ΠΕΤΡΑ ΨΑΛΙΔΙ ΧΑΡΤΙ, ALICE FEENEY, Εκδόσεις BELL Μετάφραση: Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου

«Μερικές φορές λέω ψέματα». To απόλυτο ψυχολογικό θρίλερ της Alice Feeney έφεραν στη χώρα μας οι εκδόσεις Bell το καλοκαίρι του 2017. Το ελληνικό αναγνωστικό κοινό το υποδέχθηκε θερμά και ακολούθησε τα επόμενα συγγραφικά βήματα της ALICE FEENEY. Πάντα από τις εκδόσεις Βell, ακολούθησαν το 2019 το Ξέρω ποια είσαι, το 2021 Η δική του και η δική της και φέτος τον Απρίλιο κυκλοφόρησε το νέο της έργο με τίτλο ΠΕΤΡΑ ΨΑΛΙΔΙ ΧΑΡΤΙ.

       […Το πέτρινο πάτωμα είναι κρύο και η παγωνιά του διαπερνλαει τα πόδια μου μέσα απ΄ τις  κάλτσες μου. Βιάζομαι να γυρίσω στη ζεστασιά του άλλου δωματίου, αλλά κάτι στα βιτρό των παραθύρων τραβάει την προσοχή μου. Κοιτάζω πιο προσεκτικά και φαίνονται όντως πολύ ασυνήθιστα. Δεν υπάρχουν θρησκευτικές σκηνές παρά μόνο μια σειρά από πρόσωπα διαφορετικών χρωμάτων. Κοκαλώνω όταν ένα από αυτά κινείται. Και τότε ουρλιάζω, γιατί το λευκό πρόσωπο στο παράθυρο είναι πραγματικό. Κάποιος είναι εκεί έξω και κοιτάζει ολόισια προς το μέρος μου…]

      Ένα συναρπαστικό ατμοσφαιρικό θρίλερ για τον γάμο και τα μυστικά που βρίθουν και μεγαλώνουν εντός του. Μια επέτειος που δε θα ξεχαστεί ποτέ. Άνταμ και Αμίλια. Κερδίζουν ένα Σαββατοκύριακο στη Σκωτία. Φαίνεται πως αυτό το ταξίδι θα είναι μια ευκαιρία για να σωθεί ο γάμος τους. Ένα ταξίδι στην καταιγίδα και στο χιόνι. Δέκα χρόνια γάμου μα και δέκα χρόνια μυστικών. Δέκα γράμματα. Κάθε χρόνο η σύζυγος γράφει ένα γράμμα και εξομολογείται εκ βαθέων για όλα όσα πιστεύει ειλικρινά για τον γάμο τους, για το πώς νοιώθει στη σχέση τους, για το πώς ήταν η χρονιά που πέρασε. Γράμματα που δεν τα δίνει  ποτέ τον άντρα της και ελπίζει πως δε θα διαβαστούν ποτέ. Μια ματιά στο παρελθόν. Γράμματα που συμβολίζουν τον γάμο τους και μέσα μια λέξη. Η λέξη της χρονιάς.  Ποιες είναι αυτές οι λέξεις; Και τι σηματοδοτούν; Κάθε χρόνο και ένα δώρο από διαφορετικό υλικό.

     Και η εθιστική ιστορία προχωρά μέσα από τις τρεις αφηγηματικές φωνές των τριών βασικών χαρακτήρων του έργου, με εναλλασσόμενα κεφάλαια διαφορετικής οπτικής γωνίας της ιστορίας. Και ο αναγνώστης βρίσκεται σε έναν κόσμο εξαπάτησης, μυστικών  και ψέματος. Σε έναν αγώνα επιβίωσης.

Πώς κέρδισε αυτή την εκδρομή η Αμίλια; Ποιος κρύβεται πίσω από αυτό; Ποιος είναι ο μυστηριώδης παρατηρητής; Ποιος και γιατί τους θέλει νεκρούς;

     [Ο σύζυγος μου δεν αναγνωρίζει το πρόσωπο μου. Νιώθω το βλέμμα του επάνω μου καθώς οδηγώ, και αναρωτιέμαι τι βλέπει. Ούτε κανένα άλλο πρόσωπο του φαίνεται γνώριμο, βέβαια, αλλά δεν παύει να είναι παράξενο το γεγονός ότι ο άντρας  που παντρεύτηκα δε θα μπορούσε καν να με  ξεχωρίσει σε μια αναγνωριστική παράταξη υπόπτων…]

     Έτσι ξεκινά το βιβλίο. Φεβρουάριος 2020. Ο σεναριογράφος Άνταμ έχει όμως ανεπτυγμένες αισθήσεις διαφορετικές αφού πάσχει από Προσωπαγνωσία. Δεν μπορεί να διακρίνει χαρακτηριστικά στα πρόσωπα. Ούτε των δικών του ανθρώπων συμπεριλαμβανομένου και της γυναίκας του και αυτό είναι που θα κάνει την ιστορία ακόμα πιο δύσκολη. Μπορεί όμως να αναγνωρίζει ένα γέλιο, τον τρόπο βάδισης κάποιου, ένα άρωμα κλπ.  Και μπορεί το έργο να είναι μια ιστορία για μια αγάπη που χάνεται, για τις ενδοοικογενειακές σχέσεις και συγκρούσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες του σπιτιού ενός ζευγαριού, είναι όμως ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ με έξυπνη πλοκή, γεμάτο ανατροπές που δεν αφήνει τον αναγνώστη να μαντέψει την αλήθεια μέχρι και την τελευταία σελίδα. Τότε που ο αναγνώστης θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα απροσδόκητο και συνάμα απολύτως πιστευτό τέλος.  

     […Αλλά το ταξίδι αυτό δεν το κέρδισαν κατά τύχη. Ο ένας απ’ τους δυο τους λέει ψέματα. Και κάποιος δε θέλει να τα ξαναβρούν και να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι στο εξής…]

     Για μια ακόμα φορά η Alice Feeney καθηλώνει, χειραγωγεί και παίζει με το μυαλό του αναγνώστη. Μια σκοτεινή και εναγώνια αφήγηση μιας μυστηριώδους ιστορίας που τοποθετεί δικαίως την Alice Feeney στην κορυφή του συγκεκριμένου είδους και υπόσχεται μεγάλες συγκινήσεις.