«ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕΝΟΥΝ» ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΑΚΗ , ΨΥΧΟΓΙΟΣ

«Ο κόσμος, οι άνθρωποι, όλα αλλάζουν. Όπως τα σύννεφα στον άνεμο, έτσι κι αυτοί λαχταρούν να ταξιδέψουν, να ποτίσουν κάποια γη. 

Η ζωή του Περικλή Καλαμάνου φαντάζει προκαθορισμένη από τη μοίρα, ήδη από τη γέννησή του. Ο πρώτος έρωτας στο πρόσωπο της Γιασεμής θα σημαδέψει την καρδιά του, αλλά τα χρόνια είναι δύσκολα, είναι χρόνια πολέμου. Ο Περικλής θα βρεθεί στη γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη και θα αναλάβει τον ρόλο του προστάτη και στη συνέχεια του συντρόφου της νεαρής Αλιάννας. Όταν ανακαλύψει τυχαία τα κρυμμένα γράμματα της θείας του, η οποία είχε εξαφανιστεί χρόνια πριν, θα αποφασίσει να αλλάξει ρότα. Από το ορεινό χωριό του Ταΰγετου θα ταξιδέψει στην Αθήνα και έπειτα στην άλλη άκρη της Γης.

Στην Αμερική τα όνειρά του θα λάμψουν σαν άστρα στον ουρανό. Όμως τα όνειρα απρόσμενα θα σκορπίσουν, όταν στο διάβα του εμφανιστεί και πάλι η Γιασεμή. Ο Περικλής θα βρεθεί αντιμέτωπος μ’ ένα σκληρό δίλημμα: θα ακολουθήσει το πρόσταγμα της καρδιάς του ή θα μείνει πιστός σε ό,τι του υπαγορεύει η συνείδησή του; 

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα για τη μετανάστευση και τη φυγή, μέσα από μάτια που επιθυμούν και λησμονούν συνάμα…»

                                                                                        (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

     Πρώτο βιβλίο ενηλίκων της κ. Ρουσάκη το «Μόνο τα μάτια μένουν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

     Το βιβλίο χωρίζεται σε 2 μέρη.

                                                Α΄ Μέρος : Πρωτόγεννα

    Νοέμβρης του 1920 και στην Αφροδισία κάπου κοντά στον Ταΰγετο, γεννιέται μετά από έναν δύσκολο τοκετό, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, ο πανέμορφος με τα καταπράσινα μάτια, Περικλής Καλαμάνος. Πρώτο παιδί του Τζανέτου, ενός σκληροτράχηλου ανθρώπου και της λεπτεπίλεπτης Λεμονιάς. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του όμως, ύστερα από ένα τραγικό συμβάν, η οικογένεια του «στιγματίζεται» ως καταραμένη και απομονώνεται από τους συγχωριανούς.

     Ο Περικλής, άξιος, καλός μαθητής, εργατικός μεγαλώνει και πιάνει την ζωή στα χέρια του, εργάζεται, ερωτεύεται την όμορφη Γιασεμή.

     Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Περικλής, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Όμως τα φέρνει έτσι η μοίρα και βρίσκεται στην Θες/νίκη στο σπίτι του Αξιωματικού Ιωάννου, που ζει με την σύζυγο του και την κόρη του Αλιάννα. Κατοχή και η οικογένεια Ιωάννου καταστρέφεται. Ο Περικλής και η 16χρονη Αλιάννα μένουν μόνοι . Μοιραία κάποια στιγμή γίνονται ζευγάρι και ο Περικλής υπόσχεται ότι θα την προστατεύει πάντα και το «όνειρο» Γιασεμή απομακρύνεται…

« …Χόρευαν σαν μαριονέτες στο θέατρο του κόσμου, αφού η ζωή πάντα κρεμιέται από μια κλωστή δίχως να υπολογίζει τις προσωπικές επιθυμίες…»

     Κρυμμένα μυστικά από τον Τζανέτο, έρχονται στην επιφάνεια…

«Πόσο αλλάζει η ζωή απ τη μια στιγμή στην άλλη. Πως οι άνθρωποι χωρίζονται και ενώνονται καταπώς ορίζει η ψυχική τους ανάγκη, η συλλογική τους έγνοια…»

… και ο Περικλής με την Αλιάννα , φεύγουν για την Αμερική

                                               Β΄ Μέρος: Δευτερόγεννα

  Όνειρα, αγώνας, σκληρή δουλειά  και ο Περικλής προσπαθεί να πιάσει τα ηνία της ζωής του από την αρχή.

- Η μοίρα όμως που οδηγεί τα βήματα του; 

«Μα η μοίρα επιλέγει πάντοτε να χοροπηδάει γύρω απ τις προκαθορισμένες πατημασιές, να ακολουθεί τη διαδρομή και να την αλλάζει όπως θέλει αυτή…»

-Η ζωή με την Αλιάννα έχει δυσκολίες, η Γιασεμή βρίσκεται στον δρόμο του και ο Περικλής βρίσκεται αντιμέτωπος με τα προσωπικά του διλήμματα που τον καλούν να πάρει νέες αποφάσεις που θα σηματοδοτήσουν τη ζωή όλων.

-Διλήμματα, εμπόδια, αγάπη, έρωτας, συνείδηση, απρόσμενα γεγονότα και ο αναγνώστης παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις επιλογές των ηρώων και πάνω από όλα το ερώτημα να πλανάται: Η μοίρα ή επιλογές ζωής επηρέασαν τους ήρωες; Ερωτήματα που θα απαντηθούν στον αναγνώστη, με την ανάγνωση του βιβλίου, που από ένα σημείο και μετά, οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Απλή και κατανοητή γραφή, κινηματογραφικές εικόνες, πλοκή χωρίς κενά, το μόνο ίσως που μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ, είναι τα αρκετά στιχάκια μέσα στο κείμενο.

« …Και τι είναι ο άνθρωπος; Αναρωτιόταν. Μια σάρκα που διψά για θαλπωρή; Μια φλόγα που μονίμως καίγεται απανθρακώνοντας ό,τι αγγίξει; Δυο πόλοι αντίθετοι που συγκρούονται μεταξύ τους; Δέντρο που ριζώνει ως τα έγκατα της γης; Σύννεφο που υπάρχει ώσπου να έρθει η βροχή; Μεταλλάσσεται ο άνθρωπος ή είναι ένα απ όλα αυτά;…»                                                                                              

                                                                                                            Μαρία Ρουσάκη

                                                                          

                                                                                 Βιργινία Αυγερινού για το Vivlio Life