Η ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ- Janet Skeslien Charles Μτφ Γιώργος Μπαρουξής – Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Το έργο της Janet Skeslien Charles, που κυκλοφορεί σε περισσότερες από 37 χώρες, με τίτλο Η
ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, σε μετάφραση Γιώργου Μπαρουξή. Η Janet
Skeslien Charles γεννήθηκε στη Μοντάνα των ΗΠΑ το 1971, έζησε και εργάστηκε
αρκετά χρόνια στην Οδησσό και πλέον ζει στο Παρίσι.
Ιστορικό
μυθιστόρημα τοποθετημένο σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, Η
Παριζιάνικη Βιβλιοθήκη είναι ένα καλογραμμένο και συναρπαστικό ιστορικό ανάγνωσμα.
Το έργο
ακολουθεί τη ζωή της βιβλιοθηκονόμου Οντίλ, και της έφηβης Λίλη. Ένα μέρος του
διαδραματίζεται στο Παρίσι του 1939, όπου η Οντίλ ξεκινά να εργάζεται ως
βιβλιοθηκάριος στην Αμερικανική Βιβλιοθήκη του Παρισιού και ένα μέρος του στη
Μοντάνα της Αμερικής του 1983. Στα 48 κεφάλαια του βιβλίου εναλλάσσονται αυτές
τις δύο κύριες αφηγηματικές φωνές, της Οντίλ και της Λίλη, γραμμένα σε
πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Παράλληλα, υπάρχουν και κεφάλαια που συνεχίζουν την
ιστορία μέσα από τις φωνές και άλλων ηρώων του έργου.
[…Το αγαπημένο μου μάθημα στη σχολή
βιβλιοθηκονομίας ήταν το Δεκαδικό Σύστημα Ταξινόμησης Ντιούι. Το είχε επινοήσει
το 1873 ο Αμερικανός βιβλιοθηκάριος Μέλβιλ Ντιούι, και χρησιμοποιούσε δέκα
κατηγορίες για να οργανώσει τα βιβλία στα ράφια με βάση το θέμα τους. Υπήρχε
ένας αριθμός για όλα, πράγμα που επέτρεπε σε έναν αναγνώστη να βρει οποιοδήποτε
βιβλίο σε οποιαδήποτε βιβλιοθήκη. Για παράδειγμα, η μαμά ήταν περήφανη για την
648 της (την οικοκυρική της). Ο μπαμπάς δεν το παραδεχόταν, αλλά του άρεσε πολύ
η 785 (μουσική δωματίου). Ο δίδυμος αδελφός μου αγαπούσε τις 636.8, ενώ εγώ
προτιμούσα τα 636.7. (Γάτες και σκυλιά, αντίστοιχα)…]
Η Οντίλ
λατρεύει τα βιβλία και το διάβασμα, μιλάει άπταιστα αγγλικά και έχει απομνημονεύσει
το δεκαδικό σύστημα Ντιούι για την αρχειοθέτηση των βιβλίων της βιβλιοθήκης.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτός είναι και ο τρόπος που αντιμετωπίζει και τα
έντονα συναισθήματα της. Τα συσχετίζει αμέσως με ένα βιβλίο και τον
συγκεκριμένο δεκαδικό του αριθμό Ντιούι.
[Αγαπητή μις
Ρίντερ,
Σας ευχαριστώ που
συζητήσατε τη δουλειά μαζί μου. Χάρηκα πολύ με τη συνέντευξη. Αυτή η βιβλιοθήκη
σημαίνει για μένα πιο πολλά από οποιοδήποτε άλλο μέρος στο Παρίσι. Όταν ήμουν
μικρή, η θεία μου η Καρολίν με έφερνε εδώ για την Ώρα του Παραμυθιού. Χάρη σε
αυτήν έμαθα αγγλικά και ερωτεύτηκα τη βιβλιοθήκη. Η θεία μου δεν ζει πια, αλλά
συνεχίζω να την αναζητώ στην Αμερικανική Βιβλιοθήκη. Ανοίγω βιβλία και γυρίζω
στον φάκελο στο οπισθόφυλλο ελπίζοντας να δω το όνομά της στην κάρτα δανεισμού.
Διαβάζοντας τα ίδια μυθιστορήματα που διάβαζε κι εκείνη, τη νιώθω ακόμη κοντά
μου. Η βιβλιοθήκη είναι το καταφύγιό μου. Μπορώ πάντα να βρω μια δική μου γωνιά
ανάμεσα στα ράφια για να διαβάσω και να ονειροπολήσω. Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ
για να έχουν όλοι αυτή τη δυνατότητα, και ιδιαίτερα οι άνθρωποι που νιώθουν
διαφορετικοί και χρειάζονται ένα μέρος όπου να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους]
Η Οντίλ
περνά από συνέντευξη με τη μις Ρίντερ, για να εργαστεί στη βιβλιοθήκη και
καταφέρνει να πάρει τη θέση. Ο πόλεμος ξεκινά και, παρά τις αμέτρητες
δυσκολίες, οι εργαζόμενοι στη βιβλιοθήκη είναι αποφασισμένοι να την κρατήσουν
ανοιχτή. Μα οι Ναζί εισβάλλουν στην πόλη και τότε η Οντίλ ξεκινά μια μορφή
αντίστασης μαζί με συναδέλφους που δε διστάζουν ακόμα και να μεταφέρουν βιβλία
σε Εβραίους πολίτες που τους έχει απαγορευθεί η επίσκεψη στη Βιβλιοθήκη ή να
στέλνουν βιβλία σε στρατιώτες, για να τους
κρατούν απασχολημένους και να τους επιτρέψουν να δραπετεύσουν από το σκηνικό
του πολέμου, έστω για λίγες ώρες, χάρη στα βιβλία και τη συντροφιά τους.
Η Οντίλ, αν και έχει έναν αφοσιωμένο σύντροφο θα αρχίσει σιγά σιγά να
αμφισβητεί κάποιες ενέργειες και κινήσεις του, σε αντίθεση με τους συναδέλφους
της και τους θαμώνες της βιβλιοθήκης, τους οποίους εμπιστεύεται απόλυτα. Η
βιβλιοθήκη θα κλείσει και η Οντίλ θα μπει στην Αντίσταση. Μα όταν ο πόλεμος τελειώσει, εκείνη θα
ανακαλύψει μια μεγάλη προδοσία.
Στη Μοντάνα
το 1983 μια νεαρή έφηβη, μέσα από τις αναζητήσεις της για νέες περιπέτειες
έρχεται πιο κοντά στη μυστηριώδη γειτόνισσα της μια γηραιά και μοναχική χήρα.
Μαθαίνοντας ότι η κυρία ζούσε στο Παρίσι στο παρελθόν αρχίζει να αναρωτιέται
πώς έφτασε σε αυτή την πόλη της Αμερικής; Και οι δύο θα έρθουν πιο κοντά και θα
μοιραστούν την κοινή αγάπη τους για τη
γαλλική γλώσσα μα και την ίδια επιθυμία να δραπετεύσουν από τη μικρή πόλη που
ζουν. Όταν όμως η Λίλι μαθαίνει περισσότερα για το μυστηριώδες παρελθόν της
γυναίκας αυτής, θα ανακαλύψει ένα
σκοτεινό και πολύ καλά κρυμμένο μυστικό.
Ποιο είναι αυτό και τι θα συμβεί μετά; Τι μπορεί να ενώνει αυτές τις δύο
γυναίκες;
Ένα
καλογραμμένο συγκινητικό μυθιστόρημα γεμάτο με υπέροχες εικόνες και σκηνικά, με
εμφανή την ιστορική έρευνα και αξιόλογη επιστολική αλληλογραφία, με δυνατούς
και συμπαθητικούς χαρακτήρες, μερικοί από τους οποίους υπήρξαν και στην
πραγματικότητα. Μια αξέχαστη ιστορία της δύναμης των βιβλίων, της φιλίας, της
οικογένειας και του ηρωισμού στα δύσκολα χρόνια του πολέμου, μια ιστορία που
εμβαθύνει στις σχέσεις, την κοινωνία, την αγάπη, την απώλεια και τη ζήλια.
Είναι όμως πάνω από όλα, μια ωδή στη δύναμη των βιβλίων και των βιβλιοθηκών με
αναφορές στην κλασική λογοτεχνία και πολλά ιστορικά στοιχεία.
Οι
σημειώσεις της συγγραφέα στο τέλος του βιβλίου είναι ένας εξαιρετικός τρόπος
για να μάθει ο αναγνώστης τις συνθήκες γέννησης αυτού του μυθιστορήματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου