Άλεξ Τζορτζ «Μια μέρα στο Παρίσι», Mετάφραση: Αγορίτσα Μπακοδήμου, Εκδόσεις Μίνωας

     Ένα γαλλικό καμπαρέ, το καμπαρέ Λε Σαν Μπλαν της Μονμάρτρης, θα γίνει το σταυροδρόμι εκείνο στο οποίο θα συναντηθούν οι ζωές των τεσσάρων πρωταγωνιστών του βιβλίου. Ένας Αρμένης πρόσφυγας που προσπαθεί να επιβιώσει με μοναδικό όχημα επιβίωσης τις μαριονέτες του, ένας ζωγράφος που χρωστά πολλά χρήματα και δεν έχει καθόλου, η πρώην οικονόμος του Προυστ που αναζητά το χαμένο σημειωματάριο του Προυστ και ο  Ζαν Πολ Μαγιάρντ που αναζητά την κόρη του. Η ζωή τεσσάρων ανθρώπων με τα κρυμμένα τους πάθη και μυστικά που αναζητούν τους τρόπους εκείνους που θα τους απομακρύνουν από τα προσωπικά τους αδιέξοδα και θα γίνουν ταυτόχρονα η αφορμή για την αναγκαία ενδοσκοπική τους πορεία.

     Η αφήγηση ξεκινά ιστορώντας την καθημερινότητα των πρωταγωνιστών. Πρόκειται για απλούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Ο αναγνώστης έχει έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει τους ήρωες, να βιώσει τις αγωνίες και τις ανησυχίες τους, να γνωρίσει τις απώλειές και τις προδοσίες τους, τις απογοητεύσεις τους και τις προσπάθειές τους να κυριαρχήσουν εκ νέου στη ζωή τους. Παράλληλα να εντρυφήσει στην καθημερινή ζωή στο Παρίσι του Μεσοπολέμου, όπου κυριαρχεί η καλλιτεχνική δραστηριότητα και μια άνθηση των τεχνών. Πολύ σύντομα θα γνωρίσει το παρελθόν αυτών των ηρώων μέσα από μια σειρά αναδρομών που παρουσιάζουν τις απαραίτητες λεπτομέρειες  για να κατανοήσουμε την τωρινή τους κατάσταση.

       […Κάθε βράδυ ο Σούρεν πολεμάει τον ύπνο όσο πιο πολύ αντέχει. Εργάζεται μέχρι αργά τη νύχτα, περνώντας καινούριο στρώμα χρώματος στις μαριονέτες και ράβοντάς τους ρούχα στο φως του κεριού. Κάθεται στον πάγκο του μέχρι που τα μάτια του βαραίνουν τόσο που δεν μπορεί να τα κρατήσει ανοιχτά. Αλλά δεν καταφέρνει να αποφύγει το αναπόφευκτο. Οι αγαπημένες του μαριονέτες δεν μπορούν να τον προστατέψουν από τους δαίμονες που τον κυνηγούν μέσα στις σκοτεινές σκιές της νύχτας. Στο τέλος έρχονται πάντα να τον βρουν τα όνειρά του…]

 

     Η προσπάθεια των ηρώων να ξεφύγουν από το οδυνηρό παρελθόν θα τους φέρει αντιμέτωπους με τον ίδιο τους τον εαυτό για να ανακαλύψουν ότι δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς από ό,τι κρύβει μέσα του. Η ζωή τους θα διασταυρωθεί με προσωπικότητες της εποχής και η αντιδιαστολή ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους και τις διασημότητες αυτές θα γίνει η αφορμή για μια εμβάθυνση στη διαφορετικότητα των ανθρώπων. Το λαμπερό Παρίσι από τη μια και από την άλλη το σκοτάδι των χαμένων ευκαιριών. Η πόλη του φωτός σε αντίθεση με τον ζόφο των απλών ανθρώπων. Ο συγγραφέας δεν ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί, όμως, την ομορφιά της πόλης και να δώσει απλώς μια ιστορία με φόντο το σαγηνευτικό Παρίσι της εποχής. Επιστρατεύοντας τη συγγραφική του ενσυναίσθηση καταφέρνει να βυθιστεί μέσα στις προσωπικότητες των ηρώων του. Καταβυθίζεται εντός τους και σκιαγραφεί τα πιο μύχια συναισθήματά τους με επιτυχία δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να γνωρίσει τα πιο σπαρακτικά τους μυστικά, για να αναδείξει τη δύναμη της αγάπης, τον πόνο της απώλειας, της εξαπάτησης,  της μοναξιάς, τη θλίψη αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, την ευτυχία και τη φιλία. Και όλες εκείνες τις αξίες που κάνουν πιο υποφερτό τον αγώνα για επιβίωση σε έναν κόσμο που φέρει πολλά προβλήματα και γεμίζει τράυματα.

     Παρόλα αυτά, είναι ισχυρό το γαλλικό στοιχείο και αυτό που κάνει γοητευτική την αφήγηση αυτή είναι πως το μυθιστόρημα, πέρα από μια πολύ όμορφη γλώσσα, η οποία αποδίδεται εξαιρετικά από τη μεταφράστρια του βιβλίου, Αγορίτσα Μπακοδήμου, έχει μια διάχυτη παρισινή ατμόσφαιρα που δίνει στοιχεία για μια εποχή που άλλαξε ανεπιστρεπτί.

     Ο χωρισμός του κειμένου σε μικρά κεφάλαια και το γεγονός πως κάθε κεφάλαιο είναι η αφήγηση ενός ήρωα κάθε φορά και η υπόθεση εξελίσσεται σε μια μόνο ημέρα κάνουν την ανάγνωση μια απρόσκοπτη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδικασία.