Όσα τον θυμίζουν, Colleen Hoover Μετάφραση: Νέλλα Γιατράκου, Διόπτρα
[…Δεν ξέρω σε τι
είμαι καλή. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω πραγματικά καλά.
Υπάρχουν πράγματα στα οποία θα ήθελα να είμαι καλή. Θέλω να είμαι καλή μητέρα.
Για τα παιδιά που θα αποκτήσω στο μέλλον, αλλά κυρίως για την κόρη που έφερα
στον κόσμο. Θέλω να έχω έναν κήπο και να τον φυτεύω. Και τα φυτά μου να
ανθίζουν και όχι να μαραίνονται. Θέλω να μάθω να μιλάω στον κόσμο χωρίς να
εύχομαι να μπορούσα να ανακαλέσω κάθε μου λέξη. Θέλω να νιώθω πράγματα όταν
ένας άντρας αγγίζει τη μέση μου. Θέλω να είμαι καλή στη ζωή. Θέλω να την κάνω να
φαίνεται ότι δεν απαιτεί κόπο, αλλά μέχρι τώρα έχω καταφέρει να κάνω κάθε τομέα
της ζωής μου να φαίνεται πολύ δύσκολος για να τον διαχειριστώ…]
Μια συναισθηματική και ταυτόχρονα σπαρακτική
ιστορία αγάπης, πίστης, συγχώρεσης και λύτρωσης. Η Κένα μετά από πέντε χρόνια
στη φυλακή, εξαιτίας του αυτοκινητιστικού δυστυχήματος που στοίχησε τη ζωή του
συντρόφου της, Σκότι, γυρίζει στον τόπο της με την ελπίδα να ξαναβρεί την κόρη της,
την κόρη που ζει με τους γονείς του Σκότι και η ίδια δεν έχει δει ποτέ, καθώς
μια συνάντηση μεταξύ τους είναι κάτι που συναντά
μεγάλα εμπόδια. Ο αγώνας της ξεκινά προκειμένου να δει και να ξανακερδίσει το
παιδί της αλλά και να αποδείξει σε όλους μέσα από τις εξηγήσεις της και τις
πράξεις της, πως πραγματικά της αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Κατά την
επιστροφή της, ο μόνος άνθρωπος στη ζωή της θα είναι ο Λέτζερ, ο ιδιοκτήτης του
τοπικού μπαρ.
Άραγε ο Λέτζερ γνωρίζει την αλήθεια; Άραγε η σχέση που είχε ο
Λέτζερ με τον Σκότι θα επηρεάσει τις κινήσεις του; Και όταν η ζωή τους φέρνει
πιο κοντά και ο χρόνος που περνά ο Λέτζερ με την Κένα, τον κάνει να αλλάξει τα
συναισθήματα του για εκείνη; Πώς θα συμπεριφερθεί; Πώς μπορεί να αλλάζει τους
ανθρώπους ο πόνος και να γεφυρώσει χάσματα; Πώς μια πληγωμένη οικογένεια μπορεί
να συγχωρήσει και μια δυνατή φιλία που έσβησε άδικα με ποιους τρόπους μπορεί να
δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτόν που προκάλεσε μια ακούσια ανθρωποκτονία;
Και το μικρό και ανυποψίαστο παιδί; Και οι γονείς του Σκότι που είναι οι
νόμιμοι κηδεμόνες του παιδιού, βουτηγμένοι ακόμα στη θλίψη τους;
Πρόκειται για ένα
συγκινητικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και τα
αδιέξοδα των προσωπικών διλημμάτων και λαθών που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι
άνθρωποι. Η απώλεια, τα λάθη του παρελθόντος, οι τραγικές τους συνέπειες, οι
ενοχές, ο πόνος, οι οικογενειακοί δεσμοί, οι ευθύνες, το γονεϊκό δικαίωμα, πώς διαχειρίζεται κανείς όλα
αυτά και διεκδικεί εκ νέου την προσωπική του ευδαιμονία;
Δύο είναι οι
κύριες αφηγηματικές φωνές του βιβλίου, της Κένα και του Λέτζερ και στα 42
κεφάλαια εναλλάσσονται για να τονίζονται τα αντικρουόμενα συναισθήματα γύρω από
τους κύριους χαρακτήρες του έργου, το βιβλίο παρουσιάζει με ρεαλισμό όλες
εκείνες τις σκέψεις που ταλανίζουν τους ήρωες και ενώ το βιβλίο μοιάζει να
είναι μια ακόμα συναισθηματική ιστορία, στην πορεία ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται
ότι το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα έργο με βαθιές κοινωνικές προεκτάσεις. Πέρα
από τις ανθρώπινες σχέσεις η συγγραφέας αγγίζει το θέμα των ενοχών, της
συγχώρεσης και της δεύτερης ευκαιρίας στη ζωή, της ελπίδας, πλάθοντας τους
ήρωές της η συγγραφέας τόσο αδρά που νομίζεις ότι βρίσκεσαι, κυριολεκτικά,
δίπλα τους και αφουγκράζεσαι τις πιο μύχιες σκέψεις τους.
Το βιβλίο έχει μεταφράσει η Νέλλα Γιατράκη και
η ατμόσφαιρα στην οποία μας μεταφέρει με τη γλωσσική της αισθητική κάνει το
ανάγνωσμα να ρέει απρόσκοπτα για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ο ρυθμός της
αφήγησης, οι αποκαλύψεις, η βαθιά ψυχαναλυτική διάσταση των ηρώων, η
ενσυναίσθηση, ο τρόπος με τον οποίο ξετυλίγεται η πλοκή, η αμεσότητα της γραφής
κάνουν το βιβλίο αυτό ένα πολύ αξιόλογο ανάγνωσμα που μπορεί να συγκινήσει τους
αναγνώστες, κάτι που σχεδόν πάντα καταφέρνει η Hoover.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου