Παρουσίαση δύο βιβλίων των εκδόσεων ΔΙΑΔΑΛΕΟΣ & ΠΗΓΗ

«ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΣΩΜΑ»

ΝΑΣΟΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

 Εκδ. ΔΑΙΔΑΛΕΟΣ

Μάιος 2018 και οι εκδόσεις ΔΑΙΔΑΛΕΟΣ, εκδίδουν το βιβλίο του ΝΑΣΟΥ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, με τίτλο «ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ - Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΣΩΜΑ».

    Άς γνωρίσουμε το έργο του κ. Κομιανού, με τον τρόπο που ο συγγραφέας και ο εκδότης επέλεξαν, γράφοντας στο οπισθόφυλλο του βιβλίου…

      "Για να ανακαλύψεις νέες στεριές πρέπει να χάσεις το λιμάνι από τα μάτια σου".

Ο πατέρας της αμερικάνικης ψυχολογίας, William James, είχε δηλώσει ότι "για να καταρριφθεί η θεωρία πως όλοι οι κόρακες είναι μαύροι, το μόνο που χρειάζεται να κάνει κάποιος είναι να προσκομίσει έναν λευκό κόρακα".

     Σ' αυτό λοιπόν το Οδοιπορικό σε Αχαρτογράφητες Περιοχές, ο Νάσος Κομιανός προσκομίζει στους αναγνώστες δεκάδες "λευκά κοράκια", παραθέτοντας περιστατικά από την παγκόσμια βιβλιογραφία αλλά και τη δική του πρακτική, που αποδεικνύουν πως ο σωματικός θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής.

     Χωρίς να αποδέχεται τα αξιώματα της συναινετικής πραγματικότητας αλλά και του επιστημονικού και θρησκευτικού κατεστημένου, βουτάει στα βαθιά νερά και φέρνει στο φως ανατρεπτικά δεδομένα που κλονίζουν το status quo. Μας παρουσιάζει εντυπωσιακές περιπτώσεις ανακλήσεων μνημών από προηγούμενες ζωές που δεν μπορούν να εξηγηθούν με τα συμβατικά εργαλεία του ορθολογισμού. Με στοιχεία, τεκμήρια, ακόμη και επίσημα έγγραφα, φέρνει σε δύσκολη θέση τους κατ' επάγγελμα "σκεπτικιστές" υλιστές και τους προκαλεί να ανοίξουν επιτέλους τα μάτια τους και να δουν μέσα από τις χαραμάδες των χαρακωμάτων τους το αντιφέγγισμα του υπερβατικού τούτου πνευματικού κόσμου.

      Η Μετενσάρκωση είναι σίγουρα ένα βιβλίο που θα συζητηθεί.”

     Είναι πράγματι αξιοθαύμαστο το γεγονός πως ένα βιβλίο μόλις 262 σελίδων είναι τόσο πυκνό, με τόσα πολλά στοιχεία για την Μετενσάρκωση. Πρόκειται για ένα βιβλίο εσωτερικής αναζήτησης. Άλλωστε και το βιογραφικό του συγγραφέα το δικαιολογεί απόλυτα.

     «…Αφιερωμένο σε σένα αναγνώστη, που έφτασες μέχρι εδώ. Άφησε πίσω τους χάρτες τους παλιούς και για πυξίδα βάλε την ψυχή σου. Θυμήσου τα ίχνη και τις χαρακιές που άφησες πίσω σου και άνοιξε τα φτερά σου. Τότε και μόνο τότε, θα δεις νέες στεριές και θάλασσες να ανοίγονται στο διάβα σου…»

Αυτή είναι η αφιέρωση του συγγραφέα. Αφιέρωση προς όλους εμάς τους αναγνώστες του βιβλίου του, προς όλους όσους η εσωτερική αναζήτηση είναι ανάγκη.

     Είναι πραγματικά δύσκολο να αποτυπώσουμε στην παρουσίαση μας το τι θα συναντήσει ο αναγνώστης ξεκινώντας το ταξίδι του στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Και αυτό γιατί στα αρχικά κεφάλαια του βιβλίου υπάρχει ένας βομβαρδισμός γνώσεων, στοιχείων που θα εισάγουν την σκέψη του νέου ερευνητή στο θέμα της μετενσάρκωσης. Και είναι γραμμένα με τρόπο απόλυτα κατανοητό και συνάμα επιστημονικό. Τα ερωτήματα που όλοι οι άνθρωποι δικαίως έχουμε, οι περιπτώσεις που παρουσιάζονται αναλυτικά, το φωτογραφικό υλικό που θα δει, είναι σίγουρο ότι θα καθηλώσουν.

     Οι διαφορές ύπνωσης από ύπνο, η υπνοθεραπεία και η συμβολή της στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων, οι διάφορες ενσαρκώσεις μιας ψυχής σε έναν αέναο κύκλο με σκοπό την ωρίμανση και την ανάβαση σε ψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας, καθώς και τα πιθανά σημάδια που εμφανίζονται στη νέα ενσάρκωση. Μεταθανάτιες εμπειρίες και αναδρομές, υπνοθεραπεία. Σκοπός και διαφορές. Η αναφορά στην συμβολή του δάσκαλου-ψυχίατρου  Ian Stevenson της επίσης ψυχιάτρου Elisabeth Kübler-Ross και του Raymond Moody . Το αιώνιο και πανανθρώπινο ερώτημα του θανάτου και το αν αυτό είναι πραγματικά το τέλος. Το ταξίδι της ψυχής. Ζωή μετά τον θάνατο. Θρησκεία – επιστήμη -μεταφυσική.

     Ο συγγραφέας καταφέρνει, χωρίς να θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα κανενός, να ανοίξει νέους ορίζοντες στην χώρα μας, δίνοντας μας μια εργασία με βάση την παγκόσμια βιβλιογραφία και τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις περιστατικών. Χωρισμένο σε 3 ενότητες με σύντομα και πυκνά κεφάλαια, ένα βιβλίο το οποίο θα διαβάσετε πάνω από μία φορά και κάθε φορά θα βρίσκετε νέα στοιχεία, στα οποία θα μπορείτε να σταθείτε και να τα επεξεργαστείτε. Ένα προσεγμένο και καλοδουλεμένο βιβλίο σταθμός για την Ελλάδα στο θέμα της μετενσάρκωσης!

«Ολέθριο Σύμβολο»

Mιχάλης Παπανδρώνης

Εκδόσεις ΠΗΓΗ

«…η ιστορία ενός μικρού αγοριού που βίωσε την ανθρώπινη κτηνωδία, όταν αντίκρισε τον Γερμανό αξιωματικό να βιάζει τη μητέρα του και στη συνέχεια να εκτελεί όλη την οικογένειά του. Τρομοκρατημένος διαφεύγει και απο κείνη τη στιγμή στην παιδική του ψυχή κυριαρχεί το μίσος και η δίψα για εκδίκηση.

Με το πέρασμα του χρόνου έρχεται αντιμέτωπος με την αδυσώπητη δικαιοσύνη που δίνει άφεση αμαρτιών στους εγκληματίες πολέμου και καταδικάζει τους αγωνιστές της ελευθερίας…

Μετά από πολλές συγκρούσεις με την εξουσία, κατορθώνει να εντοπίσει το δολοφόνο αξιωματικό και τότε έρχεται το δίλημμα… Να τον παραδώσει στα χέρια της μισότυφλης δικαιοσύνης ή να τον εκτελέσει όπως έκανε εκείνος με την οικογένεια του;»

   Στο «Ολέθριο Σύμβολο» ο Μιχάλης Παπανδρώνης, καταπιάνεται με τα σημάδια που άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, τόσο στις ψυχές των επιζώντων ξεχωριστά, όσο και στην παγκόσμια κοινότητα συνολικά, μέσα από μια ιστορία, που όπως αναφέρει στο σημείωμά του, δεν είναι ούτε απολύτως φανταστική, ούτε και αληθινή.

     Η ιστορία διαδραματίζεται σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση με τον Αντρέα να προσπαθεί να πάρει εκδίκηση από τον στρατηγό της Γκεστάπο, ο οποίος σκότωσε όλα τα μέλη της οικογένειάς του.

     Η αλήθεια είναι πως τα χρόνια του Β’ Παγκόσμιου καταλαμβάνουν πολύ μικρό χώρο στο βιβλίο. Ίσως γι’ αυτό η αρχή του, να είναι τόσο αδυσώπητη.   Μέσα στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου, ο μικρός Αντρέας, βλέπει να δολοφονούνται τόσο οι γονείς του, όσο και οι θείοι του, που ανέλαβαν για λίγο την κηδεμονία του. Το παιδί τρέχει να γλιτώσει από την παράνοια και το θάνατο. Η ζωή θα τον οδηγήσει στο δρόμο του Μάνου. Ενός φιλήσυχου, αλλά βαθύτατα φιλοσοφημένου ανθρώπου, που έχει πάρει αποστάσεις από τον όλεθρο και περιμένει το τέλος του, για να αρχίσει να ζει ξανά. Οι δυο τους θα γίνουν αχώριστοι, και θα παραμείνουν έτσι και μετά το τέλος του Πολέμου, κάνοντας το δικό τους οδοιπορικό στη σύγχρονη Ιστορία.

     Από το Βέρμιο του Β’ Παγκόσμιου στη Θεσσαλονίκη του Εμφυλίου και του μεταναστευτικού κύματος. Και από την Ελλάδα της Χούντας, στην Γαλλία των αναταραχών που σημάδεψαν το 1968. Εκεί, ο ενήλικας πια Αντρέας, θα βρεθεί σε απόσταση βολής, ώστε να βρει τη λύτρωση μέσα από την τιμωρία του ανθρώπου που του στέρησε τα πάντα. Από τη Γαλλία των φοιτητικών εξεγέρσεων θα βρεθεί σε μια Γερμανία  που προσπαθεί είτε να ξεχάσει, είτε να κρύψει κάτω από το χαλί της λήθης τα φαντάσματα του παρελθόντος, την ώρα που κάποιες μειονότητες με τη βοήθεια δυνατών κοινωνικά ατόμων, προσπαθούν να τα αναστήσουν. Θα αποκτήσει και έναν σύμμαχο στο πρόσωπο ενός Γερμανού δικηγόρου, που κάνει τον αγώνα του να καθαρίσει το όνομα και τη συνείδηση των Γερμανών, στέλνοντας εγκληματίες πολέμου στη δικαιοσύνη. Όμως μέχρι και τη ύστατη ώρα, ο Αντρέας αδυνατεί να αποφασίσει αν θα αφήσει τα όργανα του νόμου να απονέμουν δικαιοσύνη, ή εάν τη δικαιοσύνη θα τη φέρει ο ίδιος.

    Και ενώ ο Αντρέας παλεύει με τωρινούς και παρελθοντικούς δαίμονες, ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να θίξει διαχρονικά ζητήματα, τα οποία αναφέρονται στον πόλεμο, στην ειρήνη, στην εξουσία και τελικά στις κοινωνίες του κόσμου. Μάλιστα δεν φοβάται να «ακουμπήσει» ευαίσθητα θέματα, όπως η έμμεση συνενοχή του λαού στα εγκλήματα ενός διεστραμμένου ηγέτη, ο εγκλωβισμός των οργάνων επιβολής νόμου ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν και αυτούς που έχουν ορκιστεί να προστατεύουν, η πολιτική καπήλευση των ιδεών και όλων όσοι αγωνίστηκαν για αυτά και η ασυλία που απολαμβάνουν πρόσωπα της εκάστοτε πρώην εξουσίας από τη νυν, παρά τα εγκλήματα που αναμφισβήτητα διέπραξαν.

       Ένα βιβλίο μεστό, ευθύ, με χαρακτήρες που ο καθένας μας θα ήθελε να γνωρίσει και ακόμα και να συζητήσει μαζί τους.

    

    «…δεν ξέρω αν είμαι συγγραφέας. Απλά αραδιάζω τις σκέψεις μου στο χαρτί και ύστερα παίρνω τη θέση του αναγνώστη για να τις διαβάσω.

Έτσι κάνω την αυτοκριτική μου, αναθεωρώ τις απόψεις μου για το νόημα της ζωής… και ποιός ξέρει, ίσως έτσι γίνω καλύτερος άνθρωπος….

Ως ζωγράφος δίδασκα στους μαθητές μου να αλιεύουν τα νοήματα μέσα από τις εικόνες… …τώρα ως συγγραφέας προσπαθώ να μεταφέρω στους αναγνώστες μου, τα νοήματα μέσα από τις λέξεις»

                                                                       Mιχάλης Παπανδρώνης