Η Κία Φιλιππίδου συνομιλεί με τη Βιργινία Αυγερινού

 Η Κία Φιλιππίδου γεννήθηκε στην Καστέλα του Πειραιά, τελείωσε το Αρσάκειο Ψυχικού και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εργάσθηκε ως επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Ζει στην Αθήνα με τον σύζυγό της, Χρήστο Φλώρο, και έχει μια κόρη και δύο εγγονούς. Τον Οκτώβριο του 2021 εκδόθηκε το πρώτο μυθιστόρημά της με τίτλο Η καλοσύνη αιωρείται πάνω από δυο καρβέλια ψωμί και ένα γέρικο κουνέλι και φέτος κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Βακχικόν, το νέο της έργο με τίτλο Κυκλαδικό νουάρ, και ήταν η αφορμή για την πραγματικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί και που πρόθυμα μας παραχώρησε η συγγραφέας.

 

Πώς εμπνευστήκατε την ιστορία του Κυκλαδικού νουάρ, ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα γεμάτο σασπένς, με φόντο το καλοκαιρινό κυκλαδίτικο Αιγαίο, και τι μεσολάβησε από τη σύλληψη της ιδέας έως την έκδοσή του από τις Εκδόσεις Βακχικόν;

Το εμπνεύστηκα από τις καλοκαιρινές μου διακοπές του 2021, που είχαν όλες αυτές τις ωραίες στιγμές δίπλα στη θάλασσα, με τα κοκτέιλ, τα μπαράκια, την αδελφοποίηση των παραθεριστών, και τα αστέρια που λαμπύριζαν. Ευτυχώς δεν είχαν φόνους, αρχαιοκάπηλους, κυνηγητό στα νησιά και συλλήψεις στην Κατάνια. Αυτά τα πρόσθεσε ο εγκλεισμός στο σπίτι τον δεύτερο χειμώνα της πανδημίας και ίσως η διάθεσή μου να μετατρέψω την αόρατη απειλή που αισθανόμουν από τον κορονοϊό, στην απειλή που αντιπροσώπευε ένας απροσδιόριστος -σε πρώτη εντύπωση- διώκτης. Γι’ αυτόν θα έγραφα ότι ήθελα εγώ, θα τον προσδιόριζα και θα τον αντιμετώπιζα.

 

Τι συναισθήματα σας δημιούργησε η συγγραφή του και πώς νιώθετε τώρα που το βλέπετε τυπωμένο να κοσμεί τις προθήκες των βιβλιοπωλείων;

Ήμουν συνεπαρμένη όσο το έγραφα, και ζούσα πολύ έντονα την περιπέτεια, αλλά και τις στιγμές απόλαυσης που περιγράφω. Τώρα που το βλέπω στα βιβλιοπωλεία, νοιώθω συγκίνηση.

 

Η φαρμακοποιός Ντίντα και ο αρχιτέκτονας Ορφέας. Με ποια στοιχεία πλάσατε τους κεντρικούς ήρωες του νέου σας βιβλίου; Είναι δυο αντίθετοι κόσμοι που ωστόσο έλκονται;

Η Ντίντα είναι η ανασύνθεση των στοιχείων που πήρα από πολλές γυναίκες γύρω μου. Ο Ορφέας έχει επίσης υλικό από πολλούς ανθρώπους που έχω συναντήσει και συναναστραφεί. Η πρώτη εικόνα που δίνω γι’ αυτόν όπως τον περιγράφω στο μικρό λόμπι του ξενοδοχείου «Άρτεμις», είναι ακριβής καταγραφή της μακρινής πραγματικότητας, που είχε συμβεί όμως σε άλλο χώρο και συνθήκες, όταν πρωτοείδα τον άντρα μου. Έλκονται σίγουρα, αλλά δεν θεωρώ ότι ανήκουν σε αντίθετους κόσμους. Και οι δύο έχουν υποταχθεί -χωρίς να το καταλαβαίνουν- στους ρόλους που τους υπαγόρευε το φύλο τους, η εποχή που γεννήθηκαν και η οικογένεια τους, παγιδεύοντάς τους σε ζωές που δεν ήταν ακριβώς η επιλογή τους. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα που τους οδήγησε η υποταγή τους, απελευθερώθηκαν.

 

Εμπεριέχουν αυτοί οι δύο ήρωές σας ένα κομμάτι του εαυτού σας και σε ποιον βαθμό;

Ναι, εμπεριέχουν, δεν μπορώ να καθορίσω όμως σε ποιο βαθμό.

 

Το βιβλίο σας είναι ένα αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα. Πιστεύετε ότι είναι ένα είδος που αναπτύσσεται ραγδαία και στην ελληνική λογοτεχνία; Υπάρχει το κατάλληλο αναγνωστικό κοινό;

Ναι, νομίζω ότι γράφονται πολύ ενδιαφέροντα ελληνικά αστυνομικά βιβλία τελευταία και νομίζω ότι ένα μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού ενδιαφέρεται. Άλλωστε, όπως διαβάζουμε και στο «Κυκλαδικό Νουάρ» οι εκπομπές που λύνουν μυστήρια -σαν του Λεωνίδα- σημειώνουν ρεκόρ τηλεθέασης. Αυτό δείχνει τη δυναμική του είδους.

 

Ποια ήταν η πιο δύσκολη συγγραφικά σκηνή του μυθιστορήματος σας και ποια συναισθήματα σας δημιούργησε κατά τη διάρκεια της συγγραφής της;

Η σκηνή που η Ντίντα σκοτώνει τον επίδοξο δολοφόνο τους. Μου ήταν δύσκολο να περιγράψω τα τεχνικά της χαρακτηριστικά γιατί ήταν μια «αγορίστικη» σκηνή! Την είχα πολύ έντονα στο μυαλό μου και ένοιωθα αληθινή αγωνία όταν την έγραφα.

 

Ποια στοιχεία είναι αυτά που θεωρείτε ότι πρέπει να έχει μια καλή αστυνομική ιστορία για να μπορέσει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών;

Ωραία ατμόσφαιρα που θα σε τοποθετεί στο χώρο και στον χρόνο που εκτυλίσσεται η ιστορία, κάνοντας σε να σου αρέσει που είσαι εκεί. Περιγραφές μικρών, φαινομενικά ασήμαντων γεγονότων και πραγμάτων, που αργότερα θα επηρεάσουν την πλοκή. Τρισδιάστατους χαρακτήρες. Πράξεις και παραλήψεις των ηρώων που να συνάδουν με την προσωπικότητά τους, όπως υποδηλώνεται στις σελίδες του βιβλίου. Μυστήριο σε σωστές δόσεις και στα κατάλληλα σημεία. Να δημιουργούνται ερωτηματικά που δεν θα έχουν προφανείς λύσεις, αλλά μετά να φαίνεται απόλυτα δικαιολογημένο το ότι προέκυψαν, με όποιο τρόπο και αν απαντήθηκαν. Να υπάρχουν ανατροπές, αλλά όχι τόσες ώστε να αλλοιώνουν τη ροή του βιβλίου και να σε κάνουν να μη μπορείς να εμπιστευθείς κανέναν από τους ήρωες, αν συνεχώς μεταλλάσσονται.

 

Έχετε σκεφτεί να γράφατε ενδεχομένως μια επόμενη ιστορία με τους ίδιους ήρωες;

Ναι! Ελπίζω να γράψω μια καινούργια ιστορία, με διαφορετικό θέμα, αλλά με κάποιους από τους ήρωες μου να πρωταγωνιστούν, για να τους δω να εξελίσσονται στον χρόνο.

 

Εξακολουθείτε να σκέφτεστε την τύχη των ηρώων σας όταν έχει ολοκληρωθεί η έκδοση ενός βιβλίου σας;

Ναι! Τους νοιώθω πλέον οικογένεια.

 

Κλείνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε, θα θέλατε να προσθέσετε κάτι για το βιβλίο σας και να μας μιλήσετε για τα μελλοντικά συγγραφικά σας βήματα;

Θέλω να προσθέσω ότι είχα μια πολύ καλή σχέση με το βιβλίο μου όταν το πληκτρολογούσα, το ένοιωθα ενεργό στη συγγραφή του, και μου έδινε εκείνο τις ιδέες για το πως έπρεπε να εξελιχθεί!

Κι εγώ σας ευχαριστώ θερμά. Απόλαυσα πραγματικά τις ερωτήσεις σας και τη δυνατότητα που μου έδωσαν να «ψάξω» λίγο κάποιες πλευρές του Κυκλαδικού Νουάρ.