Φήμες λένε πως, αν ένα τζίνι εμφανιστεί και θέσει το εξής δίλλημμα στις γυναίκες, η απάντηση θα είναι κοινή:
«Προτιμάς να βρεις τον τέλειο άντρα ή να τρως ό,τι θέλεις και να μην παχαίνεις;»
«Φυσικά, να τρώω ό,τι θέλω και να μην παχαίνω!»
Παρόλο
που το τζίνι μάλλον δεν θα εμφανιστεί ποτέ (γιατί και τα δύο ερωτήματα
είναι ανέφικτα), η απάντηση φανερώνει πολλά για τον τρόπο που
αντιμετωπίζουμε τη διατροφή μας και την αξία που δίνουμε σε αυτή.
Εφτά
διατροφικές ιστορίες. Εφτά καθημερινές γυναίκες (που ίσως μας θυμίσουν
τον εαυτό μας) προβληματίζονται γύρω από διαφορετικά διατροφικά θέματα,
με αποτέλεσμα να κάνουν λάθη, τα οποία επηρεάζουν τη ζωή τους. Γιατί η
ζωή είναι συνυφασμένη με τη διατροφή.
Τελικά
οι υδατάνθρακες παχαίνουν; Οι γρήγορες δίαιτες έχουν αποτέλεσμα; Πώς τα
αντιμετωπίζουν τα ερωτήματα αυτά οι ηρωίδες και τι άποψη έχει η
επιστήμη της διατροφής; Πώς η ψυχαγωγία μπορεί να συνυπάρξει με τη γνώση
και την ενημέρωση; Είναι εφικτό, μέσω της ισορροπημένης διατροφής, να
αποκτήσουμε το σώμα που ονειρευόμαστε ή χρειάζονται μαγικά; Όλες οι
απαντήσεις βρίσκονται εδώ…
Κι
αν τελικά το τζίνι εμφανιστεί κάποια στιγμή μπροστά μας, μια ανάγνωση
αυτού του βιβλίου αρκεί, ώστε να τροποποιήσουμε την απάντησή μας!
«Η κάµαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη,
κρυµένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα»
Κ. Π. Καβάφης
Υπάρχει
κάτι Πλατωνικό στον έρωτα του Καβάφη, που τον θέλει όχι απόγονο της
Αφροδίτης μα της Πενίας, και ως έτσι, ο έρωτας στον καβαφικό άνθρωπο
βιώνεται ως στέρηση. Μπροστά σ’ αυτό το ανεκπλήρωτο, ο ποιητής
(μετά)πλάθει τα κορμιά σαν εργαλεία ελευθερίας στον κατά τα άλλα βαρύ
μοναχισμό του. Ενώ με τη μνήμη, βρίσκει καταφύγιο στην κάμαρη ενός
ιδεατού παρελθόντος που αντιστέκεται στον φθοροποιό χρόνο,
διασφαλίζοντας τον πόθο για το ωραίο, το αιώνια γλυκό και ανόθευτο.
Στο
ανά χείρας βιβλίο συγκεντρώσαμε όλα εκείνα τα ηδονικά και ερωτικά από
τα ποιήματα του Καβάφη, συνθέτοντας έτσι ένα λογοτεχνικό ταξίδι στους
μύχιους πόθους της ανθρώπινης ψυχής, όπως αυτή χαρτογραφήθηκε από έναν
από τους μεγαλύτερους ποιητές του Ελληνισμού.
O Στέφανος Νταλής λίγο μετά την κατοχή, λέει στην αγαπημένη του:
«Η γενιά μου, Θάλεια, είναι γεμάτη από φανατισμένους ιδεολόγους και φαντασμένους ουτοπιστές, που θεωρούν ότι μπορούν σε μια μέρα να αλλάξουν τον κόσμο. Από την μια μεριά είναι μεγαλείο, από την άλλη τραγωδία. Και είναι παράξενο το ότι η δυστυχία και το μίσος συναρπάζουν περισσότερο τους ανθρώπους από ότι η ευτυχία και η αγάπη. Έτσι γίνονται οι πόλεμοι, οι σφαγές και οι καταστροφές. Και τότε συμβαίνουν πράγματα που είναι αδύνατον να τα φανταστείς, αλλά τα δέχεσαι επειδή απλά έτσι συμβαίνουν…»
Ο κεντρικός ήρωας, ο Ιδομενέας, από Δεσμώτης στην πατρίδα του γίνεται Λυώμενος στην Νέα Υόρκη, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία στην δεκαετία του ΄80. Αφιονισμένος με το πάθος της κατάκτησης του πλούτου, προσπαθεί να ανέβει στον γλιστερό βράχο του Αμερικάνικου ονείρου που συντρίβει τους περισσότερους. Αλλά όταν γνωρίζει τον σοφό Αστέρη Ματάκο, όλα ανατρέπονται και αλλάζουν, εκεί στην Πέμπτη Λεωφόρο, στο χωνευτήρι του κόσμου, όπου βλέπει θάματα και πράματα. Τι είδε και πως τελικά άλλαξαν όλα;
Ο συγγραφέας παρουσιάζει μια σπάνια οξυδερκή ματιά στη ζωή των ανθρώπων, η οποία είναι μια ιεροτελεστία που ταλαντεύεται από το συν άπειρο μέχρι το μείον άπειρο, με τραγωδίες που προκαλούνται κυρίως από την ασέβεια και την ύβρη των ανθρώπων προς τους Θεούς και τους νόμους της φύσεως. Όμως μετά έρχεται η Νέμεσις και τιμωρούνται δίχως οίκτο και έλεος, ενώ κάποιες φορές η ευφυΐα όχι μόνον δεν μπορεί να αποτρέψει τις τραγωδίες, αλλά συχνά τις προκαλεί.
O Στέφανος Νταλής λίγο μετά την κατοχή, λέει στην αγαπημένη του:
«Η γενιά μου, Θάλεια, είναι γεμάτη από φανατισμένους ιδεολόγους και φαντασμένους ουτοπιστές, που θεωρούν ότι μπορούν σε μια μέρα να αλλάξουν τον κόσμο. Από την μια μεριά είναι μεγαλείο, από την άλλη τραγωδία. Και είναι παράξενο το ότι η δυστυχία και το μίσος συναρπάζουν περισσότερο τους ανθρώπους από ότι η ευτυχία και η αγάπη. Έτσι γίνονται οι πόλεμοι, οι σφαγές και οι καταστροφές. Και τότε συμβαίνουν πράγματα που είναι αδύνατον να τα φανταστείς, αλλά τα δέχεσαι επειδή απλά έτσι συμβαίνουν…»
Ο κεντρικός ήρωας, ο Ιδομενέας, από Δεσμώτης στην πατρίδα του γίνεται Λυώμενος στην Νέα Υόρκη, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία στην δεκαετία του ΄80. Αφιονισμένος με το πάθος της κατάκτησης του πλούτου, προσπαθεί να ανέβει στον γλιστερό βράχο του Αμερικάνικου ονείρου που συντρίβει τους περισσότερους. Αλλά όταν γνωρίζει τον σοφό Αστέρη Ματάκο, όλα ανατρέπονται και αλλάζουν, εκεί στην Πέμπτη Λεωφόρο, στο χωνευτήρι του κόσμου, όπου βλέπει θάματα και πράματα. Τι είδε και πως τελικά άλλαξαν όλα;
Ο συγγραφέας παρουσιάζει μια σπάνια οξυδερκή ματιά στη ζωή των ανθρώπων, η οποία είναι μια ιεροτελεστία που ταλαντεύεται από το συν άπειρο μέχρι το μείον άπειρο, με τραγωδίες που προκαλούνται κυρίως από την ασέβεια και την ύβρη των ανθρώπων προς τους Θεούς και τους νόμους της φύσεως. Όμως μετά έρχεται η Νέμεσις και τιμωρούνται δίχως οίκτο και έλεος, ενώ κάποιες φορές η ευφυΐα όχι μόνον δεν μπορεί να αποτρέψει τις τραγωδίες, αλλά συχνά τις προκαλεί.
|
|
|
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου