“Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο” ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΕΡΒΑΝΑ , ΚΕΔΡΟΣ
(Οπισθόφυλλο βιβλίου)
Αυτή η περίληψη του βιβλίου ήταν το κίνητρο, που ξεκίνησα το ταξίδι μου με το βιβλίο της κ. Περβανά. Στην σελίδα των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ, αναγράφεται ότι το έργο βασίζεται σε μαρτυρίες και πραγματικά γεγονότα και τώρα κλείνοντας το, αναρωτιέμαι… Πόσα μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος; Προσφυγιά , πόνο, βιασμό ψυχής και σώματος, βάσανα, φτώχεια, πείνα, θανατικό… «Μπροστά στον θάνατο δεν υπάρχει δούλος κι αφέντης, μήτε πλούσιος και φτωχός, μήτε Έλληνας και βάρβαρος, μήτε Χριστιανός κι αλλόθρησκος. Βαδίζουν όλοι σε μια ευθεία γραμμή, ο ένας πίσω από τον άλλο, και περιμένουν να διαβούν το σκοτάδι…» Πόσες ανατροπές μας φέρνει η ζωή; «Το προφανές είναι πως η ζωή δεν είναι τεφτέρι, να κρατάς λογαριασμούς και να κάνεις σούμες και να απαριθμείς τα συν και τα πλην. Η ζωή μισεί τα προγράμματα και τους υπολογισμούς, τα αποτελέσματα σχεδόν ποτέ δεν είναι τα προσδοκώμενα. Η ζωή δεν είναι άλλο από ανατροπή και σου αποδεικνύει περίτρανα πως εκείνη έχει τα δικά της σχέδια κι εσύ δεν είσαι τίποτα άλλο παρά μέρος των σχεδίων της». Πόσο αγώνα χρειάστηκαν οι ηρωίδες του βιβλίου για να μπορέσουν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να “σταθούν” στην ζωή; Πόσες θυσίες; «…Ποτέ δεν πάνε στράφι οι θυσίες. Κάποια στιγμή έστω και ετεροχρονισμένα ανταμείβεσαι… Κι έπειτα, η ζωή δεν είναι άλλο από θυσίες. Εκείνος που δεν έχει μάθει να θυσιάζεται είναι ευθυνόφοβος, έχει απομακρυνθεί από την ανθρωπιά της φύσης του και παραμένει ημιτελής». Ποιος ο ρόλος του έρωτα, της αγάπης στην ζωή μας; «… έτσι είναι ο έρωτας, τι νόμιζες; Άγριος και θυμωμένος, απειλητικός, δεν είναι ο έρωτας αεράκι απαλό και δροσερό, ο έρωτας είναι θύελλα, περνά και τα σαρώνει όλα, τίποτα δεν αφήνει όρθιο, ο έρωτας είναι πυρκαγιά, έτσι μοιάζει η ματιά του, ίδια πύρινη φλόγα που ετοιμάζεται να σε κάψει…» & «… Η αγάπη δεν κρύβεται. Χύνεται πάνω στον άλλο μέσα από λιγωμένες ματιές κι άστοχα χαμόγελα. Είναι εκείνα τα φευγαλέα αγγίγματα που σπιθίζουν από πόθο και σαλεύουν συνωμοτικά…» Ίσως η μοναδική φορά που για κάθε τι που θέλω να πω για ένα βιβλίο, υπάρχει και το ανάλογο απόσπασμα, αποτέλεσμα όμως της γλαφυρής –χειμαρρώδους γραφής της κ. Περβανά. Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο το έργο, κάνει την αφήγηση του έντονα παραστατική, δίνοντας στον αναγνώστη δυνατά συναισθήματα, αφού καταφέρνει να εισχωρήσει με επιτυχία στο βάθος του ψυχισμού των ηρώων της και να φέρει στην επιφάνεια τις αλήθειες τους, τις έγνοιες τους, τα πάθη και τις ενδόμυχες σκέψεις τους. Εξαιρετικό κοινωνικοιστορικό μυθιστόρημα, τοποθετημένο χρονικά στα δύσκολα χρόνια του Ελληνισμού, από την Σμύρνη του 1922 έως και το 1961. Προσφυγιά, οικονομικό κραχ, γερμανική και βουλγάρικη Κατοχή, εμφύλιος. Η μάχη της επιβίωσης στα καπνοχώραφα, η δύσκολη πορεία μιας οικογένειας στον χώρο και στον χρόνο είναι μόνο μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται. Μέσα σε όλο αυτό τον κοινωνικοοικονομικό ορυμαγδό οι ήρωες συνεχίζουν να ονειρεύονται και… «τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο». Μηνύματα πολλά περνούν στον αναγνώστη. Η δύναμη της μόρφωσης, η αγάπη στο βιβλίο… «Τότε ανακάλυψα την λογοτεχνία. Αφέθηκα στα ταξίδια των ηρώων της… Ταξίδευα διανύοντας αποστάσεις και μίλια σε απειροελάχιστα δευτερόλεπτα, ταξίδευα σε τόπους μακρινούς και άγνωστους… Κρατήθηκα στη ζωή μόνο από όσες ανάσες ανακούφισης είχε εμφυσήσει μέσα μου κάθε εργάτης της γραφής…», η απεριόριστη αγάπη και θυσία της μάνας, ο ισχυρός δεσμός των αδελφών, η ανατροφή των παιδιών, η σημασία της εργασίας και τα αντίθετα αποτελέσματα της τεμπελιάς, η σημασία της υπομονής και της επιμονής. Οι εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ και η κ. Περβανά, έδωσαν στο αναγνωστικό κοινό,ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου