H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΡΣΕΛΟΥ

 

Η ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΣΕΛΟΥ (ψευδώνυμο) γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και τα τελευταία χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με τη γυναίκεια ένδυση. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία την ώθησε να παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής από καταξιωμένους Έλληνες συγγραφείς.

     Τον Οκτώβρη του 2021 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο ΟΛΑ ΟΣΑ ΨΙΘΥΡΙΣΑΜΕ και ακριβώς ένα χρόνο μετά, τον Οκτώβρη του 2022 κυκλοφόρησε το δεύτερο έργο της με τίτλο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ και είναι η αφορμή για την συνέντευξη που ακολουθεί και που η συγγραφέας πρόθυμα μας παραχώρησε.

 

1)        Με αφορμή το βιβλίο σας με τίτλο Επικίνδυνη που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για το τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το μυθιστόρημα.

     Είχα την επιθυμία να γράψω ένα κοινωνικό, ερωτικό, με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ μυθιστόρημα. Ήθελα να εστιάσω στα παιδικά τραύματα των κεντρικών ηρώων, και το πως αυτά διαμόρφωσαν συμπεριφορικά την ενήλικη ζωή τους.

2)   Όσα χρόνια και να περάσουν οι άνθρωποι δίπλα μας μπορούν να παραμείνουν τελικά άγνωστοι και επικίνδυνοι;

     Σε κάποιες περιπτώσεις ναι. Άνθρωποι υπεράνω υποψίας μπορεί να έχουν μυστικά, μπορούν ακόμα και να γίνουν επικίνδυνοι. Όμως δεν θέλω να το γενικεύω. Δεν πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε κρυψίνοες ή ακόμα και εν δυνάμει επικίνδυνοι. Πιστεύω στην  αλήθεια και στην επικοινωνία. Πιστεύω στις ανθρώπινες σχέσεις, πιστεύω στην αλληλεπίδραση της αγάπης. 

 

3)   Είναι τυχαίο που ονομάσατε την ηρωίδα σας Ηλέκτρα ή πίσω από το όνομα αυτό κρύβεται ένας συγκεκριμένος συμβολισμός;

     Αρχικά νόμιζα ότι ήταν τυχαίο. Εντέλει όμως διαπίστωσα ότι υποσυνείδητα δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή του ονόματος. Η Ηλέκτρα λατρεύει τον πατέρα της και θέλει να τιμωρήσει την μητέρα της για τον τρόπο που του φέρθηκε. Μονίμως γίνεται μια πάλη μέσα της ανάμεσα στην συγχώρεση και την εκδίκηση με στόχο αναπόφευκτα και τον ίδιο της τον εαυτό.

4)   Κρύβουμε όλοι μια επικίνδυνη πλευρά του εαυτού μας που μπορεί να έρθει στην επιφάνεια  ανάλογα με τις καταστάσεις ζωής που βιώνουμε;

     Πιστεύω ναι, αλλά το πως θα εκδηλωθεί και το αν θα εκδηλωθεί ποτέ αυτή η επικίνδυνη πλευρά μας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.  Έχει να κάνει με τις προσλαμβάνουσες από την οικογένεια μας, με τον χαρακτήρα μας, με την ενσυναίσθηση μας, με τις ηθικές αξίες που έχουμε, είναι τόσα πολλά τα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητα μας. Και ξέρετε δεν είναι μόνο η επικίνδυνη πλευρά μας προς τους άλλους, αλλά και το ότι πολλοί άνθρωποι γίνονται επικίνδυνοι προς τον εαυτό τους. Αυτό μεταφράζεται με πολλούς τρόπους, εθισμοί (αλκοόλ, ναρκωτικά, διαταραχές φαγητού) κακοποιητικές σχέσεις, ακόμα και η οκνηρία, η αναβλητικότητα και ματαίωση μπορούν να έχουν τραγική επίδραση στις ζωές μας. Ωστόσο θα έλεγα ότι οι άνθρωποι ως είδος είμαστε απρόβλεπτοι και σε κάποιες περιπτώσεις εκπλήσσουμε ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό με την αντίδρασή μας σε στιγμές κρίσης και επιβίωσης, είτε με θετική, είτε με αρνητική έκβαση.

5)   Είναι ο έρωτας μια τέτοια καταλυτική δύναμη στη ζωή μας;

     Ναι κάποιους μπορεί να τους φτάσει σε ακραίες συμπεριφορές. Ο μονόπλευρος έρωτας (η καψούρα στη καθομιλούμενη)  είναι μια τέτοια συνθήκη. Πολλοί εθίζονται στην απόρριψη και είναι τόσο λάθος, τόσο χάσιμο χρόνου. Το νόημα της ζωής είναι να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε.  Ο αμοιβαίος έρωτας δίνει φτερά, είναι πηγή ευτυχίας και ενέργειας. Όταν είμαστε ερωτευμένοι μπορούμε κυριολεκτικά να κατακτήσουμε τον κόσμο.

