Παμ Τζενόφ ,«Η γυναίκα με το γαλάζιο αστέρι», Μετάφραση: Αναστασία Δεληγιάννη, εκδ. Μίνωας

 

     […Ο πόλεμος είχε έρθει στην Κρακοβία μια ζεστή φθινοπωρινή ημέρα, δυόμισι χρόνια νωρίτερα, όταν οι αντιαεροπορικές σειρήνες αντήχησαν για πρώτη φορά κι έκαναν τα παιδιά στον δρόμο να σκορπίσουν τρέχοντας. Η ζωή έγινε δύσκολη και μετά έγινε άσχημη. Το φαγητό εξαφανίστηκε και στηνόμασταν σε μακριές ουρές για να προμηθευτούμε τα πιο βασικά. Κάποια στιγμή υπήρξε έλλειψη ψωμιού για μια ολόκληρη εβδομάδα. Κι ύστερα…]

     Η Παμ Τζενόφ είναι η συγγραφέας των μεγάλων εκδοτικών  επιτυχιών «Τα εξαφανισμένα κορίτσια του Παρισιού» το 2020 και «Η ιστορία ενός ορφανού παιδιού» το 2021που έφεραν στην χώρα μας οι εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ .

Τον περασμένο Απρίλη, κυκλοφόρησε το νέο της ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΣΤΕΡΙ» σε μετάφραση Αναστασίας Δεληγιάννη.

     […Κρακοβία, Πολωνία Μάρτιος 1942

 

Όλα άλλαξαν τη μέρα που ήρθαν για τα παιδιά. Υποτίθεται πως θα βρισκόμουν στον στενό χώρο της σοφίτας του τριώροφου κτιρίου που μοιραζόμασταν με μια ντουζίνα άλλες οικογένειες μέσα στο γκέτο. Η μαμά με βοηθούσε να κρύβομαι εκεί κάθε πρωί πριν φύγει για να πάει με το τάγμα εργασίας στο εργοστάσιο, αφήνοντάς μου έναν άδειο κουβά για τουαλέτα και την αυστηρή προειδοποίηση να μην το κουνήσω από εκεί. Όμως εγώ άρχιζα να κρυώνω και να βαριέμαι μόνη μέσα στον μικροσκοπικό, παγωμένο χώρο όπου δεν μπορούσα να τρέξω ή να κουνηθώ, μήτε καν να σταθώ όρθια. Τα λεπτά απλώνονταν σιωπηλά και τα διέκοπτε μόνο ένα ξύσιμο – αόρατα παιδιά, χρόνια μικρότερά μου, που ήταν στριμωγμένα στην άλλη πλευρά του τοίχου. Κρατιόνταν χωριστά το ένα από το άλλο χωρίς χώρο να τρέξουν και να παίξουν. Όμως έστελναν μηνύματα μεταξύ τους μέσα από χτυπήματα και ξυσίματα, ένα είδος αυτοσχέδιου κώδικα Μορς. Μερικές φορές, μέσα στη βαρεμάρα μου, έμπαινα κι εγώ στο παιχνίδι τους…]

 

     Το νέο της βιβλίο εκτυλίσσεται στην Κρακοβία του 1942, όταν η Σάντι, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, είναι δεκαοκτώ χρονών και βρίσκεται στο γκέτο της Κρακοβίας. Οι ναζί εκκενώνουν το γκέτο και τότε η Σάντι μαζί με τη μητέρα της θα διαφύγουν στους υπονόμους σε μια άλλη εκδοχή του «Άνθρωποι και ποντίκια». Όταν ένα κορίτσι που κρατά ένα μπουκέτο λουλούδια θα αχνοφανεί πάνω από τη σχάρα του υπονόμου η Σάντι θα θυμηθεί πώς είναι η ανθρωπιά και η ζωή μακριά από τον ζόφο της άθλιας και θλιβερής της ζωής. Μια άκρως αντιπολεμική σκηνή που συγκινεί με τη δύναμη της ανθρωπιάς που κρύβει μέσα της.

     Πολύ σύντομα ο αναγνώστης θα καταλάβει ότι τα δύο κορίτσια τα ενώνει η μοίρα, ωστόσο τίποτα δεν μαρτυρά στην αρχή ότι εκτός από φίλες θα γίνουν και μάρτυρες του πιο φριχτού ιστορικού γεγονότος. Παρ’ όλα αυτά, θα βρουν την δύναμη και το κουράγιο να μην πάψουν να ελπίζουν αλλά να οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον παρά την απελπισία που βιώνουν. Και η περιπέτεια της ζωής τους θα φέρει στην επιφάνεια πολλά συναισθήματα παρουσιάζοντας με ενάργεια πόσα πολλά μπορούν να αντέξουν οι άνθρωποι ακόμα και στις πιο μεγάλες, που μοιάζουν ανυπέρβλητες δυσκολίες.

     Η Τζενόφ γράφει ένα βιβλίο συναρπαστικό και συναισθηματικό έναν ύμνο για την ανθρωπιά και την αλήθεια της ζωής με την Πολωνή Έλλα Στέπανεκ να ανακαλύπτει την κρυμμένη ζωή κάτω από τους υπονόμους και να προσπαθεί να ανατρέψει τη συσσωρευμένη σαν βούρκο δυστυχία που φέρει.

     Μέσα από τις οδυνηρές περιγραφές γεγονότων και καταστάσεων που απειλούν τη ζωή και των δύο αυτών γυναικών η συγγραφέας καταφέρνει να δείξει πως η ελπίδα, η αγάπη και ανθρωπιά μπορούν να γίνουν το σκαλί εκείνο που θα οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή, πιο ελεύθερη και επομένως πιο ανθρώπινη.

     Εμπνευσμένο και αυτό το έργο, όπως η ίδια η συγγραφέας έχει πει, από τις προσωπικές της εμπειρίες τις οποίες απόκτησε όταν δούλευε στο Πεντάγωνο, καθώς και από την εργασία της ως διπλωμάτης στο αρμόδιο υπουργείο για τα θέματα του Ολοκαυτώματος στην Πολωνία, η συγγραφέας υπογράφει με κινηματογραφικό τρόπο την καταγραφή της φρίκης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

     Ένα ακόμη πολύ ξεχωριστό και αξιανάγνωστο βιβλίο, γραμμένο από την Τζενόφ σε μετάφραση Αναστασίας Δεληγιάννη.

https://www.fractalart.gr/i-gynaika-me-to-galazio-asteri/