Η Μαρία Στεφάνου συνομιλεί με την Βιργινία Αυγερινού

 

1 Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο, ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ.  Μιλήστε μας λίγο για την πορεία αυτού του βιβλίου. Πώς εμπνευστήκατε την ιστορία του και τι μεσολάβησε από τη σύλληψη της ιδέας έως την έκδοσή του από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

     Αρχικά να σας πω ότι η σύλληψη της ιδέας αυτού του βιβλίου μετράει περίπου 13 χρόνια. Ήμουν σε μια παραλία του νησιού μου, όταν άρχισα να «ρίχνω» τις πρώτες ιδέες για την ιστορία στην κολλητή μου, στην οποία άλλωστε κάνω ειδική αφιέρωση μέσα στο βιβλίο. Ωστόσο, ήξερα ότι δεν ήμουν αρκετά ώριμη για το εγχείρημα αυτό κι έτσι ξεκίνησα να γράφω αποσπασματικά, χωρίς να έχω στο μυαλό μου ότι πρέπει να τελειώσει άμεσα. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε κατά την περίοδο της καραντίνας, οπότε επιμελήθηκα και ολοκλήρωσα το βιβλίο και στη συνέχεια το έστειλα προς αξιολόγηση στο εκδοτικό μου σπίτι, τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

2 Τα συναισθήματα σας και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του και τώρα που το βλέπετε τυπωμένο να κοσμεί τις προθήκες των βιβλιοπωλείων;

     Ήταν το όνειρό μου και έγινε πραγματικότητα. Την εικόνα αυτή τη φανταζόμουν από την πρώτη στιγμή που άρχισα να το γράφω, τα μεσημέρια μετά τη σχολή καθώς χάζευα τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων στην οδό Σόλωνος και τους γύρω δρόμους, στις εκθέσεις βιβλίων που επισκεπτόμουν... Η συγγραφή είναι η μεγάλη μου αγάπη από όταν ήμουν παιδάκι και νιώθω ότι γεννήθηκα για να κάνω αυτό ακριβώς το πράγμα.

3 Πώς ξεκίνησε  να σχηματίζεται στο μυαλό σας η ιδέα αυτού του βιβλίου και τι σκεφτήκατε πρώτα, τους ήρωες, ενδεχομένως τη Μαρίνα, τον Φίλιππο ή την πλοκή;

     Αρχικά έμπνευσή μου αποτέλεσε η Σύμη, ένα νησί με μια πολύ μοναδική ενέργεια που την καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου εκεί. Τα καλοκαίρια εκεί έχουν κάτι το μαγικό. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σκέφτηκα αρχικά την ιστορία των δυο πρωταγωνιστών και σιγά-σιγά άρχισαν να διαμορφώνονται και οι ίδιοι στο μυαλό μου σαν προσωπικότητες. Στη συνέχεια, αντλώντας έμπνευση από διάφορα πρόσωπα και γεγονότα, άρχισαν να προστίθενται και οι υπόλοιποι χαρακτήρες του βιβλίου και οι ιστορίες τους, μέχρι που δημιουργήθηκε η τελική πλοκή όπως είναι σήμερα.

4 Κεντρική ηρωίδα σας η Μαρίνα. Είναι μια γυναίκα εγκλωβισμένη στα τραύματά της ή καταφέρνει τελικά να τα ξεπεράσει και τι συντελεί σε αυτό;

     Η Μαρίνα είναι μια κοπέλα με αυξημένη ενσυναίσθηση και ευαισθησία κι αυτό, σε συνδυασμό με κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες που βιώνει, έχει ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στα τραύματα που αναφέρετε. Μεγαλώνοντας, γνωρίζει και μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό της, βιώνει ακραία συναισθήματα και καταστάσεις, μέχρι που στο τέλος του βιβλίου είναι πια μια άλλη γυναίκα, με διαφορετική κοσμοθεωρία και αντίληψη για τη ζωή. Φυσικά, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει ποτέ ολοκληρωτικά από τα τραύματά του- τα τραύματά μας είναι μέρος του εαυτού μας. Το θέμα είναι να βρίσκουμε τον τρόπο να τα κατανοούμε, να τα αποδεχόμαστε και να τα χρησιμοποιούμε ως εφόδια και όπλα για την ανάπτυξη μας. Αυτό κάνει και η Μαρίνα.

5 Στο βιβλίο  αναδύεται με σαφήνεια  το ερώτημα αν καταφέρνουμε τελικά να αφήσουμε κάτι πίσω μας στο σύντομο «πέρασμά μας από τον μικροσκοπικό μας πλανήτη, που στεγάζει αδιαμαρτύρητα τις ταραχώδεις ζωές μας» Ένα υπαρξιακό ερώτημα που συμμερίζεται πολύς κόσμος. Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μιλήσει κανείς για υπαρξιακά θέματα και να θέσει φιλοσοφικούς προβληματισμούς;

     Νομίζω πως η λογοτεχνία είναι το κατ’εξοχήν μέσο για να θέσει κανείς τέτοια θέματα. Αυτό είναι ίσως και το πιο υπέροχο κομμάτι της λογοτεχνίας, ότι μέσα από την μυθοπλασία και πάνω στην πιο ευάλωτη στιγμή του αναγνώστη που δένεται και ταυτίζεται με τους ήρωες, έχει την ευκαιρία να περνάει μηνύματα, να εκθέτει προβληματισμούς κι όλα αυτά να πέφτουν σε γόνιμο έδαφος. Δεν είναι απλά ψυχαγωγία, είναι τέχνη και σκοπός της τέχνης, κατ’εμέ, είναι ακριβώς αυτό.

6 Η Μαρίνα, όπως και εσείς, μεγαλώνει στη Σύμη και εισάγεται στη Νομική. Έχετε αυτοβιογραφικά στοιχεία στο μυθιστόρημά σας;

     Όλοι σχεδόν οι ήρωες έχουν κάτι από εμένα και αυτό  νομίζω είναι αναπόφευκτο. Επίσης, πολλοί από τους ήρωες έχουν στοιχεία από πραγματικά πρόσωπα που με ενέπνευσαν. Γράφω για πράγματα που έχω ζήσει και ξέρω, οπότε υπάρχουν κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία στο μυθιστόρημα, όπως πολύ σωστά αναφέρετε για παράδειγμα τη Νομική ή κάποιες αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία. Ωστόσο, η Μαρίνα δεν ταυτίζεται με εμένα και δεν έχτισα την προσωπικότητά της βάσει της δικής μου. Είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι.

7 Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να ξεπεράσουν οι νέοι σήμερα τις αντιξοότητες, «να βιώσουν αποστάσεις, απώλειες και βαρυχειμωνιές», όπως οι ήρωες του βιβλίου σας, ή μήπως είναι πιο ευάλωτοι στις μέρες μας και αν ναι, γιατί.

     Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις σήμερα είναι πολύ διαφορετικές από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Το ίδιο και οι νέοι. Κι αυτό γιατί σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να τελειώσεις μια σχέση από ό,τι παλιότερα, κάτι δεν είναι ούτε μόνο καλό, ούτε μόνο κακό. Αφενός είναι καλό που δεν γίνονται τόσοι συμβιβασμοί όσο παλιότερα, δεν υπάρχει πια τόση ανοχή σε τοξικές ή κακοποιητικές συμπεριφορές. Από την άλλη, είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν παλεύουν πια τόσο για να κρατήσουν τις σχέσεις ζωντανές. Οπότε, κατά μία έννοια είναι λιγότερο ανθεκτικοί στις δυσκολίες. Όμως, όπως και στο βιβλίο, έτσι και στη ζωή, πάντα θα υπάρχουν οι σπάνιες εκείνες σχέσεις και τα συναισθήματα που θα αντέχουν στις αντιξοότητες και θα ανθίζουν μέσα από αυτές. Κι η σπανιότητά τους τις κάνει ακόμα πιο όμορφες.

8 Τι θα θέλατε να κρατήσουν οι αναγνώστες από το ταξίδι τους με το ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ;

     Θα ήθελα να κρατήσουν ότι ακόμα και μέσα στα πιο βαθιά σκοτάδια υπάρχει φως, ακόμα και στον πιο βαρύ χειμώνα ανθίζουν λουλούδια. Κι ότι υπάρχουν πολλά πράγματα πέρα από τη θνητή μας ύπαρξη και όσα μπορούμε να κατανοήσουμε, πράγματα που δεν υπακούουν στους κανόνες της φυσικής και της βιολογίας και που δεν έχουν τέλος. Η αγάπη είναι ένα από αυτά.

9 Το βιβλίο σας κυκλοφόρησε από τις εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ με μια καινοτομία που δεν είχαμε ξαναδεί. Αναφέρομαι βέβαια στη νησιωτική ζωγραφιά που κοσμεί τις άκρες των σελίδων του και που μπορεί να δει κανείς όταν το βιβλίο είναι κλειστό. Μια, ομολογουμένως, ευφάνταστη ιδέα. Πώς προέκυψε αυτό στο βιβλίο σας; Είναι κάτι που το ζητήσατε εσείς;

     Οι εκδόσεις Ψυχογιός έκαναν εξαιρετική δουλειά από την αρχή της συνεργασίας μας και το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν αυτή η καινοτομία. Ήμασταν σε συνεννόηση σχετικά με το εξώφυλλο και την αισθητική του, αλλά το σχέδιο στις άκρες των σελίδων ήταν μια έκπληξη. Θεωρώ πως είναι αντικειμενικά ένα βιβλίο κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη!

10  Κλείνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε, θα θέλατε να μας πείτε τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν νέο συγγραφέα που θα ήθελε να μπει στον χώρο του βιβλίου καθώς και για τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;

     Σας ευχαριστώ κι εγώ για τη ‘’φιλοξενία’’. Μία και μοναδική συμβουλή που θα δώσω στους νέους συγγραφείς είναι να μην τα παρατάνε ποτέ και να μην πτοούνται. Όταν το γράψιμο βγαίνει από μέσα σου σαν ανάγκη, πρωτίστως γράφεις για να ικανοποιήσεις αυτή την ανάγκη, γιατί παίρνεις ζωή από αυτό, όχι για την επιτυχία, ούτε καν για την έκδοση.  Γι’αυτό, να συνεχίσουν να γράφουν μέσα από την ψυχή τους, να μη σαμποτάρουν τον εαυτό τους και να μη λογοκρίνουν τα γραφόμενά τους. Και φυσικά να στέλνουν τα έργα τους προς αξιολόγηση σε εκδοτικούς οίκους και να μην αποτρέπονται από το φόβο της απόρριψης.

Όσον αφορά εμένα, έχω ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο μου και απολαμβάνω στο έπακρο τη διαδρομή!