"Κάθε χρόνο στο Μανχάταν" Guillaume Musso εκδόσεις Κλειδάριθμος

     […«Έλα μαζί μου», είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα του. Τον ακολούθησα με βαριά καρδιά. Με πήγε στο παλιό σπίτι του φαροφύλακα. Ήταν ένα μικρό εξοχικό σπιτάκι, παλιακό, που μύριζε κλεισούρα. Στους τοίχους ήταν κρεμασμένα ψαρόδιχτα, ένα τιμόνι πλοίου από λακαρισμένο ξύλο και μερικοί πίνακες της σειράς, ζωγραφισμένοι από ντόπιους καλλιτέχνες, με τοπία της περιοχής. Στο γείσο του τζακιού ήταν τοποθετημένες μια λάμπα πετρελαίου και η μινιατούρα ενός ιστιοφόρου κλεισμένη σ’ ένα μπουκάλι. Ο πατέρας μου άνοιξε την πόρτα ενός διαδρόμου με καμιά δεκαριά μέτρα μάκρος και με καλογυαλισμένες ξύλινες σανίδες στους τοίχους. Ο διάδρομος συνέδεε το σπιτάκι με τον φάρο. Όμως, αντί ν’ ανέβει τη σκάλα για να πάμε στην κορυφή του φάρου, ο πατέρας μου άνοιξε μια ξύλινη καταπακτή που οδηγούσε στο υπόγειο.

«Έλα μαζί μου!» είπε επιτακτικά…]

     Στο νέο βιβλίο του Μισό που κυκλοφόρησε πρόσφατα παρακολουθούμε την ιστορία του Άρθουρ, ενός γιατρού που ερωτεύεται παράφορα τη Λίζα. Η Λίζα είναι ένα κορίτσι που εργάζεται σε ένα μπαρ στο Μανχάταν για να καλύψει τα δίδακτρα της δραματικής σχολής που φοιτά και ονειρεύεται το θέατρο και τον κινηματογράφο. Όμως ο Άρθουρ, ο οποίος έχει μια πολύ δύσκολη, αν όχι ανύπαρκτη, σχέση με τον πατέρα του, δεν  έχει μια «φυσιολογική» ζωή και αυτό συμβαίνει από τη στιγμή που τόλμησε να ανοίξει ένα «μυστικό» δωμάτιο παραβιάζοντας έτσι την υπόσχεση του σχετικά με τον φάρο που περνάει στα χέρια του από τον πατέρα του Φρανκ. Σύμφωνα με την υπόσχεση που έχει δώσει δεν πρέπει να ανοίξει την μεταλλική πόρτα που οδηγεί στο κελάρι. Και πώς να αντισταθεί; Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ακριβώς ο κίνδυνος και που θα οδηγηθεί αν παραβιάσει όλα όσα γνωρίζει.

     […«Στο σημείο αυτό, πίσω από τον τοίχο με τα τούβλα, υπάρχει μια σιδερένια πόρτα». «Πόρτα; Τι πόρτα;» «Είναι η πόρτα ενός διαδρόμου. Την έχτισα πριν από τριάντα χρόνια, για να φράξω το πέρασμα». Ζάρωσα τα φρύδια. «Και πού οδηγεί αυτός ο διάδρομος;» Ο πατέρας μου απέφυγε την ερώτηση. Αμέσως μετά ακολούθησε άλλη μια κρίση βήχα. «Αυτός είναι ο δεύτερος όρος μου, Άρθουρ», είπε, όταν μπόρεσε να ξαναπάρει ανάσα. «Δεν πρέπει ποτέ και για κανέναν λόγο να προσπαθήσεις ν’ ανοίξεις αυτή την πόρτα». Για μια στιγμή νόμιζα πραγματικά ότι είχε άνοια. Είχα κι άλλες ερωτήσεις να του κάνω, μα έκλεισε βιαστικά το φως και φύγαμε από το υπόγειο…]

     Πίσω από την κλειστή πόρτα υπάρχει ένα μυστικό που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά. Ο Φρανκ τήρησε την υπόσχεση στον παππού Σάλιβαν, έναν αληθινά ξεχωριστό ήρωα. Μα τώρα όλα αλλάζουν. Και ο χρόνος είναι πλέον ο πιο μεγάλος εχθρός του Άρθουρ. 24 ώρες. Μόνο. Μια φορά τον χρόνο. Για 24 χρόνια.

     Αρχές της δεκαετίας του ΄90 σε μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Ένα ταξίδι στον χωροχρόνο, ένα διαφορετικό μυθιστόρημα, γεμάτο περιπέτεια, μυστήριο και σασπένς, γραμμένο από τον Musso, με τη γνωστή αφηγηματική τεχνική του, με τη γνωστή κινηματογραφική γραφή του. Άραγε πώς θα είναι η ζωή των ηρώων; Και τι θα συμβεί στο τέλος της 24ης χρονιάς, όταν η ζωή θα πρέπει επιτέλους να ξαναρχίσει την κανονική της πορεία για τον Άρθουρ και τους αγαπημένους του;  

     Μια μυστηριώδης, περίπλοκη και συνάμα σαγηνευτική ιστορία με ένα απροσδόκητο τέλος, που πέρα από την αγωνία του ψυχολογικού θρίλερ, τις γνώσεις της ιστορίας της Αμερικής, και την ιστορία αγάπης των πρωταγωνιστών, κάνει τον αναγνώστη να δει τις σχέσεις των ανθρώπων, το πόσο σύντομη είναι η ζωή μα και πόσο πολύτιμες οι ευτυχισμένες στιγμές της. Να δει ακόμα, πως δεν απειλεί πάντα η μοίρα τον άνθρωπο αλλά οι ίδιες οι επιλογές του.  

Ο Musso υπογράφει μια ιστορία με πάθος και σασπένς. Μια ιστορία που οι λάτρεις του είδους θα αγαπήσουν και θα αναλογιστούν πόσες ανατροπές μπορεί να φέρει μια τυχαία απόφαση και η αποκάλυψη ενός μυστικού, έστω για μια φορά τον χρόνο.