Το αγόρι από το Μπούχενβαλντ, Ρόμπι Γουέισμαν/ Σούζαν Μακκλιλλαντ, μετάφραση Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης /Καρολίνα Μιζάν εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

 

    Η αληθινή ιστορία ενός επιζώντα του Ολοκαυτώματος...

 Το Ολοκαύτωμα είναι ένα θέμα που προκαλεί πάντα το αναγνωστικό ενδιαφέρον και έχουν γραφτεί πάρα πολλά σχετικά μυθιστορήματα. Κάθε φορά, ωστόσο, που βγαίνει ένα νέο μυθιστόρημα το αναγνωστικό ενδιαφέρον αναζωπυρώνεται.

     Το αγόρι από το Μπούχενβαλντ*, είναι η αληθινή ιστορία ενός παιδιού που επέζησε από όλη αυτή τη φρίκη. Όταν το στρατόπεδο του Μπόυχενβαλντ απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς, στις 11 Απριλίου του 1945, οι αμερικανοί στρατιώτες βρέθηκαν μπροστά σε χίλια περίπου εβραιόπουλα ηλικίας κάτω των δεκατεσσάρων ετών. Ανάμεσά τους ο Πολωνός Ρόμεκ. Εξαθλιωμένα αυτά τα αγόρια ανέπτυξαν μια βίαιη και παραβατική συμπεριφορά. Η πορεία επανένταξης στην κοινωνία για τον Ρόμεκ και άλλα τετρακόσια είκοσι επτά αγόρια άρχισε όταν μεταφέρθηκαν σε ίδρυμα στη Γαλλία.

     [... Τα αγόρια του Μπούχενβαλντ, όπως έγιναν γνωστά, αποτελούσαν την μεγαλύτερη ομάδα ορφανών παιδιών που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα]

     Ένα βιβλίο που αν και φαινομενικά ανήκει στην νεανική λογοτεχνία, είναι ένα βιβλίο από τα πιο αξιόλογα που έχουν γραφτεί για το Ολοκαύτωμα και την μετέπειτα ζωή των επιζώντων, που αγγίζει βαθιά την ψυχή του κάθε αναγνώστη καθώς παρακολουθεί την εξέλιξη αυτών των παιδιών, την περιπέτεια της εξαθλίωσής τους στο στρατόπεδο και την πορεία της επανένταξής τους στην κοινωνία.

                Το έργο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

     "Όταν στις 11 Απριλίου του 1945 οι Αμερικανοί στρατιώτες απελευθέρωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ, βρέθηκαν μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: Ανάμεσα στους κρατούμενους υπήρχαν και περισσότερα από χίλια εβραιόπουλα, ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών. Τα αγόρια αυτά, που βρίσκονταν υπό την προστασία του αντιστασιακού κινήματος του στρατοπέδου, είχαν βιώσει στο μεγαλύτερο μέρος του Ολοκαυτώματος ακραία πείνα και φριχτά βασανιστήρια, και είχαν γίνει μάρτυρες μιας απίστευτης βαρβαρότητας, ενώ δε γνώριζαν καν αν οι γονείς και οι συγγενείς τους ήταν ζωντανοί ή νεκροί. Ανάμεσά τους ήταν και ο δεκατετράχρονος Πολωνός Ρόμεκ Βάισμαν, ο οποίος είχε επιζήσει δουλεύοντας ως εργάτης-σκλάβος σε ένα γερμανικό εργοστάσιο πυρομαχικών, μα και ο μετέπειτα βραβευμένος με το Νόμπελ Ειρήνης Έλι Βιζέλ. Τα Αγόρια του Μπούχενβαλντ, όπως τα ονόμασαν οι δημοσιογράφοι, είχαν μέσα τους απίστευτο θυμό για τον κόσμο. Διέπρατταν κλοπές, τσακώνονταν μεταξύ τους και έλυναν όλες τους τις διαφορές με τη βία. Λίγοι πίστευαν ότι θα κατάφερναν κάποτε να αποκτήσουν μια φυσιολογική ζωή. Για τον Ρόμεκ και τετρακόσια είκοσι επτά ακόμη αγόρια, όλα άλλαξαν όταν μεταφέρθηκαν σε ένα ίδρυμα επανένταξης στο Εκουί της Γαλλίας, με σκοπό να προσπαθήσουν να αφήσουν πίσω τους τις φριχτές εμπειρίες από τη χειρότερη πλευρά της ανθρωπότητας και να αγκαλιάσουν ξανά τη ζωή. Αυτή είναι η ιστορία τους. "

*Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ (Buchenwald, Δάσος με τις οξιές) ήταν ένα ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στο Έττερμπουργκ (Etterburg, κάστρο του Έττερ) που βρίσκεται κοντά στη Βαϊμάρη της Θουριγγίας στη Γερμανία. Το στρατόπεδο αυτό ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1937 και οι κρατούμενοί του χρησιμοποιούνταν ως εργατικό δυναμικό με καταναγκαστική εργασία σε τοπικά εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού. Μεταξύ των ετών 1945 και 1950 το στρατόπεδο χρησιμοποιήθηκε από τις Σοβιετικές δυνάμεις κατοχής. (wikipedia)