Ο Θεόδωρος Λιμήτσιος συνομιλεί με την Βιργινία Αυγερινού

Photo:Literature .gr
1η Δημοσίευση

     Ο Θεόδωρος Λιμήτσιος γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Το 1999 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Αρχή». Από το 1999 μέχρι το 2011 συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα. Έχει οργανώσει ως διδάσκων/εισηγητής σεμινάρια θεατρικής δημιουργίας με τίτλο «Ο Ηθοποιός μπροστά από ένα μικρόφωνο». Το 2011 εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου συνεργάστηκε με το voiceactors.at. Την ίδια χρονιά δημιούργησε τον ελληνοαυστριακό θεατρικό θίασο «…προς τον ήλιο», όπου διατηρεί μέχρι σήμερα τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.

Το 2020 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα το πρώτο του μυθιστόρημα Εγώ μεγάλωνα για σένα… και τον επόμενο χρόνο το δεύτερο, με τίτλο Μαρουσώ. Απρίλιος 2022 και πάλι από τις Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα κυκλοφόρησε το νέο του έργο με τίτλο  «ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ», η αφορμή για την συνέντευξη που ακολουθεί και που ο συγγραφέας πρόθυμα μας παραχώρησε.

«Το γέλιο σου», το βιβλίο σας που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ελληνικά γράμματα πρόσφατα, είναι ένα βιβλίο για την αγάπη, το χρέος, το καθήκον και τη μοίρα. Μπορεί ο άνθρωπος να αντιπαλέψει τη μοίρα του και τελικά να καταφέρει να την αλλάξει;

Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα που πάντα μου αρέσει να κάνω με τους αναγνώστες μου και δύσκολα μπορώ να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση.

Μεγάλωσα με το «όποιου του μέλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει» που πιστεύω ότι ισχύει σε μεγάλο βαθμό αλλά νομίζω πως πάντα έχουμε τον τελευταίο λόγο. Αρκεί να πιστέψουμε πραγματικά και να μην μας πάρει από κάτω. Έτσι ίσως βάλουμε ένα λιθαράκι στο να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας. Και αν καταφέρουμε να ξεγελάσουμε τη μοίρα τότε μάλλον θα υπάρχει κάποιο τίμημα που οι επόμενες γενιές θα πρέπει να πληρώσουν.

 

Από τα τέλη του 19ου αιώνα στην Πίνδο έως και το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης μετά την απελευθέρωση του νησιού οι ήρωές σας βιώνουν ένα προσωπικό οδοιπορικό στην αγάπη και στα όριά της. Πώς επιλέξατε να εντάξετε τη δράση του βιβλίου στον συγκεκριμένο χωροχρόνο;

Το βιβλίο έπρεπε να ξεκινήσει από την Πίνδο γιατί εκεί τελείωσε η «Μαρουσώ». Και μιας και μιλάμε για τριλογία δεν γινόταν αλλιώς. «Το Γέλιο σου», το τραγούδι του Νίκου Στρατάκη μου έδειξε που θα καταλήξει αυτό το ταξίδι. (Έφυγα από το βοριά φως μου γιατί κρυώνω / κι ήρθα στο νότο να σε βρω και μ’ έκαψες και λιώνω). Το τραγούδι λοιπόν έγινε η κινητήρια μου δύναμη.

 

Μπορεί η αγάπη να «σταματήσει» τον χρόνο και αν ναι ποιο είναι το τίμημα που καλείται να δώσει ο άνθρωπος;

Η αγάπη, όλα τα μπορεί και μπορεί να σταματήσει και το χρόνο γιατί κανείς δεν νοιάζεται για το πού, πώς και ποτέ όταν είναι με τον άνθρωπο που αγαπάει. Το «τίμημα» είναι να είμαστε εκεί, για πάντα!

 

Ο έρωτας παίζει έναν συγκεκριμένο ρόλο στο βιβλίο. Είναι η κινητήριος δύναμη που αλλάζει τα δεδομένα. Τι γίνεται όταν όμως συναντηθεί με την ίδια την απώλεια;

Εκεί ακριβώς είναι και το δίλημμά όχι μόνο των ηρώων του βιβλίου μου αλλά και όλων μας πιστεύω. Το να φύγει κάποιος από κοντά σου ενώ τον αγαπάς πολύ ίσως είναι της μοίρας σου γραφτό… ίσως κι όχι. Κανείς δεν ξέρει ποιος το ορίζει αυτό. Θα το αποδεχτείς να ζεις με την απώλεια ή όχι; Αξίζει να παλέψεις ή καλύτερα έχεις τη δύναμη να παλέψεις για να φέρεις τα πάνω κάτω και ν’ αλλάξεις τα πράγματα;

 

Θα μας πείτε δυο λόγια για τον ρόλο της Μαρουσώς στην εξέλιξη του μυθιστορήματος;

Η Μαρουσώ ως απεσταλμένη της μοίρας έχει να επιλέξει ανάμεσα στο καθήκον και την αγάπη της για τους ανθρώπους. Είναι ακόμη καινούργια σ’ αυτό τον τόπο. Το ρόλο της δεν τον επέλεξε, της δόθηκε μια μέρα στα ξαφνικά χωρίς να το ξέρει και δεν έχει ακόμα συμβιβαστεί ούτε με τη δική της μοίρα. Γι’ αυτό και οι αποφάσεις της είναι συγκεχυμένες.

 

Τελικά η λογοτεχνία είναι οι χαρακτήρες ενός έργου ή η δράση του;

Και τα δυο σίγουρα γιατί χωρίς το ένα δεν υπάρχει το άλλο. Οι χαρακτήρες κάνουν τη δράση και η δράση ολοκληρώνει τους χαρακτήρες.

 

Για το συγκεκριμένο μυθιστόρημά σας ποια ήταν η πρώτη σπίθα που πυροδότησε την έμπνευσή σας;

Το προηγούμενα δύο και τα αναπάντητα ερωτήματα που μου είχανε αφήσει αλλά πολύ περισσότερο το τραγούδι «Το γέλιο σου» που μου έδειξε το δρόμο.

 

Πόσο καιρό χρειάστηκε να κάνετε έρευνα για να μπορέσετε να αποδώσετε τα ιστορικά στοιχεία του βιβλίου;

Η έρευνα ξεκίνησε λίγο πριν κάνω τις σκέψεις μου λέξεις και συνεχίστηκε μέχρι τη μέρα που έβαλα το τέλος. Είναι μαγικό πως στη χρονική περίοδο που διαδραματίζονται και τα τρία βιβλία υπάρχουν γεγονότα σημαντικά για την Ελλάδα που ήταν εκεί και περιμένανε να τα ζωντανέψω.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σας λογοτεχνικά σχέδια;

Τελειώνοντας «Το γέλιο σου» είχα ήδη στο μυαλό μου την επόμενη ιστορία, όπως έκανα και με τα προηγούμενα βιβλία. Ένα τραγούδι είναι και πάλι η κινητήρια δύναμη, το πεπρωμένο και η μοίρα θα συνεχίσουν να με απασχολούν και πολύ σύντομα οι σκέψεις μου θα γίνουν λέξεις.