«ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ» -ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΥ - Εκδόσεις KEΔΡΟΣ

«Η απαγωγή του μνηστήρος», το πρώτο βιβλίο της Κωνσταντίνας Λιβιεράτου, κυκλοφόρησε το 2018, αποσπώντας θετικές κριτικές. Απρίλης 2019 και πάλι από τις εκδόσεις Κέδρος, κυκλοφορεί το νέο της βιβλίο με τίτλο «ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ», βιβλίο το οποίο περιλαμβάνει μία νουβέλα, έξι μικρά διηγήματα και μία επιστολή. Και όλα αυτά, μόλις μέσα σε 110 σελίδες.

     Όλοι γνωρίζουν«πόσο δύσκολο αφηγηματικό είδος είναι το διήγημα, αφού πρόκειται για μικρής έκτασης, αυτοτελές αφήγημα με σύντομη πλοκή που περιστρέφεται γύρω από έναν κεντρικό ήρωα σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και ένα συμβάν που καθορίζει την ζωή του. Και απαιτεί τέχνη και τεχνική από τον συγγραφέα, ώστε να είναι δυνατό, άρτιο,  να καλύψει πλήρως την πλοκή, να αιφνιδιάσει, να εκπλήξει  και κυρίως να δώσει με αμεσότητα αυτήν την κοινωνική πραγματικότητα που επέλεξε να παρουσιάσει μέσα από την διήγηση του». Η Κωνσταντίνα Λιβιεράτου, το επιτυγχάνει τόσο με την συγκλονιστική νουβέλα της με τίτλο  «Τι σ' αρέσει καλύτερα... ή κωκ;» , όσο και με τα διηγήματα της.

     Με ένα δυνατό και συμβολικό εξώφυλλο γίνεται φανερό εξ αρχής ότι ο έρωτας και τα ματωμένα βέλη του είναι μεν η πηγή και η χαρά της ζωής, είναι όμως και αυτός που μπορεί να πληγώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον έρωτα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, την αγκαλιά. Επειδή ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη που μπορεί να οδηγήσει, όχι μόνο στην απόλυτη ευτυχία, μα και στον πόνο, στην απόρριψη, την μοναξιά, στα βάσανα.

     Στη συγκεκριμένη νουβέλα, όπου συντελείται μια τρυφερή και παράξενη συνομιλία μιας γυναίκας με τον επί 20 χρόνια πεθαμένο πατέρα της, μέσω μια φωτογραφίας του, συναντάμε ένα άνοιγμα ψυχής και όλων όσων αυτή κρύβει. Η έλλειψη του πατέρα, η έλλειψη εμπιστοσύνης των γονιών προς τα έφηβα παιδιά τους και ο τρόπος που  αυτά το εισπράττουν, τα όνειρα των νέων, οι σχέσεις των εφήβων, η οργή και ο πόνος της απώλειας του γονιού, οι δυσκολίες και οι ομορφιές της ζωής, τα όνειρα και η πραγματικότητα, ο έρωτας και ο χωρισμός, οι εφήμερες σχέσεις, η δύναμη της φιλίας, η μοναχικότητα και η μοναξιά των ανθρώπων είναι όλα εμφανή. Ένα τόσο πυκνό κείμενο γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση με τη μεστή γραφή της συγγραφέα, με άρτιους διαλόγους και με πινελιές από χιούμορ που σπάνε την ένταση αυτού του συγκλονιστικού αναγνώσματος.

«  Γεννιόμαστε μόνοι, πορευόμαστε μόνοι, πεθαίνουμε μόνοι. Μη σε μπερδεύει η διακόσμηση …οι καρδιακοί φίλοι, οι συγγενείς εξ αίματος, οι «αιώνιοι» σύζυγοι, οι λογοτεχνικοί εραστές…»   

     «Αν δεν γεράσω», «Κι αυτή φόρεσε άσπρα», «Το ντουλάπι», «Ο παππούς ακούει τα μπλουζ», «Η πρόταση γάμου», «Κυριακή μεσημέρι». Άλλα με την αμεσότητα της πρωτοπρόσωπης και άλλα με τριτοπρόσωπη αφήγηση τα κείμενα της Λιβιεράτου, άρτια δοσμένα αφού καταφέρνει να αγγίξει αληθινά τον αναγνώστη. Συγκίνηση και  χιούμορ. Ο έρωτας μα και ο Θάνατος κυριαρχούν στα κείμενα. Οι αναμνήσεις, οι απώλειες, οι σκέψεις θανάτου. Κι όμως είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο που δεν θλίβει, αλλά προβληματίζει. Και στο τέλος «Μια Επιστολή»  να θυμίζει απόσπασμα επιστολικών μυθιστορημάτων εποχής αφού αναφέρεται στο Παρίσι το  1780.

     Ένα συνολικό ανάγνωσμα που θα ικανοποιήσει τους αναγνώστες.

«Μία νουβέλα, έξι διηγήματα, μία επιστολή.

Ιστορίες σημερινές, περασμένες, του 1789, του μέλλοντος. Πραγματικές, ονειρικές, σουρεαλιστικές. Στην Αθήνα, στο Παρίσι, στον απόηχο της Νέας Υόρκης.

Ιστορίες με απώλειες και ερημιά. Ιστορίες για τα καμώματα του Έρωτα, τις μεταμφιέσεις, τα ψέματα, τα φαρμακερά βέλη του.

Είναι ανίκητος ο θεός αυτός της χαράς, της ηδονής και της οδύνης; Είναι μήπως διπλός πράκτορας του Δία και του Θανάτου; Είναι ευλογία ή κατάρα; Μπορεί να σε πάει στον Όλυμπο αλλά και στον Αχέροντα, έχε τον νου σου!»

                                                              (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)