Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΙΚΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

     Η συνομιλία μας με τη συγγραφέα έγινε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου με τίτλο Η ερωμένη του πατέρα, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Ένα έργο για Δυο γυναίκες, δυο μουσικές, δυο χώρες, κι έναν άντρα. Ένα μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις, τον έρωτα, τη μητρική αγκαλιά, την ανθρώπινη υπέρβαση και το ερώτημα εάν η αγάπη μοιράζεται στα τρία.

     Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ιστορία της Τέχνης στη Σχολή του Λούβρου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην Επικοινωνία και τον Πολιτισμό των Χωρών της Μεσογείου στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Γαλλίας. Από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της διαφήμισης και της επικοινωνίας, διευθύνοντας το δικό της δημιουργικό γραφείο. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά.

     Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά δέκα μυθιστορήματά της, τα οποία έχουν πουλήσει περισσότερα από 180.000 αντίτυπα. To κόκκινο σημάδι, Το ταξίδι της φωτιάς, Πικρό γλυκό λεμόνι, Στη σκιά του Αυγερινού, Το μυστικό της καταιγίδας, Ψίθυροι του Βαρδάρη, Η πόλη που δακρύζει, Το κορίτσι της ντροπής, Νυφικό από πορφύρα, Η ερωμένη του πατέρα.

 

1.   Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο με τον τίτλο «Η ερωμένη του Πατέρα», από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, στο οποίο προσπαθείτε να δώσετε μια απάντηση σε ένα φιλοσοφικό ερώτημα: «εάν η αγάπη μοιράζεται στα τρία;»  Εσείς, τελικά, τι πιστεύετε; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο και ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται για να συμβεί;

     Στη λογοτεχνία, όλα είναι δυνατά και όλα είναι πιο εύκολα. Ακόμα και η αγάπη μπορεί να μοιραστεί στα τρία με ελάχιστες απώλειες. Στη ζωή όμως, δεν είναι όλα τόσο εύκολα. Πάντα υπάρχει κάποιος που πληγώνεται. Εξαρτάται βέβαια και από τον ρόλο που έχει στο ερωτικό τρίγωνο. Παρ’όλα αυτά, όσο απίθανο κι αν ακούγεται, ναι μπορεί να συμβεί. Για να πετύχει όμως, χρειάζονται ορισμένες προϋποθέσεις: βασικά, η ειλικρίνεια και η κοινή αποδοχή και από τα τρία μέρη. Και φυσικά, να έχουν μία πιο ελευθεριάζουσα άποψη για τη ζωή και τον έρωτα. Ή να εξαναγκαστούν να την αποδεχτούν. Εξάλλου η ιδέα του βιβλίου ξεκίνησε από ένα ιστορικό διάσημο «τρίγωνο».

 

2.   Η ερωτική αλληλογραφία του Άλμπέρ Καμύ και της Γαλλίδας ηθοποιού Μαρία Κασαρέ καθώς και η δήλωση της Κατρίν Καμύ, κόρης του Αλμπέρ, πυροδότησε την έμπνευσή σας, ώστε να ασχοληθείτε με αυτό το θέμα. Πιστεύετε ότι οι αναγνώστες ενός τόσο σημαντικού συγγραφέα έχουν δικαίωμα στην ανάγνωση μιας προσωπικής, ερωτικής αλληλογραφίας ή θα πρέπει να μένουν στην αφάνεια τα ερωτικά γράμματα. Σας προβλημάτισε αυτή η σκέψη όσο γράφατε το δικό σας βιβλίο;

     Όσον αφορά τα προσωπικά ενός ατόμου, γνωστού ή άγνωστου, θεωρώ πως πρέπει να μένουν προσωπικά, είτε πρόκειται για ερωτική αλληλογραφία και μηνύματα είτε για ημερολόγια. Τρέμω στη σκέψη πως ίσως στο μέλλον βρεθεί κάποιος να «κυκλοφορήσει» ενδόμυχες σκέψεις μου. Από την άλλη βέβαια, η σχέση του Καμύ και της Κασαρέ δεν ήταν κρυφή. Ήταν γνωστά τα αισθήματα του ενός για τον άλλον. Έδωσε τη συγκατάθεσή της η ίδια η Κασαρέ για την έκδοση αυτής της αλληλογραφίας, δίνοντας μας την ευκαιρία να ανακαλύψουμε κι ένα άλλο πρόσωπο του Καμύ. Για να πω την αλήθεια, λατρεύω την κλειδαρότρυπα να «χαζεύω» την ιστορία των άλλων αλλά τρέμω στην ιδέα να το κάνουν κάποιοι άλλοι για μένα.

 

 

3.   Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου σας είναι άνθρωποι που τελικά ζυμώνονται από την αγάπη και βλέπουν διαφορετικά τα κοινωνικά στερεότυπα. Είναι η αγάπη ο μεγαλύτερος παράγοντας που συντελεί στη δική τους δράση;

     Η αγάπη είναι σαφώς ένας σημαντικός παράγοντας αλλά δεν νομίζω, όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό, πως είναι ο μεγαλύτερος. Για μένα σημαντικότερη είναι όλη η φιλοσοφία ζωής που έχει η Λίλα και που έχει κληρονομήσει από τον παππού της τον γέρο-Ντράγκο. Το σημαντικότερο αγαθό για εκείνη είναι η προσωπική ελευθερία. Πιστεύει πως σημαντικό είναι να αγωνίζεται και να μην κάνει εκπτώσεις στη ζωή και στα συναισθήματα της, να αγωνίζεται για την ελευθερία της, σεβόμενη πάντα την ελευθερία του άλλου. «Ζήσε το τώρα, μην έχεις ενοχές για τη χαρά», πρεσβεύει η Λίλα και κάνει πράξη τις σκέψεις της.

 

4.   Στο μυθιστόρημά σας σημαντικό ρόλο παίζει η μουσική. Μάλιστα τα δυο διαφορετικά είδη στα οποία αναφέρεστε σηματοδοτούν και την ύπαρξη των δυο διαφορετικών κόσμων. Ωστόσο, η μουσική μοιάζει να βρίσκεται στον κοινό παρανομαστή των δύο γυναικών. Γιατί επιλέξατε να τους δώσετε αυτό το κοινό στοιχείο και τελικά πόσο αυτές οι δυο γυναίκες μοιάζουν; Αναζητάμε εν τέλει τον ίδιο άνθρωπο κάθε φορά για να συνδεθούμε μαζί του;

     Μοιάζουν δύο διαφορετικοί κόσμοι, όμως δεν είναι. Στην ουσία μιλάμε για το ίδιο νόμισμα με δύο διαφορετικές όψεις. Η μουσική είναι ένας κοινός τόπος, ένας δημιουργικός τρόπος έκφρασης. Η Ελισάβετ και η Λίλα έχουν πολλά κοινά σημεία. Πολύ περισσότερα απ΄όσο φαντάζεται και ο ίδιος ο Νέστορας Μπενέτος που βρίσκεται στη μέση του ερωτικού τριγώνου. Η comme il faut Ελισάβετ και η «τρελή» Λίλα παραμένουν δύο δυναμικές γυναίκες που η καθεμιά με τον τρόπο της διεκδικεί και παίρνει αυτό που θέλει: την καριέρα της και τον Νέστορα Μπενέτο. Χρησιμοποιούν διαφορετικά μέσα αλλά τελικά και οι δύο πετυχαίνουν κατά κάποιον τρόπο, τον σκοπό τους. Ναι, νομίζω όμως πως συνήθως κυνηγάμε πάντα τον ίδιο άνθρωπο για να συνδεθούμε.

 

 

5.   Υπάρχει κάποια σκηνή ή κάποιος ήρωας που σας παίδεψαν περισσότερο κατά τη διάρκεια της συγγραφικής διαδικασίας;

     Νομίζω πως για μένα το πιο δύσκολο συγγραφικά κομμάτι ήταν το «στήσιμο» της Ελισάβετ. Δεν ήθελα να την παρουσιάσω ως μία κλασική περίπτωση γυναίκας που έχει βιώσει την απιστία του συζύγου της. Με δυσκόλεψε αρκετά. Ήθελα να δείξω τον πόνο της, την αγωνία της, την προσωπική της μάχη ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους της: γυναίκα με διεθνή καριέρα, σύζυγος, κόρη και τέλος μάνα... και ίσως φίλη... αναγνωρίζει στην αντίζηλο μια σύμμαχο... την σέβεται... Ναι, η Ελισάβετ, αναμφισβήτητα για μένα ήταν ο πιο δύσκολος ήρωας στο στήσιμο, σε αντίθεση με τη Λίλα που βγήκε αβίαστα στο χαρτί.

 

6.    Άραγε, εσείς προσωπικά, πώς θα αντιδρούσατε σε μια ανάλογη περίπτωση; Αν κάτι ανάλογο είχε συμβεί σε εσάς θα θέλατε να γράψετε ένα μυθιστόρημα με το συγκεκριμένο θέμα;

     Θα την ξεμάλλιαζα... εντάξει αστειεύομαι... το πιο πιθανό, θα αποχωρούσα... αλλά πάντα παίζουν ρόλο οι συγκυρίες. Αλλιώς συμπεριφέρεσαι στα είκοσι, αλλιώς στα σαράντα, αλλιώς στα εξήντα. Μεγαλώνοντας, γίνεσαι πιο ανεκτικός. Τουλάχιστον σ’εμένα, αυτό συμβαίνει. Θα απαντήσω σιβυλλικά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Δεν γράφω αυτοβιογραφικά βιβλία αλλά όλα μου τα βιβλία έχουν αυτοβιογραφικές αναφορές χωρίς ωστόσο ο αναγνώστης να γνωρίζει είναι ποιες είναι αυτές.

 

7.    Πιστεύετε ότι το εξώφυλλο, η περίληψη του οπισθόφυλλου και ο αντιπροσωπευτικός τίτλος είναι σημαντικά για ένα βιβλίο και ποια είναι τα συναισθήματά σας τώρα που βλέπετε την Ερωμένη του Πατέρα τυπωμένο βιβλίο πια, να κοσμεί τις προθήκες των βιβλιοπωλείων;

     Την εποχή της εικόνας και του μεγάλου ανταγωνισμού, η αλήθεια είναι πως και τα τρία παίζουν σημαντικό ρόλο. Στο συγκεκριμένο βιβλίο νομίζω πως εξώφυλλο, περίληψη, τίτλος είναι αντιπροσωπευτικότατα για το τι θα διαβάσει στις σελίδες του ο αναγνώστης.

Τα συναισθήματα είναι περίεργα: από τη μια, είμαι σαφώς πάρα πολύ χαρούμενη όπως κάθε φορά που ένα βιβλίο μου βγαίνει στην αγορά, από την άλλη είμαι λίγο περισσότερο αγχωμένη γιατί ήταν ένα προσωπικό στοίχημα. Συνήθως γράφω για ιστορικές περιόδους αρκετά μακρινές και αυτό το το βιβλίο είναι αρκετά σύγχρονο... οι περισσότεροι έχουμε μνήμες από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα.

 

8.    Αν σήμερα είχατε την ευκαιρία να μιλήσετε με την Κατρίν Καμύ τι θα τη ρωτούσατε για την αντίδρασή της στη σχέση του πατέρα της με την ερωμένη του και αν μπορούσατε να συνομιλήσετε με την ηρωίδα σας θα της κάνατε τις ίδιες ερωτήσεις;

     Η Κατρίν Καμύ είναι ένα χείμαρρος στις συνεντεύξεις της. Έχει μιλήσει για το συγκεκριμένο θέμα τόσο παραστατικά, με τόσες λεπτομέρειες, έχει δώσει τόσες συνεντεύξεις, όχι μόνο μόνη της αλλά και με την ίδια τη Μαρία Κασαρέ που έχει απαντήσει σε όλες μου τις ερωτήσεις. Εάν γνωρίζει κάποιος γαλλικά και τον ενδιαφέρει το ζήτημα, αρκεί ένα απλό ψάξιμο στο youtube. Ο χαρακτήρας της Κατρίν Καμύ και ο γλυκός τρόπος με τον οποίο έχει μιλήσει και για όλα τα πρόσωπα του τριγώνου, με οδγια το ﷽﷽﷽τς νατοήγησαν να πλάσω με τόσο αγάπη τους ήρωες μου. Δεν νομίζω πως θα ήθελα να την ρωτήσω κάτι πέρα από το να της κάνω μια μεγάλη αγκαλιά και να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για το φωτεινό της χαμόγελο και τον χειμαρώδη αγαπησιάρικο λόγο της.

 

 

9.    Πότε μια ιστορία γίνεται για εσάς μυθιστορηματικό θέμα; Ποια στοιχεία πρέπει να έχει για να σας εμπνεύσει;

     Ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω... νομίζω όμως όταν είναι ένα θέμα που για πολλούς μήνες δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου... δηλαδή έρχονται στα καλά – καθούμενα ολόκληρες σκηνές ή ολόκληρα κεφάλαια χωρίς ακόμη να έχω αποφασίσει να γράψω το βιβλίο.

 

 

10.                 Και μετά το μυθιστόρημα Η ερωμένη του Πατέρα πού πιστεύετε ότι θα σας οδηγήσουν τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα;

     Άγνωστον... Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο, πιστεύω πως είναι και το τελευταίο μου... νομίζω πως δεν έχω άλλες ιστορίες να πω... Δεν βασανίζομαι από το φόβο της λευκής σελίδας. Έχω αποδεχθεί πως κάποια στιγμή θα υπάρξει ένα βιβλίο που θα είναι το τελευταίο. Αλλά μέχρι στιγμής, πέφτω έξω. Έρχεται ένα γεγονός που με ξεσηκώνει... οπότε περιμένω αυτό το γεγονός... ή ίσως και να έχει έρθει ήδη... ας αφήσουμε και κάποια πράγματα για έκπληξη... μην τα πούμε όλα τώρα...