6)   Τι ήταν αυτό που σας έκανε να δημιουργήσετε την Ηλέκτρα, την κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος και να στηρίξετε στον χαρακτήρα αυτόν όλο το αφηγηματικό σας οικοδόμημα;

     Στο δεύτερο μυθιστόρημα κεντρική ηρωίδα είναι η Ηλέκτρα. Την Ηλέκτρα την γνωρίζουν οι αναγνώστες μου από το πρώτο μου βιβλίο, το «Όλα όσα ψιθυρίσαμε», η οποία ήταν κόρη της Ερατώς. Γνωρίζουμε την παιδική της ηλικία, την αλληλεπίδραση με τους γονείς της, ξέρουμε τα βιώματα της, και την σχέση με την μητέρα της, και αυτό με κινητοποίησε και με ενέπνευσε να δημιουργήσω το δεύτερο βιβλίο μου με την Ηλέκτρα πρωταγωνίστρια και με τίτλο «Επικίνδυνη». Την Ηλέκτρα την αφήνω στην ηλικία των δώδεκα στο πρώτο βιβλίο και την ξαναβρίσκω στο δεύτερο βιβλίο στην ηλικία των τριάντα ως μια ενήλικη ολοκληρωμένη γυναίκα. Σε αυτό το σημείο να πω ότι το βιβλίο δεν είναι σίκουελ. Διαβάζεται ως αυτοτελές μυθιστόρημα που αν όμως έχεις διαβάσει το πρώτο βιβλίο είναι ένα συν γιατί σου αποκαλύπτονται στοιχεία για το τι συνέβη στους ήρωες μέσα από τις αφηγήσεις της Ηλέκτρας. Να συμπληρώσω επίσης ότι στο βιβλίο κεντρικό ρόλο έχει και η Δανάη η οποία έχει αγαπηθεί πολύ από τους αναγνώστες μου, και αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως γιατί και εγώ αγάπησα την Δανάη καθώς την έγραφα.

7)   Στο βιογραφικό σας διαβάζουμε ότι έχετε παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Πόσο σας βοήθησαν; Είναι η γραφή μια τέχνη που μπορεί να μάθει κάποιος;

     Από μικρή διάβαζα πολύ, διάβαζα ασταμάτητα. Τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής με βοήθησαν να λυθώ μέσα από τις εργασίες- διηγήματα που μας έβαζαν οι συγγραφείς-δάσκαλοι μας να κάνουμε σε εβδομαδιαία βάση. Υπήρχε άμεση κριτική στα γραπτά μας από τους συμμαθητές και τους δασκάλους μας, και αν και ήταν αρκετά σκληρή αυτή η διαδικασία, παράλληλα ήταν απόλυτα ωφέλιμη. Ωστόσο πιστεύω ότι για να γράψεις χρειάζεται να έχεις κάτι πηγαίο που να σε καθοδηγεί.

8)   Διαβάζοντας το βιβλίο σας καταλαβαίνει κάποιος ότι οι σπουδές σας στον κινηματογράφο έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη γραφή σας καθώς οι διαδραματιζόμενες σκηνές περιγράφονται με μια οπτική δυναμική. Είναι πράγματι έτσι;

     Σας ευχαριστώ που μου το λέτε, είναι σημαντικό για μένα.  Συχνά κλείνω τα μάτια μου, και βλέπω την σκηνή και τους διαλόγους που θέλω να γράψω να παίζονται μπροστά μου σαν σε ταινία. Επαναλαμβάνω ξανά και ξανά την σκηνή μέχρι να μου αρέσει αληθινά και να με πείθει. Θέλω ρεαλισμό σε αυτά που γράφω, θέλω να ξέρω ότι μπορούν να συμβούν στην πραγματικότητα, ότι στέκουν.  Ναι, αυτό το κάνω συχνά. Μου αρέσει να μεταφέρω την ζωντάνια της κίνησης, του διαλόγου, μα και της εικόνας μέσα από τα γραπτά μου. 

9)   Τελικά η λογοτεχνία είναι οι χαρακτήρες ενός έργου ή η δράση του;

     Είναι ξεκάθαρα αλληλένδετα, αδιάφοροι χαρακτήρες δεν μπορούν να μας πουν μια δυνατή ιστορία.

10)                 Ποια είναι τα μελλοντικά σας λογοτεχνικά σχέδια; Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο; Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια γι’ αυτό;

     Έχω ξεκινήσει να γράφω ήδη το τρίτο μου μυθιστόρημα. Θα σας πω ότι είναι μια σύγχρονη ιστορία η οποία διαδραματίζεται στο κέντρο της Αθήνας και στα νότια προάστια. Η ιστορία μου αυτή την φορά είναι πιο σκληρή και πολυεπίπεδη από τα προηγούμενα βιβλία μου, θα έλεγα. Έχει έρωτα, παρανομία, έντονες κοινωνικές αντιθέσεις και πολύ αγωνία.

 

     Κυρία Αυγερινού σας ευχαριστώ για την υπέροχη συνέντευξη.

     «Η Ηλέκτρα είναι μια γυναίκα γεμάτη αυτοπεποίθηση· προσηλωμένη πάντα στον στόχο της, ξέρει τι θέλει και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην επιθυμία της. Έχει σχεδιάσει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια στη φαινομενικά τέλεια ζωή της. Είναι επιτυχημένη κοινωνικά, επαγγελματικά, αγαπητή στον περίγυρό της και έχει μια υπέροχη σχέση με τον Στέφανο. Τίποτα όμως δεν της είναι αρκετό… Το ανικανοποίητο συνεχώς της κατατρώει την ψυχή…

Όταν γνωρίζει τον Δημήτρη σε ένα επαγγελματικό ραντεβού, αισθάνεται για εκείνον ακατανίκητη έλξη. Η αδιαφορία όμως που εισπράττει από μέρους του την εξωθεί στα άκρα. Η Ηλέκτρα έχει μάθει να παίρνει πάντα αυτό που θέλει με κάθε τίμημα. Ο μοναδικός τρόπος για να πλησιάσει τον Δημήτρη και να τον σαγηνέψει είναι να εισβάλει στην οικογένειά του και να προσποιηθεί τη φίλη στη σύζυγό του τη Δανάη. Και τότε ένα σκληρό παιχνίδι αποπλάνησης, γεμάτο με οικογενειακά μυστικά και ψέματα, ξεκινάει…

Αλήθεια, πόσο καλά νομίζεις ότι γνωρίζεις τους πιο κοντινούς ανθρώπους της ζωής σου;»