Η ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ συνομιλεί με τη Βιργινία Αυγερινού
Η
ΕΛΕΝΑ ΓΚΙΚΑ-ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ γεννήθηκε το 1973. Σπούδασε αρχικά Διοίκηση Τουριστικών
Επιχειρήσεων, στη συνέχεια Πολιτικές Επιστήμες και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο
στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της φοιτώντας στη
Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σε μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ως
διοικητικό στέλεχος και από το 2009 έχει τη θέση της Διευθύντριας Ανθρώπινου
Δυναμικού στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa Navarino. Έχει ζήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας
και ταξιδεύει συχνά. Τα τελευταία χρόνια ζει
μόνιμα στην πόλη της Μεσσήνης με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά τους.
Γράφει ερασιτεχνικά από τα μαθητικά της χρόνια, κυρίως διηγήματα, μονόπρακτα
θεατρικά έργα και ποιήματα.
1 Μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας μυθιστόρημα
ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΔΥΟ ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Μιλήστε μας
λίγο για την πορεία αυτού του βιβλίου. Πώς εμπνευστήκατε την ιστορία του και τι
μεσολάβησε από τη σύλληψη της ιδέας έως την έκδοσή του.
Πιστεύω πως η
ευτυχία κρύβεται στο πόσο ουσιαστικά αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας.
Στο πόσο νιώθουμε ο ένας τον άλλον. Πάνω σε αυτήν την πίστη στηρίχτηκε η ιδέα
του βιβλίου. Ήθελα να αναδείξω τη μαγεία που ασκεί στη ζωή μας η απλή απόφαση
του να μπούμε στα παπούτσια και στην ψυχή των άλλων. Ξεκίνησα να το γράφω την
ίδια ημερομηνία που ξεκινά και η αφήγηση της κεντρικής ηρωίδας. Παρασκευή και
13, το Δεκέμβρη του 2019. Κι ύστερα ήρθε ο Covid…
Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να επανέλθουμε σε κάποια κανονικότητα, δεν
μπορούσα να το συνεχίσω. Κυρίως γιατί το ύφος και το πνεύμα του βιβλίου είναι
πολύ αισιόδοξο και χαρούμενο και αυτά τα συναισθήματα κάπου τα έχασα μέσα στην
πανδημία. Μετά το τέλος της όμως, η ανάγκη να αφήσω την ψυχή μου και τη φαντασία
μου ελεύθερη, η ανάγκη να γελάσω, να ρομαντζάρω, να ονειρευτώ, ήταν πιο έντονες
από ποτέ. Κι έτσι το βιβλίο βγήκε από το συρτάρι και όλη αυτή η λαχτάρα μου για
ζωή και καινούριες ελπίδες διοχετεύθηκαν στις σελίδες του.
2 Από τα
κοινωνικά ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ και Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΣΟΥ 'ΚΛΕΨΑ και το Business –
Management 7+1 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ, στο Crime – Μυστηρίου και
Αισθηματικό ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΔΥΟ ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ, σύμφωνα με την καταχώριση
του βιβλίου στη σελίδα του εκδοτικού οίκου. Πόσο μεγάλο χρειάστηκε να είναι το
συγγραφικό άλμα από το κοινωνικό μυθιστόρημα στο αστυνομικό;
Πρώτα
απ΄όλα να διευκρινίσω πως το ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΔΥΟ ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ δεν είναι
ένα αμιγώς αστυνομικό μυθιστόρημα. Κάθε άλλο. Είναι μια πολύ ρομαντική κωμωδία μυστηρίου.
Ο ρομαντισμός και το χιούμορ, πλαισιώνουν το μυστήριο κάνοντας πολύ έντονη την
παρουσία τους. Ωστόσο, έχετε δίκιο πως αποτελεί ένα συγγραφικό άλμα για εμένα.
Είναι εντελώς διαφορετικό εγχείρημα, σε διαφορετικό, πολύ πιο ανάλαφρο ύφος με
πολλά στοιχεία ενός ρομαντικού παραμυθιού. Αυτό είχα την ανάγκη να γράψω αυτήν
την περίοδο. Η συγγραφική μου δουλειά μέχρι τώρα (και ελπίζω να παραμείνει
έτσι) δεν απαντά σε κάποια εξωτερική προσδοκία για το τι αναμένεται να γράψω. Γνωρίζω
φυσικά, πως ο πιο ασφαλής δρόμος για να καθιερωθεί ένας συγγραφέας είναι να
υιοθετήσει σταθερό ύφος και θεματολογία. Καλώς ή κακώς δεν μπορώ να το κάνω
αυτό. Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ στους αναγνώστες μου είναι πως ό,τι γράφω,
τη στιγμή που το γράφω, αποτυπώνει πέρα για πέρα την αλήθεια μου.
3 Τι
συναισθήματα σας δημιούργησε η συγγραφή του νέου σας έργου και πόσο χρόνο
χρειαστήκατε για να το ολοκληρώσετε;
Η
περίοδος που έγραφα αυτό το βιβλίο, υπήρξε μια από τις πιο ευτυχισμένες της
ζωής μου. Το πιο αγωνιώδες μου ερώτημα, είναι αν θα καταφέρω ποτέ να ξανανιώσω
έτσι. Χάθηκα μέσα σε αυτό το βιβλίο, χάθηκα στον κόσμο της Μελίνας. Από ένα
σημείο και μετά, έγινε εκείνη η συγγραφέας. Εκείνη μοιραζόταν μαζί μου όσα
συνέβαιναν στο τόσο ιδιαίτερο μυαλό της κι εγώ τα κατέγραφα. Έτσι το βίωσα.
Μεσολάβησαν κοντά τέσσερα χρόνια από τη μέρα που το ξεκίνησα ως την έκδοσή του.
Αλλά η αλήθεια είναι πως το μεγαλύτερο μέρος του ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες
εβδομάδες, κυριολεκτικά ακατάπαυστης, σχεδόν μανιώδους συγγραφής.
4 Ποια
χαρακτηριστικά της Μελίνας, της κεντρικής ηρωίδας του μυθιστορήματος ήταν αυτά
για τα οποία αποφασίσετε να στηρίξετε στον χαρακτήρα αυτόν όλο το αφηγηματικό
σας οικοδόμημα;
Η Μελίνα είναι υπερ-ενσυναισθητική. Η
ικανότητα της να αντιλαμβάνεται ακόμα και τα πιο βαθιά και καλά κρυμμένα
συναισθήματα των άλλων, φτάνει στα όρια της τηλεπάθειας. Μια τέτοια ικανότητα
ωστόσο δεν έρχεται χωρίς κόστος. Όπως λέει χαρακτηριστικά και η ίδια, μια απλή
διαδρομή με το μετρό σε ώρα αιχμής, θα μπορούσε να είναι σαν βόλτα με τρενάκι του
τρόμου για εκείνη. Για να προστατευτεί από το χάρισμά της, μαθαίνει να το
αξιοποιεί. Δεν απομονώνεται. Ανοίγεται στους άλλους ανθρώπους. Τους νιώθει με
μια σταθερή προδιάθεση αγάπης απέναντί τους. Ταυτίζει συναισθήματα με μουσικές,
χρώματα και αστείες εικόνες, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί ακόμα και τα πιο
δυσάρεστα απ΄αυτά. Βλέπει τα πάντα, αλλά επιλέγει να εστιάζει στην καλοσύνη,
στη χαρά και στην αγάπη. Η Μελίνα είναι με διαφορά η αγαπημένη μου ηρωίδα ως
τώρα και ομολογώ πως προσπαθώ καθημερινά να τη μιμηθώ.
5 Πολυδιάστατο
μυθιστόρημα που συνδυάζει στοιχεία crime μυστηρίου και αισθηματικού χαρακτήρα.
Ποια στοιχεία είναι αυτά που θεωρείτε ότι πρέπει να έχει μια ανάλογη ιστορία
για να μπορέσει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών;
Όπως
ανέφερα και πρωτύτερα, η συγκεκριμένη δεν είναι μια τυπική ιστορία crime – μυστηρίου. Έχει στοιχεία τύπου «ποιος έκανε το φόνο;»
αλλά ακόμα και ως προς αυτό, πραγματεύεται τα συναισθήματα, εστιάζει στα ψυχικά
κίνητρα και επιδιώκει τη λύτρωση και το ευτυχές τέλος. Σαν αναγνώστρια, αγαπώ
πολύ τις ιστορίες μυστηρίου και απολαμβάνω εκείνες που
διαθέτουν ενδιαφέροντες χαρακτήρες, δυνατή πλοκή, γρήγορες εξελίξεις και μια
δυνατή ανατροπή στο τέλος. Πιστεύω πως το ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΔΥΟ ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ
ΕΡΩΤΑΣ έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Παρόλα αυτά, ο κεντρικός άξονας της
ιστορίας είναι ο έρωτας και όχι το έγκλημα.
6 Η πιο
δύσκολη συγγραφικά σκηνή του μυθιστορήματός σας ποια ήταν για εσάς; Ποια
συναισθήματα σας δημιούργησε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του;
Δεν
υπήρξαν δύσκολες συγγραφικά σκηνές. Υπήρξαν πολλές έντονες σκηνές, σκηνές που
τις βίωσα με κρυστάλλινη ευκρίνεια. Αλλά κάθε μία τους την απόλαυσα, τη χάρηκα
και την αγάπησα στο έπακρο. Νιώθω απερίγραπτη γλυκύτητα μέσα μου για κάθε λεπτό
που διέθεσα για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου. Το ζούσα ακόμα και όταν δεν
έγραφα. Έκανα ατελείωτες βόλτες παίζοντας τους διαλόγους στο μυαλό μου, άκουσα
περισσότερη μουσική από ποτέ άλλοτε, χαμογελούσα ακόμα και στον ύπνο μου.
Καθόμουν να γράψω τις πρώτες πρωινές ώρες, νύχτωνε και ξημέρωνε πάλι, χωρίς να
έχω σηκωθεί και χωρίς να νιώθω την παραμικρή κούραση. Νομίζω πως μετά την
σκοτεινή περίοδο της πανδημίας, η συγγραφή αυτού του βιβλίου επανέφερε τη χαρά
της ζωής στην καθημερινότητά μου.
7 Η
Μελίνα έχει ένα χάρισμα που όμως αυτό το χάρισμα χάνεται μπροστά στον έρωτα.
Μπορεί ο έρωτας να αφοπλίσει όλες τις ιδιότητές μας και πόσο έτοιμη ήταν η
Μελίνα γι’ αυτό;
Μα
αυτό δεν κάνει πάντα ο έρωτας? Μας αφοπλίζει. Όλες οι σταθερές της ζωής μας
πάνε περίπατο και όλες οι άμυνες καταρρέουν. Η Μελίνα διαβάζει τους πάντες σαν
ανοιχτά βιβλία αλλά μπροστά στον Ιάσωνα, υπάρχουν στιγμές που νιώθει πνευματικά
παραλυμένη. Ξεχνά τα συνηθισμένα ευφυολογήματά της, χάνει την ευφράδειά της,
τραυλίζει… Μπροστά του, αυτό η τόσο χαρισματική κοπέλα, υπάρχουν στιγμές που
νιώθει απλά να τα χάνει. Και φυσικά δεν είναι έτοιμη γι΄αυτό. Κανείς μας δεν
είναι, ποτέ. Αλλά αυτό ακριβώς κάνει ο έρωτας. Μας απογυμνώνει από τα γνωστά
μας όπλα για να μας εξοπλίσει με καινούρια. Για να μας αναγκάσει να βγούμε από
τη ζώνη ασφαλείας και να βαδίσουμε σε άγνωστα μονοπάτια. Και κάπως έτσι μας
κάνει καλύτερους και πληρέστερους.
8 Ένας
ιδιαίτερος ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ο μικρός Ορέστης. Χαρισματικός και ο
ίδιος γίνεται συμπαραστάτης της Μελίνας. Το ίδιο θα συμβεί όμως και με τον Σάκη
Ρουβά. Μιλήστε μας λίγο για τον τρόπο που προσεγγίσατε τους δύο αυτούς ήρωες
και κυρίως για το τι αποκομίσατε η ίδια από αυτή την προσέγγιση.
Ο μικρός Ορέστης, ήταν ίσως από τους πιο
περίπλοκους χαρακτήρες ως προς την προσέγγισή τους. Μαζί του ένιωθα πως πατούσα
σε λεπτό πάγο, καθώς ήθελα να τον πλησιάσω με το σεβασμό και την ευαισθησία που
αξίζουν σε ένα παιδί. Ακόμα περισσότερο σε ένα παιδί με πολλές ιδιαιτερότητες.
Το σημαντικότερο που ήθελα να αναδείξω, ήταν το πόσο ανυποψίαστα και αθόρυβα,
μπορεί ένα παιδί να «ρουφάει» τα συναισθήματα των άλλων, το πόσο δυσκολεύεται
να τα ερμηνεύσει και το πόσο αυτόματα μπορεί να κατακλυστεί από φόβο,
ανασφάλεια και ενοχές που δεν του αναλογούν. Η Μελίνα θέλει να μάθει στον
Ορέστη να γελάει δυνατά, να αγκαλιάζει σφιχτά και να αγαπάει ανεπιφύλακτα. Και
ο μόνος τρόπος για να το πετύχει είναι να του δώσει η ίδια ανεπιφύλακτη και
ειλικρινή αγάπη. Και νομίζω πως ο τρόπος της είναι ο μόνος τρόπος για να
μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά.
Όσον αφορά στο Σάκη Ρουβά, χρειαζόμουν ένα
σύμβολο χαράς, θετικής ενέργειας και αισιοδοξίας, ως συνοδοιπόρο της Μελίνας
στις περιπέτειές της. Πάντα με κάνει να νιώθω έτσι αυτός ο καλλιτέχνης. Όχι
μόνο όταν τραγουδάει αλλά γενικά με την λαμπερή παρουσία του. Ήταν σχεδόν
αυτονόητη επιλογή. Τώρα, το πως εμπλέκεται στην ιστορία, θα το ανακαλύψουν οι
αναγνώστες στις σελίδες του βιβλίου.
9 Ποιο
στοιχείο του βιβλίου πιστεύετε ότι θα αγαπήσουν περισσότερο οι αναγνώστες σας
και τι θα θέλατε να κρατήσουν από το βιβλίο;
Πιστεύω
πως η πιο γλυκιά πλευρά του βιβλίου, είναι ο έρωτας της Μελίνας και του Ιάσωνα,
η χημεία και ο ηλεκτρισμός ανάμεσά τους. Επίσης κάτι που χαρακτηρίζει το βιβλίο
είναι το ότι έχει γραφτεί σχεδόν σεναριακά. Οι διάλογοι είναι συνεχείς και θέλω
να πιστεύω απολαυστικοί. Αυτό που πάντως θα ήθελα να κρατήσουν οι αναγνώστες
είναι ο τρόπος που η Μελίνα προστατεύει και υπερασπίζεται τη χαρά. Η
αποφασιστικότητά της να «μην αφήσει κανέναν και τίποτα να της κλέψει τα Χριστούγεννα».
10
Κλείνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε, θα θέλατε να προσθέσετε κάτι εσείς για το
βιβλίο σας και αν και ίσως λίγο νωρίς, να μας μιλήσετε για τα μελλοντικά
συγγραφικά σας βήματα;
Κι
εγώ σας ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα μας και τις τόσο ενδιαφέρουσες
ερωτήσεις.
Δεν ξέρω αν θα χαρώ με τη συγγραφή ενός
βιβλίου όσο χάρηκα με το ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΔΥΟ ΔΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ. Το ελπίζω, το
εύχομαι, αλλά δεν το ξέρω ακόμα. Προς το παρόν είμαι ακόμα πολύ συνδεδεμένη με
την ιστορία της Μελίνας, είμαι ακόμα εκεί. Φαντάζομαι πως κάποια στιγμή θα
επανέλθω με κάτι καινούριο, παρόμοιο ή και παντελώς διαφορετικό. Ό,τι πει η
καρδιά και η φαντασία μου…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου