Η ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ, ΦΙΟΝΑ ΒΑΛΠΙ Μτφ: Αγορίτσα Μπακοδήμου, Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Τη  Φιόνα Βάλπι σύστησαν στο Ελληνικό αναγνωστικό κοινό, οι εκδόσεις Μίνωας που φέτος τον Ιανουάριο κυκλοφόρησαν στη χώρα μας το έργο της με τίτλο Η ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ σε μετάφραση Αγορίτσας Μπακοδήμου. Η Φιόνα Βάλπι γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και το 2007 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, όπου έζησε επτά χρόνια. Η αγάπη της για τις δύο αυτές χώρες, τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους αναβλύζει από τα βιβλία που έχει γράψει. Αντλεί έμπνευση από τις ιστορίες δυνατών γυναικών, ιδιαίτερα κατά τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η σχολαστική ιστορική της έρευνα εμπλουτίζει τη γραφή της με μια υποβλητική αίσθηση του χρόνου και του τόπου. Η ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ έχει μεταφραστεί σε 26 γλώσσες.

     «Ήρθαμε εδώ αναζητώντας μια καινούρια αρχή. Αλλά αντί για ελπίδα, αισθάνομαι απλώς κενό. Αυτή εδώ είναι 19 μια πόλη κουρνιασμένη στην άκρη ενός ωκεανού τσακισμένων ονείρων, φτωχική και ανεμοδαρμένη, με τους κάποτε όμορφους δρόμους της να έχουν τώρα ξεπέσει. Η χολιγουντιανή λάμψη των ημερών του Μπόγκαρτ και της Μπέργκμαν έχει χαθεί εδώ και καιρό, αποτελώντας πια μόνο μια μακρινή ανάμνηση. Εμένα μου μοιάζει σαν το τέλος του κόσμου.»

     Το 1941 η μικρή Ζοζί μαζί με την οικογένεια της αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το Παρίσι, υπό τον φόβο των ναζιστικών θηριωδιών στις εβραϊκές οικογένειες. Καταφεύγουν στην Καζαμπλάνκα μέχρι να εκδοθούν τα χαρτιά τους για την Αμερική. Η Ζοζί που θέλει να γίνει συγγραφέας, αρχίζει να καταγράφει στο ημερολόγιο που πήρε ως δώρο Χριστουγέννων, τις εμπειρίες της. Καταγράφει τη ζωή στην Καζαμπλάνκα, το νέο τους σπίτι. Υπάρχουν πολλοί πρόσφυγες κοντά τους.

Σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετά, το 2010,  η Ζόι με τον σύζυγο της Τομ, ο οποίος μετατίθεται από την ναυτιλιακή εταιρεία που εργάζεται, και το παιδί της μετακομίζει από την Αγγλία στην Καζαμπλάνκα, μια πόλη τόσο διαφορετική από ό,τι έχει συνηθίσει. Σε μια νέα πόλη αντιμετωπίζει προβλήματα με τον γάμο της και την σοβαρή δερματίτιδα που τη βασανίζει. Και προσπαθεί να προσαρμοστεί.  Μια πόλη όμως, τόσο διαφορετική από αυτή που θα διαβάσει στο ημερολόγιο της Ζοζί που θα ανακαλύψει κατά λάθος κάτω από τις σανίδες του σπιτιού της. Ένα ημερολόγιο που αρχίζει να διαβάζει με ενδιαφέρον για γεγονότα του παρελθόντος, γραμμένο από ένα παιδί τόσα χρόνια πριν. Μήπως είναι η αρχή για μια νέα προοπτική στη ζωή της Ζόι; Μήπως αυτό θα την κάνει να δει καλύτερα τον ίδιο της τον εαυτό και τελικά μήπως το ημερολόγιο καταφέρει να της δώσει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο; Και όταν η αφήγηση στο ημερολόγιο ξαφνικά σταματά και δεν υπάρχουν άλλες σελίδες για ανάγνωση; Τι απέγινε η Ζοζί;

     Διπλό χρονοδιάγραμμα με  δύο αφηγηματικές φωνές, και οι δυο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Της Ζόι του σήμερα και της Ζοζί του χτες. Της Καζαμπλάνκα του σήμερα και της Καζαμπλάνκα του χτες. Και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, η ιστορία της Γαλλίας και του Μαρόκου. Η ιστορία των Ευρωπαίων προσφύγων και η μεταναστευτική κρίση της Βόρειας Αφρικής κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, η ιστορία της Γαλλικής Αντίστασης. Η συγγραφέας, καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να ζει στο χτες και στο σήμερα, στην Πόλη του Μαρόκου. Ολοζώντανες περιγραφές τοποθετούν τον αναγνώστη στο χωροχρονικό πλαίσιο της αφήγησης και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του, για να ανακαλύψει μέσα από γεγονότα και ανατροπές τις αλήθειες που κρύβονται στον χρόνο.

     Ένα βιβλίο- δύο ιστορίες. Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα με υπέροχες περιγραφές της Καζαμπλάνκα, για τον πόλεμο, την προσφυγιά, τους οικογενειακούς δεσμούς, την απώλεια, την αντοχή, την ανθρωπιά, την ελπίδα. Ένα ανάγνωσμα που θα ικανοποιήσει τον αναγνώστη όταν οι δύο αφηγήσεις φτάσουν στο τέλος, όταν η συγχώνευση των δύο ιστοριών θα οδηγήσουν σε ένα συγκινητικό, ελπιδοφόρο και συνάμα απροσδόκητο τέλος που συγκλονίζει.

 

«Μαρόκο, 1941. Με τη Γαλλία να βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή, η δωδεκάχρονη Ζοζί καταφεύγει με την οικογένειά της στην Καζαμπλάνκα, μια πόλη γεμάτη ασυνήθιστους χαρακτήρες, πρωτόγνωρες εικόνες, μεθυστικές μυρωδιές και ήχους που κατακλύζουν τις αισθήσεις. Όσο ο πατέρας της Ζοζί περιμένει με αγωνία να εκδοθούν τα χαρτιά τους, ώστε να ταξιδέψουν με ασφάλεια στην Αμερική, εκείνη θα καταγράψει στο ημερολόγιό της όλες τις στιγμές που θα τη γοητεύσουν και θα την προβληματίσουν.

Το 2010 η Ζόι καταφθάνει στο ίδιο λιμάνι και προσπαθεί να προσαρμοστεί στο άγνωστο μέρος. Όταν ανακαλύπτει το ημερολόγιο κάτω από τις σανίδες του σπιτιού της, μαγεύεται από τον κόσμο της νεαρής Ζοζί, που κάποτε κοίταζε την ίδια θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό, αλλά γνώριζε μια πολύ διαφορετική Καζαμπλάνκα. Μπορούν άραγε οι αφηγήσεις της να τη βοηθήσουν να μετατρέψει την τραγωδία σε ελπίδα και να βρει την παρηγοριά που χρειάζεται για να θεραπεύσει τη ραγισμένη της καρδιά;»