ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΛΩΔΙΑΣ, ΜΙΝΩΑΣ, FIONA VALPY

 

 Τη συγγραφέα FIONA VALPY τη γνωρίσαμε πριν ένα χρόνο, όταν οι εκδόσεις Μίνωας κυκλοφόρησαν στη χώρα μας  το ιστορικό κοινωνικό έργο της Η αφηγήτρια της Καζαμπλάνκα. Το νέο της έργο Το μυστικό της Μελωδίας, μόλις κυκλοφόρησε σε μετάφραση Αγορίτσας Μπακοδήμου.

    Η Fiona Valpy γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και το 2007 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, όπου έζησε επτά χρόνια. Η αγάπη της για τις δύο αυτές χώρες, τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους αναβλύζει από τα βιβλία που έχει γράψει.

     Αντλεί έμπνευση από τις ιστορίες δυνατών γυναικών, ιδιαίτερα κατά τα χρόνια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, και η σχολαστική ιστορική της έρευνα εμπλουτίζει τη γραφή της με μια υποβλητική αίσθηση του χρόνου και του τόπου. Ζει στη Σκοτία με την οικογένειά της.

      [… Ήταν η επιτακτική σειρήνα του αντιαεροπορικού κάτω από το υποστατικό του Άρντουαθ που τάραξε την Φλόρα. Καθώς άφηνε πίσω τα όνειρα που συνόδευαν τον ύπνο της, συνειδητοποίησε ότι ακουγόταν όλο και πιο κοντά ο επίμονος βόμβος της μηχανής ενός αεροπλάνου. Πετάχτηκε στο παράθυρο και τράβηξε την άκρη τοης κουρτίνας.[…] Ξαφνικά, απανωτά τροχιοδεικτικά βλήματα πλημμύρισαν το σκοτάδι και τότε μπόρεσε να διακρίνει την τεράστια κάνη του αντιαεροπορικού να στρέφεται προς τον ουρανό, καθώς το πλήρωμα ρύθμισε την στόχευση. Με μια λάμψη και ένα θόρυβο που ταρακούνησε την σανίδες του πατώματος κάτω τα γυμνά της πόδια τα αντιαεροπορικά βλήματα φώτισαν τον ουρανό. Τέσσερα αεροπλάνα έκανα βουτιές στον αέρα, αποφεύγοντας τα βλήματα που έσκασαν γύρω τους…]

     Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα ιστορικού πλαισίου με τον έναν άξονα να πατά στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, την μεγαλύτερη, ίσως, ιστορική δεξαμενή από όπου πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς αντλούν τα θέματά τους και τον άλλο να μεταφέρει την αφήγηση στο 1978, όταν η κεντρική ηρωίδα του έργου επιστρέφει στο χωριό της, για να ανακαλύψει στο μικρό σπίτι όπου μεγάλωσε τις κρυμμένες αλήθειες του παρελθόντος της. Είναι μια κόρη, μια μητέρα μόνη που απογοητευμένη από τα ίδια της τα όνειρα, επιστρέφει από το Λονδίνο στην πόλη της και ξεκινά την αναζήτηση προκειμένου να μάθει την ιστορία της μητέρας της.

     Σχέσεις που πάσχουν από το ανελέητο πέρασμα του χρόνου, οικογενειακοί δεσμοί που θα έπρεπε να έχουν εξελιχθεί αλλιώς, μια μητέρα που δοκιμάζεται στο πέρασμα της Ιστορίας και αποδεικνύεται δυνατή στην αυτοθυσία, μια επιστροφή που επιδιώκει την αυτογνωσία και την  αποκατάσταση, έστω και όταν πια είναι αργά, αφού όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους.

     […Παίρνω ένα από τα παλιά παλτά της μητέρας από τους γάντζους δίπλα στην πόρτα, που ταιριάζει περισσότερο με τον θυελλώδη καιρό από ό,τι το δικό μου λονδρέζικο πανωφόρι. Το φοράω, ρίχνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου σε μια τσέπη και παίρνω την τσάντα[…] Ψάχνοντας μέσα στην τσέπη του παλτού για τα κλειδιά, τα δάχτυλα μου πιάνουν κάτι άλλο. Βγάζω έξω μια μικρή καρφίτσα. Είναι σκαλισμένη με μία Άγκυρα και να στέμμα κλεισμένο μέσα σε ένα στεφάνι. Είναι πολύ μαυρισμένη, αλλά όταν την τρίβω με τον αντίχειρα μία λάμψη ασημιού εμφανίζεται. Καθώς στέκομαι εκεί με την καρφίτσα στην παλάμη μου, η βροχή στάζει από την κουκούλα και γυαλίζει σαν δάκρυα πάνω στα φύλλα του στεφανιού. Αυτό ήταν το παλτό που φορούσε κάθε μέρα η μητέρα μου. Θα είχε βάλει το χέρι της μέσα στην τσέπη και θα είχε κλείσει τα δάχτυλα της γύρω απ’ την Καρφίτσα, ενώ πήγαινε με τα πόδια στο μαγαζί…]

     Η συγγραφέας με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο συνδέει δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους δύο διαφορετικές ιστορίες ζωής, γραμμένες με πρωτοπρόσωπη στο σήμερα, ακολουθώντας τη Λέξι και τριτοπρόσωπη στο χτες γραφή, , ακολουθώντας τη Φλόρα, γράφει μια ιστορία που ναι μεν αφορά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά να διαδραματίζεται στη Σκωτία, ίσως πρώτη φορά να συναντάμε.

     Ένα ιστορικό μυθιστόρημα μυστηρίου, αγάπης και ερωτημάτων που αναζητούν απαντήσεις. Και η Fiona Valpy σμιλεύει τους χαρακτήρες της ιστορίας της και τους παραδίδει στον αναγνώστη της με ειλικρίνεια, δημιουργώντας ήρωες που σίγουρα θα θυμάται για καιρό.

Στο βάθος όλων η πανέμορφη Σκωτία, με εξαιρετικές περιγραφές, να γίνεται το σκηνικό της αφηγηματικής εξέλιξης, ο καμβάς που πάνω του η συγγραφέας φιλοτεχνεί μια πραγματικά ευφάνταστη, σκληρή και ταυτόχρονα πολύ τρυφερή ιστορία, μια ιστορική μυθοπλασία για τις επιπτώσεις του πολέμου που ακολούθησαν για δεκαετίες την ανθρωπότητα.