Η ΑΣΤΕΡΟΠΗ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Η Αστερόπη Λαζαρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.  Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο «Βήμα». Έχει ασχοληθεί με το πολιτιστικό και το κοινωνικό ρεπορτάζ. Παράλληλα, έχει ασχοληθεί με την υποκριτική, το τραγούδι και τη μεταγλώττιση και γράφει στίχους.

     Στα εκδοτικά δρώμενα εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2021 όταν κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το πρώτο της βιβλίο με τίτλο  «Μην πατάς ξυπόλυτη».

Πρόκειται για ένα βιβλίο αφήγημα που μπορεί να διαβαστεί και γραμμικά και αποσπασματικά.

Αφηγήματα με αυτοβιογραφικά στοιχεία, μία αυτομυθοπλασία,  χωρισμένη σε 13 ενότητες που έχουν συνοχή μεταξύ τους με κεντρική ηρωίδα την Αστερόπη Λαζαρίδου. Παράδοξα και τραγελαφικά γεγονότα, γραμμένα με χιούμορ, γεγονότα που συγκινούν όπως  η ενότητα με τίτλο «τα δώρα της απώλειας» στην οποία περιλαμβάνεται και το ομώνυμο «μην πατάς ξυπόλητη» που έδωσε τον κεντρικό τίτλο στο βιβλίο, και αγγίζουν τις καρδιές των αναγνωστών. Η ψυχοθεραπεία, ο έρωτας, η προδοσία, η απώλεια, οι σχέσεις,  ένας οδηγός επιβίωσης από την Αστερόπη.

     Κι αν η Σταχτοπούτα ζητούσε γοβάκι σε μεγαλύτερο νούμερο; Πόση ψυχοθεραπεία αντέχει κάποιος μέχρι να "αποφοιτήσει"; Ποια είναι τα ζευγάρια "συνταξιοδοτικό πρόγραμμα"; Ποια είναι η "Πυγμαλέαινα" και γιατί υποφέρει από "καταραμένους ποιητές"; Υπάρχει Έρωτας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Κι αν ναι, αντέχεις να μην ξεμαλλιάσεις τις "καρδιόλες" που βάζουν καρδούλες στις αναρτήσεις του αγαπημένου σου; Μπορείς να ξαναβγείς στον έξω κόσμο, αν βρεθείς στο πατρικό σου στα σαράντα σου; Πώς συνεχίζεις να ζεις, όταν έχουν πεθάνει οι γονείς σου; Πόσο μας άλλαξε ο νέος κορονοϊός;

     «Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη ζωή τους σαν ταινία, δεν το βάζουν ποτέ κάτω. Γιατί έχουν περιέργεια να δουν τι θα γίνει παρακάτω».

     Η Αστερόπη Λαζαρίδου είναι η κεντρική ηρωίδα της ζωής της και του πρώτου βιβλίου της. Εξιστορεί όσα τη διαμόρφωσαν εδώ και δύο δεκαετίες. Από τα φοιτητικά χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του '90 μέχρι σήμερα, από τις ερωτικές περιπέτειες μέχρι τις σκληρές απώλειες και από τις ιστορίες πόλης μέχρι τον νέο ψηφιακό ναρκισσισμό. Ένα βιβλίο γραμμένο με χιούμορ και συγκίνηση, που μιλά στις καρδιές των γυναικών και στις ψυχές των ανδρών.  Ένα υβριδικό, πολύτροπο αφήγημα, που επιβεβαιώνει πως, όταν αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν ταινία, δεν πρόκειται να τη βαρεθείς ποτέ.   

Πριν από λίγες ημέρες και μόλις ενάμιση χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το νέο της έργο με τίτλο Η Ήρα δεν ήταν ζηλιάρα.

«Ποια γυναίκα δεν έχει ακούσει ότι είναι ζηλιάρα, γλωσσού, τρελή, υστερική, άσχημη, χοντρή, τεκνατζού, καριόλα, πουτάνα; Ότι θα μείνει γεροντοκόρη; Ότι φταίει για όλα; Γιατί είναι λάθος ν’ αγαπήσουμε κάποιον νεότερό μας; Γιατί όλοι μιλούν για σεξ αλλά κανείς δεν κάνει;

Ξεκινώντας από την Ήρα, την πιο παρεξηγημένη θεά όλων των εποχών, η Αστερόπη Λαζαρίδου, στο δεύτερο βιβλίο της, αναζητά δικαίωση κόντρα στα στερεότυπα. Μέσα από ιστορίες βγαλμένες από τη δική της ζωή και βιώματα πολλών ακόμη γυναικών, η συγγραφέας σχολιάζει με τόλμη και χιούμορ όσα παθαίνεις επειδή ακριβώς είσαι γένους θηλυκού. Νάρκισσοι που σε φτάνουν στα όριά σου, μια κοινωνία που σχολιάζει αν είσαι μόνη και άτεκνη, σύντροφοι που ζητούν να φέρεις «μια όμορφη φίλη σου» για τρίο, το ταλέντο να επιβιώνεις σε δύσκολες συνθήκες, παρελαύνουν σ’ αυτές τις ανατρεπτικές και απολαυστικές σελίδες.

Το κίνημα του #MeToo, ιστορίες παρενόχλησης και κακοποίησης, γυναικοκτονίες, αδιέξοδοι έρωτες, τραγελαφικά βράδια στη μεθυσμένη Αθήνα. Ένα βιβλίο-ψηφιδωτό της γυναικείας εμπειρίας, που αποτινάζει μία μία τις ταμπέλες κατά των γυναικών. Σαν το μυστικό ημερολόγιο που θα κρατούσαμε, αν μιλούσαμε τόσο ανοιχτά ακόμη και στον ίδιο μας τον εαυτό.»

     Με τον γνωστό αφηγηματικό τρόπο της η Αστερόπη Λαζαρίδου βουτά την πένα της από τη μια στο χιούμορ και από την άλλη στον στοχασμό και παραδίδει τους προβληματισμούς στους αναγνώστες της με έναν ευφάνταστο και λαγαρό τρόπο. Αφουγγραζόμενη τα βιώματα των γυναικών καταθέτει με θάρρος και σπαρταριστό λόγο πώς είναι η σύγχρονη γυναίκα, τι δυσκολίες αντιμετωπίζει στη ζωή της από τις έμφυλες νοοτροπίες, τις κοινωνικές θέσεις που καθορίζουν τη γυναίκα που παραμένει εκτός γάμου, χωρίς παιδιά, που ρυθμίζει τη ζωή της πέρα από τις κοινωνικές συμβάσεις, χωρίς συμβιβασμούς και δεσμεύσεις που δεν θέλουν.

     Με την προφορικότητα ενός κειμένου που θα μπορούσε να είναι σελίδες του προσωπικού ημερολογίου κάθε γυναίκας η συγγραφέας θίγει κοινωνικά θέματα εξαιρετικής σημασίας που αφορούν στη γυναικεία εμπειρία ζωής. Καταγράφει τους κραδασμούς του κινήματος me too και παρουσιάζει κακοποιητικές ιστορίες και ιστορίες αδιέξοδων ερώτων, αγάπης που οδηγήθηκαν στο τέλμα, βραδιές μεθυσιού αλλα και γυναικοκτονίες, ιστορίες που μέσα στην απλότητα της γραφής τους κρύβουν ένα κεφαλαιώδες νόημα και κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για τη σύγχρονη γυναίκα.

     Ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν οι λάτρεις του είδους και ταυτόχρονα θα προβληματίσει τις γυναίκες για τη θέση τους στην κοινωνία.