"Η ΤΥΧΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΚΟΥΝΤΕΡ ΝΟΪΜΑΝ" -ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΕΚΙΔΗΣ - ΚΕΔΡΟΣ
Σαν να παρακολουθείτε κινηματογραφική ταινία υψηλών προδιαγραφών, τα γεγονότα θα σας συγκλονίσουν και δεν θα μπορείτε να το αφήσετε από τα χέρια σας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Προφανώς, η ταξιδιωτική εμπειρία του συγγραφέα Χρήστου Ντεκίδη τον βοήθησε ώστε να αποδώσει με ακρίβεια και λεπτομερέστατα όλα τα μέρη στα οποία εξελίσσεται η υπόθεση. Και δεν είναι και λίγα.
Στα βάθη της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας οι Ιθαγενείς ζουν με τους δικούς τους κανόνες και νόμους, τα δικά τους ήθη και έθιμα, μακριά από τον πολιτισμό, πόσο μάλλον την ενημέρωση γύρω από το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο όσοι τους πλησιάζουν το μόνο που θέλουν είναι να τους πουλήσουν «καθρεφτάκια» για να τους εντυπωσιάσουν και να κάνουν ανενόχλητοι τις δουλειές τους… στην πλούσια γη τους, τη γη τον προγόνων τους!
Στο υπό κατάρρευση καθεστώς της Λιβύης, ο Μουτασίφ Καντάφι βάζει σε εφαρμογή ένα σχέδιο ώστε να βγάλει από τη χώρα ένα μέρος από τους ανεκτίμητους θησαυρούς που έχει μαζέψει. Μαζί του παίρνει και έναν ιδιαίτερα επικίνδυνο άνθρωπο, τον προϊστάμενο του κλάδου Συλλογής και Επιβεβαίωσης Πληροφοριών Εσωτερικού, αντισυνταγματάρχη Γκαλίμπ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το βασανισμό εκατοντάδων δύστυχων ανθρώπων. Έπαιρνε ιδιαίτερη ευχαρίστηση να βλέπει τα θύματά του ανήμπορα και φοβισμένα και φυσικά κανείς δεν έβγαινε ζωντανός από τα υπόγεια του κτιρίου-κολαστηρίου, όπου ένιωθε ο απόλυτος άρχοντας.
Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγονται τα σημεία που θα αφήσει τους θησαυρούς του ο Καντάφι δεν είναι εύκολο να τον εντοπίσει κανείς και φυσικά δεν αφήνει στην τύχη τίποτε, ούτε καν μάρτυρες. Όμως ο διαβολικός Γκαλίμπ θα βρει τον τρόπο να του ξεφύγει και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στο Λονδίνο όπου για τα επόμενα χρόνια έχει βάλει σκοπό της ζωής του να καταφέρει να κάνει δικό του το θαμμένο θησαυρό.
Ένας υπάλληλος, χειριστής εκσκαφέα μιας διεθνούς μεταλλευτικής εταιρείας που εργάζεται αρκετά χρόνια στα βάθη της Αφρικής, ανακαλύπτει μια μέρα με ανορθόδοξο τρόπο ένα βαλιτσάκι και το περιεχόμενό του, ενώ πίστευε ότι θα του άλλαζε τη ζωή, μόνο μπελάδες και θάνατο θα του φέρει.
Ένα ανελέητο κυνηγητό αρχίζει προκειμένου να ανακαλύψουν το θησαυρό του Γκούντερ Νόιμαν όταν φεύγει από τον καταυλισμό και αφήνει πίσω του τους φίλους του που τον βοήθησαν και τον συμβούλεψαν να εξαφανιστεί, αλλά και πού να πάει ώστε να πουλήσει το ανεκτίμητο φορτίο του.
Εξαιρετικά σοκαριστικές σκηνές εγκλημάτων από τους τζιχαντιστές, σφαγές και καταστροφή απεικονίζουν το μέγεθος της αγριότητας που δεν λαμβάνει υπόψη του την ανθρώπινη ζωή και το μόνο που μετράει είναι το χρήμα, η εκδίκηση, ο θάνατος.
Οι περιγραφές του κυρίου Ντεκίδη είναι ιδιαίτερα λεπτομερειακές, όμως ο αναγνώστης δεν θα προσπεράσει ούτε αράδα, προκειμένου να γλιτώσει από την αγριότητα. Θέλει να μάθει, να δει τι γίνεται παρακάτω, «βλέπει» τις απίστευτες σκηνές να εξελίσσονται μπροστά του τόσο ωμά και ρεαλιστικά, λες και είναι κάπου κρυμμένος και θέλει να μεταφέρει αυτή την αγριότητα σαν αυτόπτης μάρτυρας, να τη μάθουν όλοι, να καταλάβουν πώς λειτουργούν τα πράγματα σε τέτοιες χώρες και από τέτοιους ανθρώπους που μπροστά τους τα άγρια θηρία είναι άγγελοι.
Είναι τόσα πολλά αυτά που εναλλάσσονται στα κεφάλαια που ακολουθούν, τόσο καλά δουλεμένο το κυνήγι του αμύθητου θησαυρού, τόσες πολλές οι περιπέτειες του Γκούντερ Νόιμαν, που πραγματικά δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι μόνο τυχερός δεν στάθηκε βρίσκοντας την θαμμένη βαλίτσα με τα διαμάντια.
Πόσος θάνατος θα τον ακολουθήσει ακόμη, πόσοι άνθρωποι θα χαθούν σε αυτό το ανελέητο κυνηγητό; Και με ποιο τρόπο θα αποδοθεί δικαιοσύνη για τα φριχτά εγκλήματα που μένουν ατιμώρητα;
Δεν θα ήθελα να αποκαλύψω περισσότερα, ούτως ή άλλως οι σχεδόν 600 σελίδες του βιβλίου είναι αδύνατον να καλυφθούν στις λίγες δικές μου σκέψεις. Θέλω μόνο να πω συγχαρητήρια στο συγγραφέα για την εξαιρετική δουλειά του, για την έρευνα που έκανε, για τα τόσα πολλά στοιχεία που δίνει για τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα περιπέτειας, που όμως, δυστυχώς, δεν απέχει και πολύ φαντάζομαι από την αλήθεια για το πώς ενεργούν οι άνθρωποι που κατέχουν δύναμη και χρήμα και τους τρόπους που επιλέγουν ώστε να κάνουν τις δουλειές τους…
Ελπίζω να υπάρχει και συνέχεια σε ένα δεύτερο μέρος, κάτι που θα μπορούσε άνετα να γίνει, καθώς υπάρχουν πάρα πολλά θέματα που θα ήθελε ο αναγνώστης να δει την εξέλιξή τους.
Επέλεξα ένα μικρό απόσπασμα για την Αφρική που δίνει με ακρίβεια την εικόνα της ομορφιάς που κρύβει αυτή η άγρια χώρα…
Στην Αφρική το ξεκίνημα της μέρας είναι μια έντονη και σύντομη διαδικασία. Ενώ στη βόρεια Ευρώπη το σκοτάδι της νύχτας διαλύεται σιγά σιγά μέσα στο γκρι και σταδιακά αρχίζουν να διακρίνονται τα χρώματα, στην Αφρική μια έκρηξη φωτιάς φέρνει τη μέρα απότομα, απροειδοποίητα. Από τη μια στιγμή στην άλλη ένα όργιο κόκκινων χρωμάτων κατακλύζει τον ουρανό. Είναι η μόνη στιγμή που μπορείς να κοιτάξεις με γυμνό μάτι τον πυρωμένο δίσκο που μέσα σε λίγη ώρα θα αρχίσει να ξεραίνει τα ποτάμια και να καβουρντίζει το γρασίδι πάνω στην καυτή γη. Ο βασιλιάς της μέρας αναδύεται στον ορίζοντα πελώριος και φλεγόμενος μέσα από τους πορφυρούς του μανδύες. Είναι μια στιγμή φυσικού μεγαλείου που σε καθηλώνει. Ακόμη και τα ζώα αντιλαμβάνονται τη μαγεία της στιγμής. Για λίγο οι νυχτερινοί ήχοι παύουν και η ζωή κρατά την ανάσα της μέχρι να ολοκληρωθεί αυτός ο βίαιος τοκετός. Ύστερα έρχεται η ζέστη.
Λίγα χρόνια αργότερα, στις απέραντες ερημιές της Αφρικής, ο Γκούντερ Νόιμαν, υπάλληλος διεθνούς μεταλλευτικής εταιρίας, θα κάνει μια ανακάλυψη που θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή του.
Μεγιστάνες και σκληροτράχηλοι μισθοφόροι, αντάρτες και δόλιοι έμποροι διαμαντιών, μαζί με ανθρώπους του υποκόσμου, Λίβυους πρώην αξιωματούχους και φανατικούς τζιχαντιστές, οδηγούμενοι από την απληστία, θα επιδοθούν σε έναν ανελέητο και βίαιο αγώνα με στόχο να αρπάξουν από τον Γκούντερ το εύρημά του.
Η ανθρώπινη ζωή χάνει κάθε αξία και ο Γκούντερ θα αγωνιστεί για την επιβίωσή του κάνοντας μια φρενήρη διαδρομή από την υποανάπτυκτη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία στην κοσμοπολίτικη Αμβέρσα και από κει στη βαυαρική ύπαιθρο και στις ειδυλλιακές λίμνες της Ελβετίας, μέχρις ότου η άστατη θεά Τύχη αποφασίσει σε ποιον πραγματικά θα χαμογελάσει."
*vivliolife.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου