"Ονειρεύτηκα τη Διδώ" Λένα Διβάνη Eκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
«Γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα*
Καταρχάς, Διδώ, θέλω να βάλεις το χέρι στην καρδιά και να μου απαντήσεις
ειλικρινά: Γιατί δεν έγραψες εσύ η ίδια την αυτοβιογραφία σου; Έλεγες κατά
καιρούς ότι ήθελες, αλλά όλο πίσω πίσω το πήγαινες. Αναβολή στην αναβολή.
Τελικά, έναν χρόνο πριν κλείσεις τα ογδόντα, τον καυτό μήνα Ιούλιο, μάζεψες
κάτι ταλαιπωρημένα τεφτέρια, χαρτιά, πακέτα τσιγάρων κτλ. όπου κρατούσες επί
χρόνια ατελείωτα τις σημειώσεις σου, πήγες στα Βασιλικά Ευβοίας, στο εξοχικό
σου, έστησες κάτω από τον πλάτανο το τραπεζάκι και βάλθηκες να καταγράψεις τον
βίο σου. Κλασική Διδώ, ήθελες να συνδυάσεις τα μπανάκια και το γράψιμο στην
ησυχία. Για αυτοβιογραφία το πήγαινες, αλλά… το γύρισες αμέσως σε σημειώσεις
που θα εξελίσσονταν μελλοντικά σε αυτοβιογραφία, και τελικά τις παράτησες κι
αυτές. Γιατί;»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου