"ΕΥΤΥΧΙΑ ΘΑ ΠΕΙ..." - ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ - ΨΥΧΟΓΙΟΣ

     H συγγραφική πορεία της Μαρίας Τζιρίτα είναι γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, το οποίο την έχει αγκαλιάσει από το 2008, όταν πρωτοεμφανίστηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός, όπου και εξακολουθεί να εκδίδει πάντα τα βιβλία της.  Φέτος κυκλοφόρησε στις 21/2/2019 το 12^ο βιβλίο της με τίτλο «ΕΥΤΥΧΙΑ ΘΑ ΠΕΙ...»

     Απόλυτα αντιπροσωπευτική η περίληψη που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, την οποία και παραθέτουμε, προκειμένου να αναφερθούμε αργότερα στα στοιχεία που χαρακτηρίζουν συνολικά το βιβλίο.

     «Η Βίλα Ευτυχία φιλοξενεί επτά ηλικιωμένους ανθρώπους, τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, πλούσιους και κάποτε διάσημους, οι οποίοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι όλοι τους άκληροι.

     Όταν η νεαρή γιατρός Μελίνα Γκρέι περνά την πύλη της πολυτελούς βίλας, έχοντας αναλάβει τη θέση της παθολόγου, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτή η απόφαση θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της. Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος, θεωρεί εξαιρετική την ευκαιρία που της δίνεται με αυτή τη θέση εργασίας, ώστε να κρυφτεί από όσα και όσους την καταδίωκαν. Μα μέσα σε όλα τα συγκλονιστικά που ανακαλύπτει στο σπίτι αυτό για τον εαυτό της, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή, για πρώτη φορά συνειδητοποιεί πως ευτυχία θα πει…»

     Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα τρυφερό και γλυκόπικρο το νέο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα. Ένα έργο μέσα στο οποίο σχεδόν όλοι οι ήρωες είναι πρωταγωνιστές. Η Ευτυχία η ιδιοκτήτρια της βίλας, Ο Οδυσσέας, η Μαρκέλλα, η Όλγα, η Άννα, ο Γιώργος, ο Τέλης.

Διαφορετικοί άνθρωποι. Διαφορετικές και οι επαγγελματικές τους δραστηριότητες στο παρελθόν. Διαφορετική και η διαδρομή της ζωής τους μέχρι την εγκατάσταση τους στην βίλα. Επιχειρηματίες, σχεδιάστρια μόδας, γραμματέας, ηθοποιός, επαγγελματίας παλαιστής.

Διαφορετικοί για τον κάθε έναν και οι λόγοι που τους οδήγησαν να ζήσουν απομακρυσμένοι, σχεδόν ινκόγκνιτο, στην πολυτελή βίλα της Ευτυχίας. Κανένας δεν πήγε εκεί τυχαία. Κάποτε διάσημοι οι περισσότεροι. Άτεκνοι όλοι. Μια ανομοιογενής λοιπόν «οικογένεια» ζει στην βίλα «Ευτυχία». Μαζί τους η Μαίρη η μαγείρισσα και δύο γυναίκες βοηθοί. Μελίνα η γιατρός που θα εγκατασταθεί εκεί για να εργαστεί και όχι μόνο. Γιατί και η Μελίνα θέλει και πρέπει να απομονωθεί.  Και κάπου εκεί έξω, ο Άλεξ, ο Πολ, η Στέλλα, η Μάρθα κ.ά που όμως παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των ηρώων και στην πλοκή της ιστορίας.

     «…Τι κουταμάρα να πιστεύουμε πως μας χρωστάει η ζωή. Τις δικές μας λάθος επιλογές τις αποδίδουμε σε κακοτυχία και περιμένουμε τη στιγμή που η ζωή ή ο Θεός θα μας λυπηθεί και θα τελειώσουν τα βάσανα μας. Δυστυχώς όμως τα βάσανα μας τελειώνουν μόνο όταν εμείς το αποφασίσουμε και κανένας άλλος. Κι αυτό είναι ένα μάθημα που αργά ή γρήγορα το παίρνουν όλοι οι άνθρωποι...»

     Η πορεία της ζωής των ηρώων, τα μυστικά τους, τα λάθη τους, οι επιθυμίες τους, οι συμπεριφορές τους, τα συναισθήματα τους, οι ενέργειες τους, τα όνειρα τους, το δικαίωμα στην ζωή και την συντροφικότητα ακόμα και τώρα, και τις αποφάσεις τους, είναι όλο το ταξίδι του αναγνώστη στο «Ευτυχία θα πεί…».

