ΔΥΟ ΜΟΝΑΞΙΕΣ – ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ – ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ – ΜΑΡΙΟ ΒΑΡΓΑΣ ΓΙΟΣΑ

     Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, το βιβλίο ΔΥΟ ΜΟΝΑΞΙΕΣ – ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ – ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ – ΜΑΡΙΟ ΒΑΡΓΑΣ ΓΙΟΣΑ σε μετάφραση ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ.

     [Έχουν περάσει πενήντα δύο χρόνια από τότε που ο Βάργας Γιόσα και ο Γκαρσία Μάρκες, δυο Λατινοαμερικάνοι μυθιστοριογράφοι ακόμη νέοι, έκαναν στη Λίμα αυτή την πολύ παράξενη συζήτηση που πρόκειται να διαβάσει ο αναγνώστης. Είναι πολύ παράξενη διότι σ’ αυτή δεν υπάρχει καμιά σημαντική λέξη που να μην έχει υποστεί δραματικό μετασχηματισμό μετά απ’ όλον αυτόν τον καιρό. Ο τίτλος της συζήτησης, Το μυθιστόρημα στη Λατινική Αμερική, μοιάζει άκακος, απλός, περιγραφά δηλωτικός, αλλά αμέσως καταλαβαίνουμε πως ούτε το μυθιστόρημα ούτε η Λατινική Αμερική ούτε, πολύ περισσότερο, το λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα είναι αυτά για τα οποία μίλησαν ο Βάργας Γιόσα και ο Γκαρσία Μάρκες τον Σεπτέμβριο του 1967…]

     Μια λογοτεχνική μελέτη από τη σειρά Γενικών γνώσεων των εκδόσεων Ψυχογιός, το έργο στο οποίο δύο λογοτεχνικοί μύθοι, στην αρχή της συγγραφικής τους σταδιοδρομίας τότε αν και ήδη επιτυχημένοι, συναντώνται και συνομιλούν. Μια συνομιλία που ο αναγνώστης θα μελετήσει με ενδιαφέρον αφού είναι δύο διαφορετικοί συγγραφείς, με διαφορετικούς τρόπους αφήγησης και κατά πως φαίνεται με δύο διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες.

     […Προσπαθώντας να εντοπίσει και να περιγράψει τον βαθύ νεωτερισμό του Εκατό χρόνια μοναξιά –προσπαθώντας, σαν να λέμε, να καρφιτσώσει την κίτρινη πεταλούδα–, ο Βάργας Γιόσα μιλάει πρώτα για τον ρεαλισμό, ύστερα για απίθανα ή ποιητικά επεισόδια, μετά για το ενδεχόμενο να πρόκειται κατά βάθος για ένα βιβλίο φαντασίας. Ο Γκαρσία Μάρκες απαντά διεκδικώντας τη συνθήκη του ως ρεαλιστή συγγραφέα, ισχυριζόμενος πως αυτή η φαντασία είναι εν μέρει αδιαχώριστη από τη λατινοαμερικάνικη πραγματικότητα και υπαινισσόμενος, με θαυμαστή διορατικότητα, πως αυτή η πραγματικότητα μπορεί να δώσει κάτι καινούργιο στην παγκόσμια λογοτεχνία…]

     Το βιβλίο στο οποίο οι δυο πρωταγωνιστές, ο Μάριο Βάργας Γιόσα λειτουργεί ως συνεντευκτής και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές ως συνεντευξιαζόμενος, μιλά για την Λογοτεχνία και τους συγγραφείς στην Λατινική Αμερική εκείνη την εποχή και περιλαμβάνει τις Ανακτημένες λέξεις του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, κεφάλαιο που λειτουργεί ως πρόλογος. Το Μια φορά και ποτέ πια, του Λουίς Ροδρίγκες Παστόρ, τα Προλεγόμενα, του Χοσέ Μιγκέλ Οβιέδο, Το μυθιστόρημα στη Λατινική Αμερική χωρισμένο σε δύο μέρη, τις Μαρτυρίες, καθώς και Συνεντεύξεις εποχής και φωτογραφικό υλικό.

     Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό ιστορικό δοκίμιο το οποίο φωτίζει συγκεκριμένα θέματα που άπτονται της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας, μια συνομιλία δυο τεράστιων μορφών στο παγκόσμιο λογοτεχνικό σύμπαν που φέρνουν στο φως τις απόψεις τους και σηματοδοτούν τη λογοτεχνική ταυτότητα μιας εποχής.

    Οι Δύο Μοναξιές είναι ένα βιβλίο αξιοδιάβαστο όχι μόνο για συγγραφείς και επίδοξους συγγραφείς, αλλά για κάθε φιλαναγνώστη, ο οποίος θα διαβάσει μια ζωντανή συζήτηση, πολύ καλλιεργημένη από δυο συγγραφείς για ένα λογοτεχνικό εκδοτικό φαινόμενο εποχής, αυτό της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας στην παγκόσμια εκδοτική σκηνή. Με εκλεπτυσμένο λόγο και τεκμηρίωση επιχειρημάτων οι δυο δημιουργοί συζητούν, αναρωτιούνται τι έχουν τα δικά τους έργα σε σχέση με συγγραφείς που προηγήθηκαν από αυτούς, απορούν, δηλώνουν τις προσωπικές τους ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους που δεν είναι τυχαίο ότι άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό τον λογοτεχνικό χάρτη για πάντα. Χαρακτηριστική η πρώτη ερώτηση προς τον Μαρκές, «Σε τι νομίζεις ότι χρησιμεύεις εσύ ως συγγραφέας;»

     Στις σελίδες του ο αναγνώστης θα βρει επίσης μια εξαιρετική  ανάλυση για τον αγαπημένο σε όλους Μπόρχες, για να θαυμάσει το μεγαλείο αυτών των πνευματικών μορφών. Αλλά και ένα σημαντικό αποτέλεσμα της συνομιλίας αυτής που είναι η διαφορά ανάμεσα στην κατανόηση της λογοτεχνίας και της συγγραφής. Πώς ορίζεται αυτή η διαφορά και τι σηματοδοτεί στην Ιστορία της λογοτεχνίας και της αφηγηματικής.

    Ένα βιβλίο που θα λατρέψουν όσοι αναγνώστες όχι μόνο αγαπούν τον λόγο πέρα από τη αφήγηση αλλά έλκονται από το λογοτεχνικό δοκίμιο που δίνει πληροφορίες για την αφηγηματική τέχνη και την εξέλιξή της κατά τον εικοστό αιώνα. Μια σημαντική κατάθεση απόψεων που τελικά στοχεύει στη διαμόρφωση μιας νέας άποψης για τη λογοτεχνία που αξίζει να διαβαστεί από όλους.