Η ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΚΥ ΜΩΡΑΓΙΑΝΝΗ

Σας καλωσορίζουμε και πάλι για να μιλήσουμε αυτή τη φορά για το βιβλίο σας με τίτλο Μαύρο γκλίτερ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Θα θέλατε να μας πείτε πώς προέκυψε η συγγραφή του;

Η συγγραφή του Μαύρου γκλίτερ ήταν από τα πιο παράξενα πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μου. Είχα καταπιαστεί με μια εντελώς διαφορετική ιστορία που δεν είχε την παραμικρή σχέση με οτιδήποτε είχα κάνει ως τότε, όταν εμφανίστηκε στη ζωή μου η Σιμόνη, η ηρωίδα του Μαύρου γκλίτερ και απαίτησε να πω την δική της ιστορία.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να δημιουργήσετε τη Σιμόνη, την κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος και να στηρίξετε σε αυτόν τον χαρακτήρα όλο το αφηγηματικό σας οικοδόμημα;

Όπως σας είπα, την Σιμόνη δεν την δημιούργησα εγώ, δημιουργήθηκε μόνη της και μόνη της ξετύλιξε όλη την ιστορία. Εγώ για πρώτη φορά ήμουν μια απλή γραμματέας και ήταν πραγματικά συναρπαστικό!

Και στο νέο σας έργο υπάρχει η αμεσότητα της πρωτοπρόσωπης γραφής που περικλείει τη δύναμη της προσωπικής αφήγησης της ηρωίδας. Ήταν επιλογή δικής σας ή της Σιμόνης;

Παρόλο που σε όλα μου τα μυθιστορήματα υπάρχει η πρωτοπρόσωπη γραφή -όπως σε όλα μου τα διηγήματα υπάρχει η τριτοπρόσωπη, στο εν λόγω μυθιστόρημα η επιλογή ήταν της Σιμόνης, όλα δικά της.

Η Σιμόνη έχει ένα εκπληκτικό χάρισμα. Ουσιαστικά μοιάζει να δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στους νεκρούς να πουν τις αλήθειες τους. Φαντάζεστε πόσο θα άλλαζε ο κόσμος αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα και με ποιον τρόπο;

Στην πραγματικότητα η ευκαιρία δίνεται πρωτίστως στην ίδια να μάθει να ακούει. Είναι μεγάλο προσόν να μπορούμε να ακούμε ουσιαστικά τον εαυτό μας πρώτα και μετά τους άλλους. Όσο για τους νεκρούς μας, θα ήταν πραγματικά εκπληκτικό αν όλοι είχαν τουλάχιστον την ευκαιρία να πουν ένα σωστό τελευταίο αντίο κι έπειτα να μεταλαμπαδεύσουν το μάθημα που πήραν από τον χρόνο τους στη γη. Όλα θα ήταν πιο όμορφα και ο πόνος θα ήταν σίγουρα πιο απαλός.

Η Σιμόνη είναι μια γυναίκα που δεν διστάζει να διεκδικήσει ό,τι θεωρεί ότι πρέπει να έχει. Είναι εύκολη, τελικά, η πορεία της;

Καμιά φορά είναι πιο δύσκολο να ανακαλύψει την δύναμή του ένας άνθρωπος που μεγαλώνει σε ένα ήρεμο περιβάλλον, γεμάτο αγάπη και γαλήνη, παρά κάποιος που καλείται να πολεμήσει από νωρίς. Η Σιμόνη άργησε να ανοίξει τα μάτια και τα αυτιά της και να ανακαλύψει την πραγματική της αξία γιατί είχε πείσει τον εαυτό της ότι δεν χρειάζεται. Τελικά όμως τα καταφέρνει.

Κοινωνικό, ανθρωποκεντρικό, λίγο αστυνομικό και λίγο μεταφυσικό, ένα έργο για τη ζωή και τον θάνατο, για τις ανθρώπινες σχέσεις στις περισσότερες μορφές τους. Πιστεύετε ότι το μυθιστόρημα και ο συγγραφέας έχει μια κοινωνική αποστολή να επιτελέσει στον σύγχρονο κόσμο;

Πιστεύω ότι όποιος στέλνει στον κόσμο ένα κομμάτι του εαυτού του, των σκέψεων του, πρέπει να το κάνει έχοντας πλήρη συνείδηση ότι θα τρυπώσει στο μυαλό κάποιων ανθρώπων και άρα πρέπει να προσέχει τι λέει και πώς το λέει. Από την άλλη, τα βιβλία με καθαρά διδακτικό χαρακτήρα συχνά ενοχλούν τους αναγνώστες, επομένως πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία όπως σε όλα τα πράγματα.

Τι πραγματικά θα θέλατε να κρατήσουν οι αναγνώστες από το αναγνωστικό τους ταξίδι με το Μαύρο γκλίτερ;

Ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η ζωή μας να είναι μόνο μία και ακόμα κι αν μας δοθεί μια μικρή παράταση, δεν θα καταφέρει να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε όσα ονειρευτήκαμε.

Το Μαύρο Γκλίτερ, εκτός από μια μεταφυσική και δραματική κομεντί, είναι κατά βάση και ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Είναι το είδος του μυθιστορήματος που σας ελκύει περισσότερο;

Είμαι παμφάγο στη λογοτεχνία όπως και στη μουσική. Διαβάζω κοινωνικά, αστυνομικά, δραματικά, αισθηματικά, κωμωδίες, δυστοπίες, τα πάντα, αρκεί να μου πει ένας άνθρωπος που εμπιστεύομαι «αυτό διάβασέ το». Σιχαίνομαι τις ταμπέλες τόσο στους αναγνώστες όσο και στους συγγραφείς αλλά είναι αναγκαίο κακό σε κάποιες περιπτώσεις.

Μιλήστε μας για το QR code που υπάρχει στο βιβλίο σας και που οδηγεί σε τραγούδια της επιλογής σας για να τα ακούν οι αναγνώστες κατά την ανάγνωση του βιβλίου. Σας αρέσει να διαβάζετε ακούγοντας μουσική;

Η μουσική είναι μεγάλο πάθος μου, κάνω τα πάντα ακούγοντας μουσική, γράφω πάντα μόνο με ακουστικά στα αυτιά, σαν τη Σιμόνη κι εγώ, αλλά δεν μπορώ να διαβάσω ακούγοντας μουσική. Ελπίζω να το κάνουν οι αναγνώστες βέβαια αλλά ακόμα κι αν δεν το κάνουν παράλληλα, μπορούν να ακούσουν τα κομμάτια σε άλλο χρόνο. Είμαι πολύ χαρούμενη που ο εκδοτικός μού έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ αγαπημένα μου κομμάτια -που όλα έχουν κάποια σχέση με την ιστορία.

Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσουμε, θα μας πείτε αν έχετε αρχίσει να γράφετε την επόμενη ιστορία σας και αν υπάρχει περίπτωση να δούμε τη Σιμόνη σε μια νέα ιστορία;

Γράφω για πρώτη φορά δύο ιστορίες ταυτόχρονα και είτε θα νικήσει η δυνατότερη, είτε θα έχω καταφέρει το απίστευτο, να τελειώσω δύο βιβλία μαζί. Μέχρι στιγμής, η μόνη ηρωίδα που εμφανίζεται σε όλα μου τα βιβλία είναι η Αλίκη από το Παρίσι στον Κύβο που είναι πάντα κρυμμένη σε κάποια γωνιά. Δεν νομίζω να συμβεί κάτι ανάλογο με τη Σιμόνη.

Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη κουβέντα.