"ΑΛΙΚΕΣ ΣΙΩΠΕΣ" ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Η ιστορία μιας μεγάλης αγάπης, μιας απαγορευμένης αγάπης στην Θεσσαλονίκη του 1935. Ήρωες που δοκιμάζονται και διχάζονται. Που αγωνίζονται για έναν ελεύθερο κόσμο.Που αγαπιούνται και χωρίζουν. Τα όνειρα τους απατηλά, απραγματοποίητα. Δημήτρης και Ηλέκτρα. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Η ζωή τους. Άλικες σιωπές. Οι σιωπές της Ηλέκτρας. Τα κατακόκκινα φάκελα. Και μαζί τους ήρωες που δίνουν το στίγμα τους και επηρεάζουν τις ζωές τους. Ο Ισίδωρος, ο αμφιλεγόμενος ήρωας που θα ξεχωρίσετε. Ο Χαρίλαος, ο πατέρας της Ηλέκτρας , αδίστακτος. Στο όνομα της ιδεολογίας του, δεν διστάζει να θυσιάσει τα πάντα. Και ο Ορέστης, ο Τάσος, η Κατερίνα, η Αναστασία, ο Χαρίλαος. Και άλλοι ήρωες. Όλοι σκιαγραφημένοι έτσι που μπλέκουν την ιστορία, δημιουργώντας συναισθήματα και απόψεις. Ιδέες και εικόνες. Η δικτατορία του Μεταξά, ο Πόλεμος, ο εμφύλιος και ο ανταρτοπόλεμος. Και η ιστορική έρευνα, εμφανής. Το σήμερα, Οκτώβρης 1990. Ιδέες, αξίες, θυσίες, έρωτας κυριαρχούν στο κοινωνικό-ιστορικό αυτό μυθιστόρημα.
Το βιβλίο στις εκδόσεις Ψυχογιός
"Θεσσαλονίκη 1935.
Η Ηλέκτρα δεν έπρεπε να ερωτευτεί τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Ηλέκτρα. Κι όμως, σε πείσμα των διαφορετικών κόσμων από τους οποίους προέρχονται, της αδυσώπητης δικτατορίας που ζυγώνει και του πολέμου που απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο, ο έρωτας τους είναι κεραυνοβόλος, απόλυτος και συνάμα σαρωτικός. Σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν και το σκοτάδι έχει κυριαρχήσει στο φως, σε μια κοινωνία που αδερφός προδίδει και σκοτώνει αδερφό, σε μια πραγματικότητα που τα πάντα - ακόμα και η ίδια η σιωπή - καθορίζονται από την πολιτική απόχρωση που τους αποδίδεται, εκείνοι δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον μόνο δρόμο που μπορούν, εκείνον που προστάζει η ψυχή τους. Και μάλιστα με όποιο τίμημα, με κάθε κίνδυνο, με μόνη ελπίδα το όνειρο που κάποιοι τους αρνήθηκαν να ζήσουν. Άνθρωποι διχασμένοι, μεταμορφωμένοι σε σαρκοβόρα θεριά σε έναν κόσμο, μια χώρα, μια πόλη, μια οικογένεια που παραπαίει στη δίνη του πολέμου. Όχι μόνο του μεγάλου, αλλά κι εκείνου του άλλου: του πιο βρόμικου και ανίερου, του πιο σπαρακτικού και άδικου, του εμφυλίου.
Πόσες φορές μηδενίζει το ρολόι της ζωής; Πόσες φορές μπορεί να ξεκινήσει κανείς από την αρχή; Και πόσο “άλικο” μπορεί να είναι το παρελθόν, όταν εισβάλλει απρόσκλητο με τη μορφή τετράγωνων, κατακόκκινων φακέλων στο παρόν ανατρέποντας το μέλλον;"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου