Χαριστική βολή, DENNIS LEHANE, Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

      ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ, το νεο έργο του  Dennis Lehane, μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ σε μετάφραση Αναστασίας Δεληγιάννη.      

Ο Dennis Lehane, γεννημένος το 1966, είναι Αμερικανός συγγραφέας. Έχει γράψει αρκετά μυθιστορήματα, όπως το Σκοτεινό ποτάμι, που μεταφέρθηκε το 2003 στη μεγάλη οθόνη σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ με πρωταγωνιστές τους Σον Πεν, Τιμ Ρόμπινς και Κέβιν Μπέικον (υπάρχει μάλιστα μια σύντομη εμφάνιση του Λεχέιν να χαιρετάει μέσα από ένα αυτοκίνητο στη σκηνή της παρέλασης, στο τέλος της ταινίας), κερδίζοντας βραβεία στις Χρυσές Σφαίρες και στα Όσκαρ. Το μυθιστόρημα έφτασε στα τελικά των βραβείων Pen/Winship και κέρδισε τα βραβεία Anthony και Barry Award for Best Novel, το Massachusetts Book Award in Fiction και το France’s Prix Mystere de la Critique. Η Χαριστική βολή είναι το τελευταίο βιβλίο του, υποψήφιο στα Barry Awards για το 2024 Best Mystery or Crime Novel.

     Στη Βοστόνη των φυλετικών και ταξικών διαφορών το καλοκαίρι του 1974, μια μητέρα αναζητά απεγνωσμένα να βρει τα αίτια που οδήγησαν στην εξαφάνιση της κόρης της το ίδιο βράδυ που βρίσκεται νεκρός ένας μαύρος άντρας στο μετρό. Είναι μια μητέρα που παλεύει να επιβιώσει στις φτωχικές συνοικίες της ιρλανδοαμερικανικής εργατικής τάξης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι μεγάλα.

     […Η Τζουλς δεν γυρίζει σπίτι εκείνη τη νύχτα. Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Ούτε κάτι τρομερό. (Παρόλο που κάνει μια φλέβα στο λαιμό της Μέρι Πατ να πάλλεται και να της κλείνει το στομάχι μέχρι την ώρα του γεύματος). Η Τζούλς είναι δεκαεφτά χρονών. Ενήλικη στα μάτια του κόσμου. Αν ήταν αγόρι, θα μπορούσε να πάει φαντάρος…]

     Ο ρατσισμός που υπάρχει και ρυθμίζει τους ρυθμούς της κοινωνίας γίνεται τροχοπέδη στην εξέλιξη των ανθρώπων που ζουν εκεί και η βία είναι ένα καθημερινό φαινόμενο που στοχεύει στην εξαφάνιση της φυλετικής συμπεριληπτικότητας.

     [… Η Μέρι Πατ κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας και κοιτάζει το γράμμα μέχρι που οι λέξεις θολώνουν. Αυτή η γυναίκα της έγραψε λες και ήταν φίλη της. Υπέγραψε με το επίθετο της, που η Μέρι Πατ ούτε να το θυμηθεί δεν μπορούσε σήμερα το απόγευμα. Την αποκαλεί «καλή γυναίκα» και μιλάει για μια φιλία που η Μέρι Πατ δυσκολεύεται να κατανοήσει. Ναι, φέρεται φιλικά στην Ντρίμι, όμως η φιλία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Οι λευκές κυράδες του Σάουθι δεν γίνονται φίλες με τις μαύρες γυναίκες του Μάταπαν. Ο κόσμος δεν λειτουργεί μ αυτόν τον τρόπο…]

          Ένα τολμηρό έργο, δύο μυστήρια και αρκετές ανατροπές, γραμμένο ωμά, με ήρωες χαρακτήρες είναι καλά σκιαγραφημένους, με μια αφήγηση που μετατοπίζεται κυρίως μεταξύ της μητέρας και ενός ντετέκτιβ, που φέρνει στην επιφάνεια ένα κομμάτι της κοινωνικής συμπεριφοράς στη Βοστόνη του 1974 με τη μαφία να ανθεί στις γειτονιές και να διασπά την ενότητα, τη βία να λυμαίνεται τα σχολεία και τους απλούς ανθρώπους να προσπαθούν να ανελιχθούν σε έναν κόσμο παράλογο αλλά απολύτως υπαρκτό.

     […Νιώθει μάτια πάνω της από παντού. Φοβάται μήπως μπει κάποιος μπροστά από το αυτοκίνητο της και φωνάξει «Λευκή γυναίκα!», πριν ορμήσουν όλοι και την κόψουν στα δύο. Αυτό κάνουν εδώ πέρα, σωστά; Περιμένουν την ανίδεη ασπρουλιάρα, την αποπροσανατολισμένη και αφελή λευκή; Για να της δείξουν ποιος πραγματικά κάνει κουμάντο σ’ αυτούς τους δρόμους και πόσο θυμωμένοι πραγματικά νιώθουν. Δεν έχει ιδέα γιατί τη μισούν τόσο, αλλά νιώθει το μίσος τους, στα βλέμματα που δεν αναγνωρίζει, στα βλέμματα που δεν βλέπει καλά όμως ξέρει ότι είναι εκεί, στα βλέμματα που έρχονται κατά τις κουκούλες των βαριών πρησμένων βλεφάρων που μετράνε το κάθε της  λεπτό...]

     Ένα βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας, ένα κοινωνικό θρίλερ, τολμηρό, αξέχαστο και σκληρό, γεμάτο ένταση και δράση, ένα μυθιστόρημα για τη βία, την γονεϊκή εκδίκηση, τον ρατσισμό, τον εφιάλτη του και τον κοινωνικό παραλογισμό που σιγοβράζει και που τελικά διαχωρίζει τους ανθρώπους και σμιλεύει τις τύχες τους.