     Η ευαισθησία της συγγραφέα σε θέματα που αφορούν στην ιδιαιτερότητα κάποιας κατηγορίας ανθρώπων, στην ασθένεια στην «αναπηρία» ψυχική ή πνευματική, αποτυπώθηκε έντεχνα και πολύ προσεκτικά στο βιβλίο της «ΟΣΑ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΓΧΩΡΕΙ». Και έρχεται τώρα με ένα πάλι ευαίσθητο θέμα, τη δύσκολη ούτως ή άλλως τρίτη ηλικία, και δημιουργεί με τη μεστή γραφή της σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, και τους άριστα στοιχειοθετημένους διαλόγους της ένα καλογραμμένο έργο. Ένα μυθιστόρημα που ρέει με γρήγορους ρυθμούς και με πλοκή που κρατά τον αναγνώστη στις σελίδες του μέχρι το λυτρωτικό τέλος της ζωής των ηρώων, όποιο κι αν είναι αυτό για τον κάθε έναν ξεχωριστά.

      Ένα έργο μέσα στο οποίο ουσιαστικά εγκιβωτίζονται οι διαφορετικές ιστορίες ζωής του κάθε ήρωα. Και είναι άρτια δοσμένος ο τρόπος με τον οποίο το καταφέρνει η συγγραφέας. Χρησιμοποιεί μια άριστη αφηγηματική τεχνική με την οποία, για κάθε ήρωα ξεχωριστά αφού τον γνωρίζουμε στο σήμερα, έρχεται σχεδόν αμέσως μετά, ένα κεφάλαιο που μας μεταφέρει πολλά χρόνια πίσω, και γνωρίζουμε το παρελθόν του, τα μυστικά του και την διαδρομή της ζωής του. Μια διαδρομή που κάθε μια ιστορία ίσως θα μπορούσε να γίνει ένα ξεχωριστό βιβλίο.

     «…Τότε ακόμα ο Γιώργος δεν είχε μάθει πως καμιά φορά περισσότερο σ΄ αγαπάει αυτός που σε αφήνει παρά αυτός που σε κρατά…»

     Ένα τρυφερό και συνάμα ρεαλιστικό, κοινωνικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται στην τρίτη ηλικία, με γηρασμένα σώματα, όχι όμως και χωρίς συναισθηματικές ανάγκες. Ένα βιβλίο φόρο τιμής στην αγάπη και τη συντροφικότητα, στα δικαιώματα στη ζωή και στην ευτυχία, σε οποιαδήποτε ηλικία και αν βρίσκεται ο άνθρωπος, σε ανθρώπους μοναχικούς που αντικρίζουν τη δύση της ζωής.

     Γιατί η αγάπη και η συντροφικότητα, ακόμα και ο έρωτας, είναι κινητήριος δύναμη, και είναι απαραίτητα στοιχεία για κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου ηλικίας,  ακόμα και σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Μιας ηλικίας που ενώ η ψυχή είναι αγέραστη και άφθαρτη, που η σοφία και η εμπειρία εμφανής, η αίσθηση της κοινωνικής απομόνωσης, της μοναξιάς, της κατάθλιψης και της πίκρας, μπορεί να είναι έντονη. Γιατί αυτή η συντροφικότητα μπορεί να ανακουφίσει την μοναχικότητα και την μοναξιά, μπορεί να πάρει μακριά τον φόβο της νύχτας και του επερχόμενου τέλους της ζωής.

     Η ψυχοσύνθεση των ηρώων, η προσέγγιση του χαρακτήρα τους- αποτέλεσμα της επιστημονικής κατάρτισης της συγγραφέα- οι περιγραφές, η ελπίδα και η γαλήνη που αποπνέει,  και ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας έχει αγγίξει και συμπεριλάβει ιατρικά θέματα χωρίς στόμφο και χωρίς να είναι επιδεικτικά στο έργο, είναι άξια αναφοράς. 

                          «…Η αγάπη προσφέρεται, δεν επιβάλλεται…»

     Η αξιοπρέπεια, η φιλία, η δύναμη της αγάπης και του έρωτα, η θαλπωρή και το νοιάξιμο, η ασφάλεια όταν γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπούν,  τα πάθη και τα λάθη, τα μυστικά και τα ψέματα, η μετάνοια και η συγγνώμη, οι αποφάσεις και οι στάσεις μιας ολόκληρης ζωής, οι ενοχές, ο εγωισμός, το μίσος, η απληστία και οι σχέσεις των ανθρώπων, τα παιδικά βιώματα και η μη αποκοπή με τον ομφάλιο λώρο της μητέρας, η γυναικεία κακοποίηση και όχι μόνο, οι χαρές και οι λύπες, η σχέση θεραπευτή- θεραπευόμενου και τα όρια της,  περνούν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και είναι πολλά τα σημεία που θα σταθεί ο αναγνώστης.

     Και αν αναρωτιέστε τελικά τι θα πει ευτυχία; Να είστε σίγουροι πως θα το μάθετε στην τελευταία σελίδα του βιβλίου από την ίδια την συγγραφέα και θα συμφωνήσετε απόλυτα μαζί της.