ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΚΛΗΡΩΣΕΙΣ - 3η ΚΛΗΡΩΣΗ ΙΟΥΛΙΟΥ

Κλήρωση για ένα αντίτυπο από το βιβλίο

"ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ" της ΜΑΡΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ 

 που μόλις κυκλοφόρησε  από τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη.

            Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση παρακαλούμε:

1. Kάντε like στη σελίδα μας ( και όχι ακόλουθοι) 

 https://www.facebook.com/filanagnostisavgerinou/

2.  Like στην σελίδα του εκδοτικού

https://www.facebook.com/www.livanis.gr/

3.Σχολιάστε στην καρφιτσωμένη δημοσίευση με την Κλήρωση του  Βιβλίου
 
4. Κοινοποιήστε δημόσια την δημοσίευση του διαγωνισμού μας.  

5. Μπορείτε να προσκαλέσετε  τουλάχιστον δύο φίλους σας που αγαπούν το βιβλίο.

6.  Θα χαρούμε να είστε ακόλουθοι στην σελίδα μας στο διαδίκτυο   
                 http://filanagnostisavgerinouvirginia.blogspot.com/

      Προθεσμία συμμετοχών από 1/7/20 έως 17/7/20  και ώρα 21.30

 

   Η κλήρωση αφορά τους φιλαναγνώστες μας από την Ελλάδα,

και η διαδικασία παραλαβής των βιβλίων θα γίνει ως εξής:

Οι κάτοικοι του Ν. Αττικής θα παραλάβουν το αντίτυπο από τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη - Σόλωνος 98/ Αθήνα, ενώ οι κάτοικοι της υπόλοιπης Ελλάδος θα παραλάβουν με κούριερ.

     Ευχαριστούμε  τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη για την προσφορά τους στη σελίδα μας.

               Το βιβλίο στον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη

http://www.livanis.gr/Palirroia_p-3177271.aspx

"Ποβέλια. Το στοιχειωμένο νησί κοντά στη Βενετία, όπου κατά τον Μεσαίωνα δέχτηκε χιλιάδες ανθρώπους χτυπημένους από τον μαύρο θάνατο, ενώ στις αρχές του εικοστού αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως ψυχιατρικό άσυλο. Εκατοντάδες ψυχικά ασθενείς υπέφεραν στα χέρια ενός παρανοϊκού γιατρού που τους χρησιμοποίησε σαν πειραματόζωα στις απάνθρωπες έρευνές του. Μέχρι και σήμερα ακούγονται πολλοί θρύλοι σχετικά με τους άρρωστους Βενετούς που περίμεναν να πεθάνουν, καθώς και για τα φαντάσματά τους που στοίχειωσαν το νησί.

Είναι όμως θρύλοι ή αλήθεια; Ο Αλεσάντρο, που θα αφήσει στην Ποβέλια την τελευταία του πνοή, θα γίνει μάρτυρας της Ιστορίας. Όμως θα καταφέρει να βοηθήσει τις έγκλειστες ψυχές που ζητούν τη γιατρειά; 

Θα θεραπευτούν οι πληγές με το πλήρωμα του χρόνου;

 

Ο άντρας κάθισε δίπλα της, κάνοντας το λεπτό στρώμα του κρεβατιού της να βουλιάξει. Μαζί του βούλιαξε κι η καρδιά της.«Μη φοβάσαι», ακούστηκε υπόκωφη η φωνή του. «Βαρέθηκα να περιφέρομαι τόσους αιώνες μόνος 

πάνω στις στάχτες. Θέλω έναν άνθρωπο για να μιλήσω. Να νιώσω ζωντανός ξανά...»Η φωνή του έφτασε σαν αντίλαλος στα αυτιά της. Η ανάσα του, όμοια με φλόγα, έγλειψε απειλητικά το πρόσωπό της. Τα ανύπαρκτα μάτια του θαρρείς και βυθίστηκαν στην ψυχή της. Παραλυμένη από τον τρόμο, έγειρε πίσω στο μαξιλάρι και τον άφησε να ξετυλίξει την ιστορία του."