Το παιχνίδι της γάτας, M. J. Arlidge, Εκδόσεις Διόπτρα
[…ΚΟΝΤΟΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ και γύρισε να
κοιτάξει το δωμάτιο. Το άψυχο σώμα της Μάρθα κειτόταν στο κρεβάτι, κρυμμένο μες
στο μισοσκόταδο. Από μακριά θα νόμιζες ότι κοιμόταν βαθιά. Μα το αίμα που είχε
πεταχτεί στον τοίχο και τώρα αργοκυλούσε προς το πάτωμα βάφοντας την ταπετσαρία
μ’ ένα αποκρουστικό άλικο χρώμα μαρτυρούσε πως επρόκειτο για ψευδαίσθηση. Μια
γυναικεία ζακέτα ήταν κρεμασμένη σε μια καρέκλα πλάι στην πόρτα και ο άντρας
κοντοστάθηκε και σκούπισε τη λεπίδα του τσεκουριού πάνω στο ύφασμα, κοιτάζοντας
συνεπαρμένος το μαλλί να απορροφά το κολλώδες υγρό… ]
Σε όλα του τα έργα ο Arlidge διατηρεί το
δικό του ξεχωριστό υφολογικό στυλ, δημιουργώντας στα βιβλία του μια ατμόσφαιρα
συναρπαστική, γεμάτη ανατροπές που κάνουν την πλοκή των έργων του ιδιαίτερα
ενδιαφέρουσα. Στους αναγνώστες του είναι γνωστή η ευρηματική ηρωίδα του, η Έλεν
Γκρέις. Η Γκρέις δουλεύει μαζί με την ομάδα της και είναι μια αντισυμβατική,
αποτελεσματική ωστόσο, επιθεωρήτρια της Κεντρικής Αστυνομικής διεύθυνσης του
Σάουθάμπτον και επικεφαλής του τμήματος Διερεύνησης εγκλημάτων. Μια
επιθεωρήτρια που δεν διστάζει να θέσει ακόμα και την ίδια της τη ζωή σε κίνδυνο
όταν αναλαμβάνει δράση με στόχο να διαλευκάνει την υπόθεση που της έχει
ανατεθεί.
Αυτό που κάνει τα βιβλία του MJ Arlidge
τόσο ιδιαίτερα είναι ότι κάθε κεφάλαιο είναι γραμμένο από διαφορετική οπτική
γωνία. Ως αναγνώστες κοιτάμε και μέσα από τα μάτια της δυναμικής Έλεν Γκρέις,
που αυτή την φορά έχει στοχοποιηθεί και η ίδια, αλλά και μέσα από τα θύματα,
τους αυτόπτες μάρτυρες, ακόμη και από τον ίδιο τον δολοφόνο με έναν ξεχωριστό
τρόπο αφού ενεργεί ανώνυμα και φυσικά δεν ξέρουμε ποιος είναι. Ήρωες που έχουν
τη δική τους ζωή και τα δικά τους μυστικά, είναι αδρά σκιαγραφημένοι και γι’
αυτό ολοζώντανοι.
Ο Arlidge χωρίζει το έργο του σε μικρά
κεφάλαια και παρ’ όλο που το βιβλίο είναι μεγάλο, η ανάγνωση του είναι απρόσκοπτη,
συντελείται πολύ γρήγορα και ο αναγνώστης φτάνει στο ομολογουμένως απρόσμενο
τέλος, ξαφνιασμένος, ένα τέλος που με τίποτα δεν θα μπορούσε να έχει μαντέψει
κατά τη διάρκεια της αναγνωστικής διαδικασίας. Ο συγγραφέας πετυχαίνει και αυτή
τη φορά να εκπλήξει τον αναγνώστη του, αιχμαλωτίζοντάς τον με ευκολία στη
σεναριακή πλοκή του έργου μέσω μιας κινηματογραφικής ροής στη γραφή του.
Ένας ύπουλος δολοφόνος στην πόλη. Στόχος
του όσοι είναι μόνοι τα βράδια στο σπίτι. Οι κάτοικοι έχουν θορυβηθεί και η
επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις αναλαμβάνει την υπόθεση. Αυτή τη φορά όμως είναι και η
ίδια στόχος. Κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος
που ζητά εκδίκηση και την ακολουθεί διαρκώς. Τι υποψιάζεται και τι θα
ανακαλύψει η Γκρέις; Τι συνδέει τη Γκρέις με όλα αυτά; Τι θα συμβεί όταν όλα
αποκαλυφθούν; Πώς θα ξεπεράσει την ύπαρξη ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου
που εμφανίζεται από το παρελθόν και ενός άγριου και αιμοσταγούς δολοφόνου σε
μια τρομοκρατημένη πόλη, όταν ακόμα και η ίδια η επιθεωρήτρια θα δείξει σημεία
ανησυχίας, ανασφάλειας, αδυναμίας και φόβου;
Ένα ακόμη θρίλερ με ένταση και γρήγορη
πλοκή, με απροσδόκητες εναλλαγές σκηνών που ανεβάζουν την αδρεναλίνη, σκηνές
που κάποιες φορές κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα και σε αναγκάζουν να συνεχίζεις
την ανάγνωση για να φτάσεις επιτέλους στην κάθαρση αλλά και στην οδυνηρή
διαπίστωση πως όλα και όλοι μπορούν να απειληθούν και μόνο όταν λάμψει η
αλήθεια η νέμεση θα φέρει την κάθαρση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου