που απεβίωσε και σήμερα, το χωριό αυτό έχει διατηρηθεί όπως το άφησε ο Μονέ και εκεί υπάρχει το διάσημο Ίδρυμα Κλωντ Μονέ.

     Όμως… σύμφωνα με την ιστορία για μερικούς κατοίκους, το χωριό αυτό είναι μία παγίδα…

     «…Το Ζιβερνί είναι μια παγίδα!... Θα σας αποκαλύψω όμως κάτι: το ντεκόρ είναι παγωμένο. Πετρωμένο. Απαγορεύεται να διακοσμηθεί διαφορετικά ακόμα και ένα σπίτι, να βαφτεί ένας τοίχος, να κοπεί το παραμικρό λουλούδι. Το απαγορεύουν δέκα νόμοι. Ζούμε σε έναν πίνακα. Είμαστε εντοιχισμένοι! … Αυτό το τοπίο όμως, το ντεκόρ, τελικά σε πνίγει. Σαν να περνάει από πάνω μας ένα βερνίκι και να  μας ενσωματώνει στο ντεκόρ. ‘Ένα καθημερινό βερνίκι παραίτησης. Απάρνησης…»

          Έτσι ένοιωθαν οι τρεις γυναίκες της ιστορίας μας, έχοντας και οι τρεις ένα κοινό σημείο. Τη φυγή! ‘Ένα κοριτσάκι 11 χρονών με ταλέντο στην ζωγραφική, μια γοητευτική δασκάλα και μια ηλικιωμένη γυναίκα με μάτια κουκουβάγιας που παρακολουθεί τα πάντα. Η πρώτη έψαχνε έναν πατέρα. Η δεύτερη έψαχνε τον έρωτα, η Τρίτη ήξερε πολλά για τις άλλες δυο!

     Φέτος, το πάρκο του Ζιβερνί θα ανοίξει για το κοινό από τις  13 έως τις 25 Μαΐου 2010. Οι τρεις γυναίκες νόμιζαν ότι άνοιξαν μόνο γι αυτές. Ο κανόνας όμως είναι αμείλικτος… Μόνο μια μπορούσε να γλυτώσει. Οι άλλες έπρεπε να πεθάνουν…

     Και η πλοκή του έργου του Bussi αρχίζει, με μια εξαιρετική περιγραφή του τοπίου, καταλήγοντας όμως σε ένα «σπασμένο κρανίο». Ο μεγαλογιατρός Ζερόμ Μορβάλ, βρίσκεται νεκρός στην όχθη του ρέματος, με το κρανίο σπασμένο, μέσα στο νερό. Οι επιθεωρητές Λορανς Σερενάκ και Σίλβιο Μπεναβίντες αναλαμβάνουν την υπόθεση. Δεν είναι όμως κάτοικοι του χωριού και δεν είναι καθόλου εύκολο να αποσπάσουν πληροφορίες. Συλλέγουν στοιχεία. Στην τσέπη του πτώματος βρίσκουν μια κάρτα που έγραφε «ευτυχισμένα γενέθλια για τα έντεκα σου χρόνια», ενώ στο πίσω μέρος υπήρχε η φράση «Το έγκλημα του ονείρου, συμφωνώ να θεσπίσουμε». Ο γιατρός ήταν παντρεμένος δεν είχε παιδιά και τότε στα χέρια των ερευνητών φτάνουν 5 φωτογραφίες του θύματος με 5 διαφορετικές γυναίκες, μια εκ των οποίων, η δασκάλα. Λίγο αργότερα μαθαίνουν για το πάθος του θύματος για τις γυναίκες και για  σπάνιους Πίνακες.

     Ποιο πάθος του γιατρού ευθύνεται για το τέλος του; Πως ένας απαγορευμένος έρωτας μπορεί να οπλίσει το χέρι ενός ανθρώπου που υποφέρει από την ζήλεια; Τι τροπή θα πάρει η υπόθεση, όταν από τα αρχεία της αστυνομίας έρθει στην επιφάνεια ο θάνατος ενός αγοριού το 1937; Μια υπόθεση που είχε κλείσει «ως ατύχημα»; Ήταν ατύχημα; Τι μυστικό κρύβουν οι τρεις γυναίκες; Ποιες πραγματικά είναι;

     Δεν μπορούν να δοθούν άλλα στοιχεία, προκειμένου ο αναγνώστης να βιώσει το έργο του Michel Bussi. Όμως, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο συγγραφέας έχει καταφέρει να συνδυάσει απόλυτα τις πληροφορίες που αφορούν στον μεγάλο ζωγράφο Μονέ με την πλοκή της ιστορίας του, κάνοντας τον ζωγράφο  να φαίνεται στα μάτια μας σαν να είναι ένας ακόμη ήρωας του έργου. Οι αναφορές του στο Ζιβερνί υπέροχες, τονίζουν την ομορφιά του τόπου.

     Ένα συναρπαστικό ψυχολογικό-αινιγματικό θρίλερ με αστυνομική χροιά, με γρήγορη ροή, και ένα εθιστικό αφηγηματικό ύφος, τέτοιο που να κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη. Είναι γραμμένο και σε τριτοπρόσωπη γραφή αλλά και σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση από την ηλικιωμένη κυρία. Ζωντανοί και αληθοφανείς διάλογοι. Ήρωες άριστα δομημένοι, μυστηριώδεις σύνθετοι και πολυεπίπεδοι. Ένα βιβλίο που ο συγγραφέας παίζει με τον χρόνο και τα στοιχεία, ένα βιβλίο που το μυστήριο και οι ανατροπές του  αλλάζουν τα δεδομένα συνέχεια, κάνοντας τον αναγνώστη να αποδομεί τις υποθέσεις του για τον ένοχο.   

     ΄Ένα βιβλίο που ο αναγνώστης έχει μεγάλη αγωνία και που όσο πλησιάζει προς τέλος, νοιώθει ακόμα και «την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του». Είναι στιγμές που μπορεί να γυρίσετε στο οπισθόφυλλο για να βεβαιωθείτε ότι δεν διαβάζετε άλλο βιβλίο. Στιγμές που θα νομίζετε ότι κάτι σας έχει ξεφύγει. Ένα βιβλίο που όταν όλα έρθουν στο φως  το ανατρεπτικό θα σας κάνει να νοιώσετε την ανάγκη να το ξεκινήσετε από την αρχή, για να αντιληφθείτε την ιστορία από μια διαφορετική οπτική γωνία. Εκεί θα δείτε πόσο ο συγγραφέας μας «ξεγέλασε» και αυτό είναι σίγουρα μια τέχνη μοναδική που μέχρι στιγμής, μόνο ο  Michel Bussi δείχνει να έχει καταφέρει τόσο συναρπαστικά.

«ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ 5403»

ΕΝΑΣ ΦΟΝΟΣ
ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ
ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
    «Σ’ ένα χωριό ζούσαν τρεις γυναίκες. Η πρώτη ήταν κακιά, η δεύτερη ήταν ψεύτρα, η τρίτη ήταν εγωίστρια. Κι όμως, είχαν ένα κοινό σημείο, κάτι σαν μυστικό…
     Όλα είναι μια ψευδαίσθηση, ιδίως όταν ένα παιχνίδι αντικατοπτρισμών πολλαπλασιάζει τις ενδείξεις και περιπλέκει τα στοιχεία.
     Ωστόσο οι φόνοι που ταράζουν την ηρεμία του Ζιβερνί, αγαπημένου τόπου του ζωγράφου Κλοντ Μονέ, είναι απολύτως αληθινοί.
     Στο επίκεντρο της ιστορίας, τρεις γυναίκες: ένα κοριτσάκι έντεκα χρονών με ταλέντο στη ζωγραφική, μια ιδιαίτερα γοητευτική νεαρή δασκάλα και μια ηλικιωμένη με μάτια κουκουβάγιας, που παρακολουθεί τα πάντα.
                          Και ένα θανάσιμο πάθος.
     Με φόντο φήμες για πίνακες χαμένους ή κλεμμένους, μεταξύ των οποίων και οι περίφημες Μαύρες νυμφαίες του Μονέ, θολές εικόνες δημιουργούνται καθώς μπερδεύεται το παρελθόν με το παρόν.»
     Ένα εντυπωσιακό αστυνομικό μυθιστόρημα που κάθε του πρόσωπο αποτελεί ένα δυσεπίλυτο αίνιγμα.
    Τα Τρία μαύρα νούφαρα έχουν τιμηθεί με πέντε λογοτεχνικά βραβεία, ενώ μεταφράζονται ήδη σε άλλες δώδεκα χώρες.